Kalwaria Piekarska: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(Utworzył nową stronę „Kalwaria Piekarska to zespół kaplic wyobrażających poszczególne stacje Drogi Krzyżowej, usytuowany na wzgórzu Cekerwica, tuż obok [[Bazylika Najświętszej Mari…”)
 
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
Kalwaria Piekarska to zespół kaplic wyobrażających poszczególne stacje Drogi Krzyżowej, usytuowany na wzgórzu Cekerwica, tuż obok [[Bazylika Najświętszej Marii Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|Sanktuarium Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej w Piekarach Śląskich]]. W skład założeń Kalwarii Piekarskiej wchodzą także kaplice niezwiązane bezpośrednio z tematyką pasyjną (kaplica Rafała Archanioła, św. Heleny, itd., kaplice różańcowe w liczbie piętnastu (wzdłuż muru okalającego)oraz centralnie usytuowany neogotycki kościół Przemienienia Pańskiego (później-Zmartwychwstania Pańskiego).
Kalwaria Piekarska to zespół kaplic wyobrażających poszczególne stacje Drogi Krzyżowej, usytuowany na wzgórzu Cekerwica, tuż obok [[Bazylika Najświętszej Marii Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich|Sanktuarium Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej w Piekarach Śląskich]]. W skład założeń Kalwarii Piekarskiej wchodzą także kaplice niezwiązane bezpośrednio z tematyką pasyjną (kaplica Rafała Archanioła, św. Heleny, itd., kaplice różańcowe w liczbie piętnastu (wzdłuż muru okalającego)oraz centralnie usytuowany neogotycki kościół Przemienienia Pańskiego (później-Zmartwychwstania Pańskiego).
Inicjatorem budowy Kalwarii w Piekarach był ks. Jan Alojzy Ficek, który zapalił się do tego pomysłu po powrocie z pielgrzymki do Rzymu w 1854 roku. Wkrótce jednak ks. Ficek ciężko zachorował, a choroba ta okazała się dla niego śmiertelna. Realizacją planu swego poprzednika zajął się więc ks. Bernard Purkop, który w jedynie sobie ściśle znany sposób, w okresie [[Kulturkampf|Kulturkampfu]], zdołał zdobyć zgodę na rozszerzenie terenu pod budowę. W niedługim czasie założono komitet budowy Kalwarii, którego członkami byli m.in piekarscy sztygarzy, rolnicy, kupcy. W 1869 stanęła na wzgórzu pierwsza kaplica- miejsce zaśnięcia Matki Boskiej. Do końca kadencji proboszcza Purkopa postawiono jeszcze kolejne cztery kaplice. Następne lata to dla budowy okres przestoju, gdyż z uwagi na szerzące się represje wobec kościoła, następca dziekana Purkopa, nie podejmuje się kontynuacji dzieła. Prace zostają wznowione w 1886 roku wraz z wstąpieniem na stanowisko proboszcza Bazyliki Piekarskiej [[Nerlich Karol|Karola Nerlicha]], który sprawnie doprowadził prace budowlane do końca.
Inicjatorem budowy Kalwarii w Piekarach był [[Ficek Jan Nepomucen Alojzy|ks. Jan Alojzy Ficek]], który zapalił się do tego pomysłu po powrocie z pielgrzymki do Rzymu w 1854 roku. Wkrótce jednak ks. Ficek ciężko zachorował, a choroba ta okazała się dla niego śmiertelna. Realizacją planu swego poprzednika zajął się więc [[Purkop Bernard|ks. Bernard Purkop]], który w jedynie sobie ściśle znany sposób, w okresie [[Kulturkampf|Kulturkampfu]], zdołał zdobyć zgodę na rozszerzenie terenu pod budowę. W niedługim czasie założono komitet budowy Kalwarii, którego członkami byli m.in piekarscy sztygarzy, rolnicy, kupcy. W 1869 stanęła na wzgórzu pierwsza kaplica- miejsce zaśnięcia Matki Boskiej. Do końca kadencji proboszcza Purkopa postawiono jeszcze kolejne cztery kaplice. Następne lata to dla budowy okres przestoju, gdyż z uwagi na szerzące się represje wobec kościoła, następca dziekana Purkopa, nie podejmuje się kontynuacji dzieła. Prace zostają wznowione w 1886 roku wraz z wstąpieniem na stanowisko proboszcza Bazyliki Piekarskiej [[Nerlich Karol|Karola Nerlicha]], który sprawnie doprowadził prace budowlane do końca.
Dnia 21 czerwca 1896 nastąpiła uroczysta konsekracja Kalwarii z kościołem Przemienienia Pańskiego, której przewodniczył biskup wrocławski, [[Kopp Georg|kardynał Georg Kopp]], przebywający od paru tygodni w Radzionkowie i okolicach. W uroczystościach wzięło udział ok. 300 księży oraz ok. 175 tys. wiernych. Ks. Karol Nerlich wydał jeszcze w 1896 specjalny modlitewnik - "Obchodzenie Kapliczek piekarskich dla wygody wiernych". Rok później ukazała się drukiem również "Przewodnia Książeczka Nowej Kalwarii w Piekarach".
Dnia 21 czerwca 1896 nastąpiła uroczysta konsekracja Kalwarii z kościołem Przemienienia Pańskiego, której przewodniczył biskup wrocławski, [[Kopp Georg|kardynał Georg Kopp]], przebywający od paru tygodni w Radzionkowie i okolicach. W uroczystościach wzięło udział ok. 300 księży oraz ok. 175 tys. wiernych. Ks. Karol Nerlich wydał jeszcze w 1896 specjalny modlitewnik - "Obchodzenie Kapliczek piekarskich dla wygody wiernych". Rok później ukazała się drukiem również "Przewodnia Książeczka Nowej Kalwarii w Piekarach".


