Kaleta Emanuel

Kaleta Emanuel OFM (1918-1996), imię zakonne Kamil

Urodził się 2 czerwca 1918 w Zabrzu w rodzinie Emanuela i Gertrudy z d. Tryanowska. Był uczniem Niższego Seminarium Duchownego w Kobylinie, gdzie w 1938 roku uzyskał świadectwo dojrzałości. W tym samym roku wstąpił do zakonu franciszkanów. Nowicjat rozpoczął 12 lipca 1938 w Wieluniu. Habit otrzymał z rąk o. Augustyna Gabora. Profesję czasową złożył 24 lipca 1939 w Wieluniu na ręce o. Augustyna Gabora. Po nowicjacie został skierowany na studia filozoficzne do Osiecznej. Tam też zastał go wybuch drugiej wojny światowej. Wraz ze współbraćmi uchodził do centralnej Polski i dotarł do Konina, gdzie przez cztery miesiące pracował w szpitalu jako sanitariusz opatrując szczególnie rannych żołnierzy. Pod koniec roku wrócił do Osiecznej. Kontynuowanie studiów było jednak niemożliwe. Pojechał więc do domu rodzinnego do Szarleja. 1 marca 1940 rozpoczął studia na uniwersytecie wiedeńskim, ale już 14 czerwca tegoż roku został powołany do niemieckiego wojska. Był sanitariuszem najpierw na froncie zachodnim, a następnie od 1943 roku na froncie wschodnim. 1 sierpnia 1944 dostał się do niewoli rosyjskiej, w której przebywał do 1 sierpnia 1945. W tymże roku wrócił do prowincji i został skierowany na studia filozoficzno-teologiczne do klasztoru franciszkanów w Wrocławiu-Karłowicach. Studia te odbył w latach 1945-1950. Profesję wieczystą złożył 30 marca 1948 we Wrocławiu. Święcenia kapłańskie przyjął 30 czerwca 1949 w panewnickiej parafii Św. Ludwika Króla z rąk bp. Juliusza Bieńka. Po święceniach przebywał kolejno w następujących klasztorach: Poznań (1949), Wronki (1949-1950) Wejherowo (1950-1952) Poznań (1952-1959), Wschowa w charakterze gwardiana (1959-1962), Osieczna w charakterze gwardiana (1962-1965), Poznań (1965-1971), Wejherowo (1971-1977; od 1974-1977 w charakterze gwardiana), Gelsenkirchen (1977-1982), Braunau (1982-1989) w charakterze kapelana szpitala, Berchtesgaden (1989-1994) również w charakterze kapelana szpitala. W 1994 roku schorowany wrócił do kraju i został skierowany do klasztoru w Panewnikach. Zmarł 28 lutego 1996 w Klinice Kardiologii w Katowicach-Ochojcu. Spoczął w kwaterze franciszkanów na cmentarzu panewnickim w Ligocie.

Bibliografia

[1] (dostęp: 5.08.2016).