Kamilianie - Tarnowskie Góry: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
((spr)) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Początki działalności [[Kamilianie|kamilianów]] na Śląsku były związane ze społecznym ruchem walki z alkoholizmem. W 1904 roku założono dom w Miechowicach. Pierwszym dyrektorem ośrodka został O. Bernard Kaschny, który na początku przyjął do zakładu 17 pacjentów. W 1907 roku zakład leczniczy został przeniesiony do nowo wybudowanego klasztoru w Tarnowskich Górach. Kamilianie prowadzili tam zakład odwykowy dla alkoholików. | Początki działalności [[Kamilianie|kamilianów]] na Śląsku były związane ze społecznym ruchem walki z alkoholizmem. W 1904 roku założono dom w Miechowicach. Pierwszym dyrektorem ośrodka został O. Bernard Kaschny, który na początku przyjął do zakładu 17 pacjentów. W 1907 roku zakład leczniczy został przeniesiony do nowo wybudowanego klasztoru w Tarnowskich Górach. Kamilianie prowadzili tam zakład odwykowy dla alkoholików. | ||
W 1922 roku w Tarnowskich Górach utworzono polski [[Juwenat Kamilianów w Tarnowskich Górach|juwenat]], w którym przebywało ok. 70 chłopców. W 1936 roku wyłączono dom w Tarnowskich Górach spod jurysdykcji prowincji niemieckiej i podporządkowano go bezpośrednio zarządowi generalnemu w Rzymie, tworząc tzw. polski komisariat. Prowincję polską erygowano 12 kwietnia 1946. Posiada ona 13 domów. Polscy kamilianie pracują także poza granicami kraju: w Berlinie, w Austrii, we Włoszech ( | W 1922 roku w Tarnowskich Górach utworzono polski [[Juwenat Kamilianów w Tarnowskich Górach|juwenat]], w którym przebywało ok. 70 chłopców. W 1936 roku wyłączono dom w Tarnowskich Górach spod jurysdykcji prowincji niemieckiej i podporządkowano go bezpośrednio zarządowi generalnemu w Rzymie, tworząc tzw. polski komisariat. Prowincję polską erygowano 12 kwietnia 1946. Posiada ona 13 domów. Polscy kamilianie pracują także poza granicami kraju: w Berlinie, w Austrii, we Włoszech (w Rzymie pozostają kapelanami w kilku szpitalach), Bucchianico, Forte dei Marmi, na Madagaskarze, a także w Gruzji i Armenii. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
[[Kategoria:Kamilianie]] | [[Kategoria:Kamilianie]] | ||
Wersja z 18:29, 3 gru 2010
Początki działalności kamilianów na Śląsku były związane ze społecznym ruchem walki z alkoholizmem. W 1904 roku założono dom w Miechowicach. Pierwszym dyrektorem ośrodka został O. Bernard Kaschny, który na początku przyjął do zakładu 17 pacjentów. W 1907 roku zakład leczniczy został przeniesiony do nowo wybudowanego klasztoru w Tarnowskich Górach. Kamilianie prowadzili tam zakład odwykowy dla alkoholików.
W 1922 roku w Tarnowskich Górach utworzono polski juwenat, w którym przebywało ok. 70 chłopców. W 1936 roku wyłączono dom w Tarnowskich Górach spod jurysdykcji prowincji niemieckiej i podporządkowano go bezpośrednio zarządowi generalnemu w Rzymie, tworząc tzw. polski komisariat. Prowincję polską erygowano 12 kwietnia 1946. Posiada ona 13 domów. Polscy kamilianie pracują także poza granicami kraju: w Berlinie, w Austrii, we Włoszech (w Rzymie pozostają kapelanami w kilku szpitalach), Bucchianico, Forte dei Marmi, na Madagaskarze, a także w Gruzji i Armenii.