Kaplica pw. św. Jana Nepomucena w Lewinie Kłodzkim: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(N)
 
(foto)
Linia 1: Linia 1:
==Historia powstania kaplicy==
==Historia powstania kaplicy==
[[Plik:LewinKlodzki-pustelnia.jpg|thumb|right|pustelnia w Lewinie Kłodzkim]]
Na leśnej parceli, podarowanej przez miasto Lewin, na rozwidleniu dróg prowadzących do Taszowa i Kotła i dalej do Czech, w latach 1727-1730 została zbudowana kaplica wotywna. Jej inicjatorem, w podzięce za uzdrowienie ciężko chorej córki, był młynarz Dawid Walke z Jawornicy. Przeznaczył na jej budowę 300 guldenów. Nad wejściem do kaplicy umieszczone zostały jego inicjały ''DW '' i data fundacji '' 1727''. Budowla powstała jako murowana, pokryta gontem, a przed wejściem był duży drewniany przedsionek. Budowę rozpoczęto, gdy na urzędzie proboszcza parafii w Lewinie pozostawał ks. Artur Oppenheimer, a ukończono w czasie, gdy proboszczem parafii lewińskiej był ks. Johann Joseph Hentsch. 11 sierpnia 1730 kaplicę konsekrował ówczesny dziekan Hrabstwa Kłodzkiego ks. Frantz Andreas Kaintz. Początkowo w kaplicy odprawiano jedną mszę św. w roku, w pierwszą niedzielę oktawy święta [[Św. Jan Nepomucen|św. Jana Nepomucena]]. Opiekunami kaplicy byli pustelnicy, a jako pierwszy odnotowany jest Dawid Knappe. W źródłach zachowały się nazwiska jego następców: Johann Heinel, Beer, Wagner, Benedikt Seidel, Julius Fischer, Josef Klinke. Do 1937 roku mieszkali w budynku dobudowanym do kaplicy. Utrzymywali się ze skromnej pensji gwarantowanej przez miasto Lewin. Dodatkowo wspierali ich datkami wierni turyści. Środki te stanowiły podstawę utrzymania kaplicy w dobrym stanie technicznym. Pustelnicy byli też dzwonnikami. W 1894 roku pustelnik Benedikt Seidel z własnych środków ufundował [[Kalwaria w Lewinie Kłodzkim|Drogę Krzyżową - Kalwarię]] w lesie obok kaplicy.
Na leśnej parceli, podarowanej przez miasto Lewin, na rozwidleniu dróg prowadzących do Taszowa i Kotła i dalej do Czech, w latach 1727-1730 została zbudowana kaplica wotywna. Jej inicjatorem, w podzięce za uzdrowienie ciężko chorej córki, był młynarz Dawid Walke z Jawornicy. Przeznaczył na jej budowę 300 guldenów. Nad wejściem do kaplicy umieszczone zostały jego inicjały ''DW '' i data fundacji '' 1727''. Budowla powstała jako murowana, pokryta gontem, a przed wejściem był duży drewniany przedsionek. Budowę rozpoczęto, gdy na urzędzie proboszcza parafii w Lewinie pozostawał ks. Artur Oppenheimer, a ukończono w czasie, gdy proboszczem parafii lewińskiej był ks. Johann Joseph Hentsch. 11 sierpnia 1730 kaplicę konsekrował ówczesny dziekan Hrabstwa Kłodzkiego ks. Frantz Andreas Kaintz. Początkowo w kaplicy odprawiano jedną mszę św. w roku, w pierwszą niedzielę oktawy święta [[Św. Jan Nepomucen|św. Jana Nepomucena]]. Opiekunami kaplicy byli pustelnicy, a jako pierwszy odnotowany jest Dawid Knappe. W źródłach zachowały się nazwiska jego następców: Johann Heinel, Beer, Wagner, Benedikt Seidel, Julius Fischer, Josef Klinke. Do 1937 roku mieszkali w budynku dobudowanym do kaplicy. Utrzymywali się ze skromnej pensji gwarantowanej przez miasto Lewin. Dodatkowo wspierali ich datkami wierni turyści. Środki te stanowiły podstawę utrzymania kaplicy w dobrym stanie technicznym. Pustelnicy byli też dzwonnikami. W 1894 roku pustelnik Benedikt Seidel z własnych środków ufundował [[Kalwaria w Lewinie Kłodzkim|Drogę Krzyżową - Kalwarię]] w lesie obok kaplicy.
==Wystrój==
==Wystrój==
Kaplica zbudowana jest w stylu dojrzałego baroku, według projektu charakteryzującego się dobrym wyważeniem proporcji.
Kaplica zbudowana jest w stylu dojrzałego baroku, według projektu charakteryzującego się dobrym wyważeniem proporcji. Wyposażenie kaplicy kompletowano w latach 1730-1772. Tworzą je trzy ołtarze. Główny pw. św. Jana Nepomucena powstał w 1733 roku, a zleceniodawcą był młynarz, fundator kaplicy. Jego twórcą był rzeźbiarz Karol Sebastian Flacker (Flach) z Kłodzka. Drugi ołtarz jest poświęcony Matce Boskiej Bolesnej, a pochodzi prawdopodobnie z kościoła parafialnego w Lewinie Kłodzkim. Trzeci ołtarz pw. [[Św. Franciszek z Asyżu|św. Franciszka]] został przeniesiony w 1772 roku z kościoła parafialnego w Lewinie. W 1841 roku mistrz ciesielski z Lewina, Franz Stephan, wykonał ambonę, ławki, chór muzyczny. W 1889 roku ówczesny proboszcz lewiński ks. Romuald Proske przeprowadził remont kaplicy. Wymieniono konstrukcję dachu, organy oraz polichromię wnętrza ze sceną wydobycia św. Jana Nepomucena z Wełtawy. Koszt remontu wyniósł 2000 marek.
Wyposażenie kaplicy kompletowano w latach 1730-1772. Tworzą je trzy ołtarze. Główny pw. św. Jana Nepomucena powstał w 1733 roku, a zleceniodawcą był młynarz, fundator kaplicy. Jego twórcą był rzeźbiarz Karol Sebastian Flacker (Flach) z Kłodzka. Drugi ołtarz jest poświęcony Matce Boskiej Bolesnej, a pochodzi prawdopodobnie z kościoła parafialnego w Lewinie Kłodzkim. Trzeci ołtarz pw. [[Św. Franciszek z Asyżu|św. Franciszka]] został przeniesiony w 1772 roku z kościoła parafialnego w Lewinie. W 1841 roku mistrz ciesielski z Lewina, Franz Stephan, wykonał ambonę, ławki, chór muzyczny. W 1889 roku ówczesny proboszcz lewiński ks. Romuald Proske przeprowadził remont kaplicy. Wymieniono konstrukcję dachu, organy oraz polichromię wnętrza ze sceną wydobycia św. Jana Nepomucena z Wełtawy. Koszt remontu wyniósł 2000 marek.


