Kałuża Bolesław: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
(uzupełnienie - kategoria)
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
==Kałuża Bolesław (1935-2005), proboszcz w Grodziszczu==
==Kałuża Bolesław (1935-2005), proboszcz w Grodziszczu==
 
[[Plik:Kaluza Boleslaw.JPG|left|150px|thumb]]
Urodził się 18 grudnia 1935 w Józefowcu, w rodzinie Antoniego i Zofii z d. Griger. Po ukończeniu szkoły średniej zdecydował o wstąpieniu do seminarium duchownego. Z powodu zbyt młodego wieku (niespełna osiemnaście lat) nie został przyjęty do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. W tej sytuacji udał się do Wrocławia, gdzie w Wyższym Seminarium Duchownym pozytywnie przeszedł proces rekrutacji i wkrótce zyskał status alumna . Święcenia kapłańskie odebrał z rąk [[Kominek Bolesław|bpa Bolesława Kominka]], 20 grudnia 1958 roku. Bp Kominek uczestniczył także w uroczystości prymicyjnej ks. Kałuży w jego rodzinnej parafii.
Urodził się 18 grudnia 1935 w Józefowcu, w rodzinie Antoniego i Zofii z d. Griger. Po ukończeniu szkoły średniej zdecydował o wstąpieniu do seminarium duchownego. Z powodu zbyt młodego wieku (niespełna osiemnaście lat) nie został przyjęty do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. W tej sytuacji udał się do Wrocławia, gdzie w Wyższym Seminarium Duchownym pozytywnie przeszedł proces rekrutacji i wkrótce zyskał status alumna. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk [[Kominek Bolesław|bpa Bolesława Kominka]] 20 grudnia 1958. Bp Kominek uczestniczył także w uroczystości prymicyjnej ks. Kałuży w jego [[Parafia św. Józefa Robotnika w Józefowcu|rodzinnej parafii]].


W sierpniu 1958 roku ks. Kałuża objął swoją pierwszą placówkę duszpasterską - w Węglińcu koło Zgorzelca, gdzie początkowo pełnił funkcję katechety, później zaś wikariusza miejscowej parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa. Dwa lata później otrzymał, decyzją bpa Kominka, skierowanie na studia specjalistyczne do Rzymu. Polecenie okazało się niemożliwe do zrealizowania w wyniku odmowy wydania paszportu przez ówczesne władze. Decyzja władz była motywowana "ważnymi względami państwowymi".  W związku z tą decyzją ks. Kałuża rozpoczął w 1961 roku studia z zakresu teologii i biblistyki na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1961-1964).
W sierpniu 1958 roku ks. Kałuża objął swoją pierwszą placówkę duszpasterską - w Węglińcu koło Zgorzelca, gdzie początkowo pełnił funkcję katechety, później zaś wikariusza miejscowej parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa. Dwa lata później otrzymał, decyzją bpa Kominka, skierowanie na studia specjalistyczne do Rzymu. Polecenie okazało się niemożliwe do zrealizowania w wyniku odmowy wydania paszportu przez ówczesne władze. Decyzja władz była motywowana "ważnymi względami państwowymi".  W związku z tą decyzją ks. Kałuża rozpoczął w 1961 roku studia z zakresu teologii i biblistyki na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1961-1964).


Po ukończeniu w 1964 roku studiów specjalistycznych, został mianowany kapelanem Sióstr Nazaretanek oraz w Zakładzie Nieuleczalnie Chorych we Wrocławiu. W międzyczasie został lektorem i wykładowcą we wrocławskim Wyższym Seminarium Duchownym. Uczył języków: greckiego i hebrajskiego oraz Wstępów: ogólnego do Pisma Świętego oraz szczegółowych do Starego Testamentu, Archeologii biblijnej oraz Egzegezy Starego Testamentu.
Po ukończeniu w 1964 roku studiów specjalistycznych, został mianowany kapelanem Sióstr Nazaretanek oraz w Zakładzie Nieuleczalnie Chorych we Wrocławiu. Był także lektorem i wykładowcą we wrocławskim Wyższym Seminarium Duchownym. Uczył języków: greckiego i hebrajskiego oraz Wstępów: ogólnego do Pisma Świętego oraz szczegółowych do Starego Testamentu, Archeologii biblijnej oraz Egzegezy Starego Testamentu.