Linia 17: Linia 17:
* Gradusy (1888-1889)
* Gradusy (1888-1889)


* 11 kaplic- stacji Drogi Krzyżowej (trzy (XI, XII, XIII) są elementami fasady  
* 11 kaplic- stacji Drogi Krzyżowej (trzy (XI, XII, XIII) są elementami fasady kościoła Przemienienia Pańskiego)
 
kościoła Przemienienia Pańskiego)
* 15 kaplic różańcowych
* 15 kaplic różańcowych
* grobowiec księży Nerlichów
* grobowiec księży Nerlichów

Wersja z 22:16, 11 paź 2009

Kalwaria Piekarska to zespół kaplic wyobrażających poszczególne stacje Drogi Krzyżowej, usytuowany na wzgórzu Cekerwica, tuż obok Sanktuarium Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej w Piekarach Śląskich. W skład założeń Kalwarii Piekarskiej wchodzą także kaplice niezwiązane bezpośrednio z tematyką pasyjną (kaplica Rafała Archanioła, św. Heleny, itd., kaplice różańcowe w liczbie piętnastu (wzdłuż muru okalającego)oraz centralnie usytuowany neogotycki kościół Przemienienia Pańskiego (później-Zmartwychwstania Pańskiego). Inicjatorem budowy Kalwarii w Piekarach był ks. Jan Alojzy Ficek, który zapalił się do tego pomysłu po powrocie z pielgrzymki do Rzymu w 1854 roku. Wkrótce jednak ks. Ficek ciężko zachorował, a choroba ta okazała się dla niego śmiertelna. Realizacją planu swego poprzednika zajął się więc ks. Bernard Purkop, który w jedynie sobie ściśle znany sposób, w okresie Kulturkampfu, zdołał zdobyć zgodę na rozszerzenie terenu pod budowę. W niedługim czasie założono komitet budowy Kalwarii, którego członkami byli m.in piekarscy sztygarzy, rolnicy, kupcy. W 1869 stanęła na wzgórzu pierwsza kaplica- miejsce zaśnięcia Matki Boskiej. Do końca kadencji proboszcza Purkopa postawiono jeszcze kolejne cztery kaplice. Następne lata to dla budowy okres przestoju, gdyż z uwagi na szerzące się represje wobec kościoła, następca dziekana Purkopa, nie podejmuje się kontynuacji dzieła. Prace zostają wznowione w 1886 roku wraz z wstąpieniem na stanowisko proboszcza Bazyliki Piekarskiej Karola Nerlicha, który sprawnie doprowadził prace budowlane do końca. Dnia 21 czerwca 1896 nastąpiła uroczysta konsekracja Kalwarii z kościołem Przemienienia Pańskiego, której przewodniczył biskup wrocławski, kardynał Georg Kopp, przebywający od paru tygodni w Radzionkowie i okolicach. W uroczystościach wzięło udział ok. 300 księży oraz ok. 175 tys. wiernych. Ks. Karol Nerlich wydał jeszcze w 1896 specjalny modlitewnik - "Obchodzenie Kapliczek piekarskich dla wygody wiernych". Rok później ukazała się drukiem również "Przewodnia Książeczka Nowej Kalwarii w Piekarach".

Wykaz obiektów kalwaryjskich:

  • kaplica poświęcona Archaniołowi Rafałowi 1890)
  • Wieczernik (1892)
  • Ogród Oliwny (1891)
  • Pocałunek Judasza (kaplica zniszczona w latach '60 XX w.)
  • Most Cedron (1891)
  • Dwór Annasza (1892)
  • Pałac Kajfasza (1892)
  • Brama wschodnia (1889)
  • Ukamieniowanie św. Szczepana (1889)
  • Pretorium (1889)
  • Pałac Heroda (1894-1895)
  • Gradusy (1888-1889)
  • 11 kaplic- stacji Drogi Krzyżowej (trzy (XI, XII, XIII) są elementami fasady kościoła Przemienienia Pańskiego)
  • 15 kaplic różańcowych
  • grobowiec księży Nerlichów
  • kaplica św. Barbary (1880) (obecnie na terenie nie należącym do Kalwarii)
  • kaplica na Studzience (1860) (obecnie na terenie nie należącym do Kalwarii)

Bibliografia

A. Potempa, 100 lat Kalwarii w Piekarach Śląskich, Piekary Śląskie 1996; J. Pawlik, Piekary Śląskie, Warszawa 1988