Współcześnie każdej niedzieli w kaplicy pw. św. Jana Nepomucena odprawiana jest msza św. o godz. 12.30.
Współcześnie każdej niedzieli w kaplicy pw. św. Jana Nepomucena odprawiana jest msza św. o godz. 12.30.

Wersja z 10:05, 15 sie 2023

Historia powstania kaplicy

pustelnia w Lewinie Kłodzkim

Na leśnej parceli, podarowanej przez miasto Lewin, na rozwidleniu dróg prowadzących do Taszowa i Kotła i dalej do Czech, w latach 1727-1730 została zbudowana kaplica wotywna. Jej inicjatorem, w podzięce za uzdrowienie ciężko chorej córki, był młynarz Dawid Walke z Jawornicy. Przeznaczył na jej budowę 300 guldenów. Nad wejściem do kaplicy umieszczone zostały jego inicjały DW i data fundacji 1727. Budowla powstała jako murowana, pokryta gontem, a przed wejściem był duży drewniany przedsionek. Budowę rozpoczęto, gdy na urzędzie proboszcza parafii w Lewinie pozostawał ks. Artur Oppenheimer, a ukończono w czasie, gdy proboszczem parafii lewińskiej był ks. Johann Joseph Hentsch. 11 sierpnia 1730 kaplicę konsekrował ówczesny dziekan Hrabstwa Kłodzkiego ks. Frantz Andreas Kaintz. Początkowo w kaplicy odprawiano jedną mszę św. w roku, w pierwszą niedzielę oktawy święta św. Jana Nepomucena. Opiekunami kaplicy byli pustelnicy, a jako pierwszy odnotowany jest Dawid Knappe. W źródłach zachowały się nazwiska jego następców: Johann Heinel, Beer, Wagner, Benedikt Seidel, Julius Fischer, Josef Klinke. Do 1937 roku mieszkali w budynku dobudowanym do kaplicy. Utrzymywali się ze skromnej pensji gwarantowanej przez miasto Lewin. Dodatkowo wspierali ich datkami wierni turyści. Środki te stanowiły podstawę utrzymania kaplicy w dobrym stanie technicznym. Pustelnicy byli też dzwonnikami. W 1894 roku pustelnik Benedikt Seidel z własnych środków ufundował Drogę Krzyżową - Kalwarię w lesie obok kaplicy.

Wystrój

Kaplica zbudowana jest w stylu dojrzałego baroku, według projektu charakteryzującego się dobrym wyważeniem proporcji. Wyposażenie kaplicy kompletowano w latach 1730-1772. Tworzą je trzy ołtarze. Główny pw. św. Jana Nepomucena powstał w 1733 roku, a zleceniodawcą był młynarz, fundator kaplicy. Jego twórcą był rzeźbiarz Karol Sebastian Flacker (Flach) z Kłodzka. Drugi ołtarz jest poświęcony Matce Boskiej Bolesnej, a pochodzi prawdopodobnie z kościoła parafialnego w Lewinie Kłodzkim. Trzeci ołtarz pw. św. Franciszka został przeniesiony w 1772 roku z kościoła parafialnego w Lewinie. W 1841 roku mistrz ciesielski z Lewina, Franz Stephan, wykonał ambonę, ławki, chór muzyczny. W 1889 roku ówczesny proboszcz lewiński ks. Romuald Proske przeprowadził remont kaplicy. Wymieniono konstrukcję dachu, organy oraz polichromię wnętrza ze sceną wydobycia św. Jana Nepomucena z Wełtawy. Koszt remontu wyniósł 2000 marek.

Współcześnie każdej niedzieli w kaplicy pw. św. Jana Nepomucena odprawiana jest msza św. o godz. 12.30.

Bibliografia

Na podstawie opisu zabytku w kaplicy pw. św. Jana Nepomucena w Lewinie Kłodzkim.