W 1965 roku został zwolniony z obowiązków kapelana i ustanowiono go wikariuszem parafii katedralnej we Wrocławiu. W latach 1969-1975 pełnił funkcję proboszcza parafii św. Anny w Ząbkowicach Śląskich i zarazem dziekana dekanatu ząbkowickiego. W międzyczasie był także wykładowcą przedmiotów biblijnych w Metropolitalnym Seminarium Duchownym we Wrocławiu.  
W 1965 roku został zwolniony z obowiązków kapelana i ustanowiono go wikariuszem parafii katedralnej we Wrocławiu. W latach 1969-1975 pozostawał na urzędzie proboszcza parafii św. Anny w Ząbkowicach Śląskich i zarazem dziekana dekanatu ząbkowickiego. Był wykładowcą przedmiotów biblijnych w Metropolitalnym Seminarium Duchownym we Wrocławiu.  


W 1975 roku został proboszczem parafii św. Anny w Grodziszczu k/Świdnicy, do której należy wieś Krzyżowa, w której działalność prowadziła tzw. "Kręgu z Krzyżowej" - antyhitlerowskiej grupy zawiązanej przez Helmutha Jamesa von Moltke. Jej członkowie zostali skazani na śmierć za aktywność opozycyjną. W 1989 roku w Krzyżowej miała miejsce słynna msza pojednania narodów Polski i Niemiec, której organizatorem był ks. Kałuża. We mszy uczestniczyli premier Polski Tadeusz Mazowiecki oraz Helmut Kohl, kanclerz Niemiec.
W 1975 roku został proboszczem parafii św. Anny w Grodziszczu k/Świdnicy, do której należy wieś Krzyżowa. Tam właśnie działalność prowadziła antyhitlerowska grupa - tzw. ''Krąg z Krzyżowej'' (''Kreisauer Kreis'') - zawiązana przez Helmutha Jamesa von Moltke. Jej członkowie zostali skazani na śmierć za aktywność opozycyjną. W 1989 roku w Krzyżowej odbyła się msza pojednania narodów Polski i Niemiec, której organizatorem był ks. Kałuża. We mszy uczestniczyli premier Polski Tadeusz Mazowiecki oraz Helmut Kohl, kanclerz Niemiec.


Ks. Bolesław Kałuża żywo interesował się historią oraz aktywnie działał na polu ekumenizmu. W latach dziewięćdziesiątych otoczył opieką duszpasterską uczestników dzieła "Fundacja Krzyżowa dla Porozumienia europejskiego", które swoją siedzibę miało w dawnej posiadłości rodziny von Moltke, a której ratowanie od dawna wspierał ten ówczesny proboszcz parafii św. Anny.  Owoce działalności Fundacji oraz ekumenicznej troski jej duszpasterza zostały nagrodzone w 2000 roku przyznaniem Krzyża z Coventry. Odznaczenie to od wielu lat ofiarowywane jest instytucjom i osobom zasłużonym dla pojednania.
Ks. Kałuża żywo interesował się historią oraz aktywnie działał na polu ekumenizmu. W latach dziewięćdziesiątych XX wieku otoczył opieką duszpasterską uczestników dzieła "Fundacja Krzyżowa dla Porozumienia europejskiego" z siedzibą w dawnej posiadłości rodziny von Moltke. Jej  ratowanie od dawna wspierał ten ówczesny proboszcz parafii św. Anny.  Owoce działalności Fundacji oraz ekumenicznej troski jej duszpasterza zostały nagrodzone w 2000 roku przyznaniem Krzyża z Coventry. Odznaczenie to od wielu lat ofiarowywane jest instytucjom i osobom zasłużonym dla pojednania.


Ksiądz Bolesław Kałuża zmarł po krótkiej chorobie, w szpitalu wrocławskim 15 września 2005 roku. Został pochowany przy kościele św. Anny w Grodziszczu. 17 listopada 2012 roku, w wyniku starań [[Związek Górnośląski|Związku Górnośląskiego]] - Koła Wełnowiec, mieszkańców dzielnicy oraz Rady Jednostki Pomocniczej nr 11, Rada Miasta Katowice uchwałą nr XXVI/603/12 nadała nazwę placowi położonemu na terenie dzielnicy "Skwer im. ks. Bolesława Kałuży" (zbieg ul. Bytomskiej i Józefowskiej).
Zmarł po krótkiej chorobie, w szpitalu wrocławskim 15 września 2005. Został pochowany przy kościele św. Anny w Grodziszczu. 17 listopada 2012, w wyniku starań [[Związek Górnośląski|Związku Górnośląskiego]] - Koła Wełnowiec, mieszkańców dzielnicy oraz Rady Jednostki Pomocniczej nr 11, Rada Miasta Katowice uchwałą nr XXVI/603/12 nadała nazwę placowi położonemu na terenie dzielnicy "Skwer im. ks. Bolesława Kałuży" (zbieg ul. Bytomskiej i Józefowskiej).


==Bibliografia==
==Bibliografia==
Materiały okolicznościowe wydane z okazji uroczystości z dn. 17.11.2012, zredagowane przez rodzinę ks. Bolesława Kałuży na podstawie materiałów Kurii Diecezji Świdnickiej przygotowanych przez ks. Zdzisława Pienio (źródło: http://83.15.83.50/teksty/418.html).
Materiały okolicznościowe wydane z okazji uroczystości z dn. 17.11.2012, zredagowane przez rodzinę ks. Bolesława Kałuży na podstawie materiałów Kurii Diecezji Świdnickiej przygotowanych przez ks. Zdzisława Pienio; źródło: [http://83.15.83.50/teksty/418.html].


{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - K]]
[[Kategoria:Biografie - K]]
[[Kategoria:Biblistyka]]
[[Kategoria:Społecznicy]]

Wersja z 22:50, 16 maj 2018

Kałuża Bolesław (1935-2005), proboszcz w Grodziszczu

Kaluza Boleslaw.JPG

Urodził się 18 grudnia 1935 w Józefowcu, w rodzinie Antoniego i Zofii z d. Griger. Po ukończeniu szkoły średniej zdecydował o wstąpieniu do seminarium duchownego. Z powodu zbyt młodego wieku (niespełna osiemnaście lat) nie został przyjęty do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. W tej sytuacji udał się do Wrocławia, gdzie w Wyższym Seminarium Duchownym pozytywnie przeszedł proces rekrutacji i wkrótce zyskał status alumna. Święcenia kapłańskie przyjął z rąk bpa Bolesława Kominka 20 grudnia 1958. Bp Kominek uczestniczył także w uroczystości prymicyjnej ks. Kałuży w jego rodzinnej parafii.

W sierpniu 1958 roku ks. Kałuża objął swoją pierwszą placówkę duszpasterską - w Węglińcu koło Zgorzelca, gdzie początkowo pełnił funkcję katechety, później zaś wikariusza miejscowej parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa. Dwa lata później otrzymał, decyzją bpa Kominka, skierowanie na studia specjalistyczne do Rzymu. Polecenie okazało się niemożliwe do zrealizowania w wyniku odmowy wydania paszportu przez ówczesne władze. Decyzja władz była motywowana "ważnymi względami państwowymi". W związku z tą decyzją ks. Kałuża rozpoczął w 1961 roku studia z zakresu teologii i biblistyki na Wydziale Teologicznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (1961-1964).

Po ukończeniu w 1964 roku studiów specjalistycznych, został mianowany kapelanem Sióstr Nazaretanek oraz w Zakładzie Nieuleczalnie Chorych we Wrocławiu. Był także lektorem i wykładowcą we wrocławskim Wyższym Seminarium Duchownym. Uczył języków: greckiego i hebrajskiego oraz Wstępów: ogólnego do Pisma Świętego oraz szczegółowych do Starego Testamentu, Archeologii biblijnej oraz Egzegezy Starego Testamentu.

W 1965 roku został zwolniony z obowiązków kapelana i ustanowiono go wikariuszem parafii katedralnej we Wrocławiu. W latach 1969-1975 pozostawał na urzędzie proboszcza parafii św. Anny w Ząbkowicach Śląskich i zarazem dziekana dekanatu ząbkowickiego. Był wykładowcą przedmiotów biblijnych w Metropolitalnym Seminarium Duchownym we Wrocławiu.

W 1975 roku został proboszczem parafii św. Anny w Grodziszczu k/Świdnicy, do której należy wieś Krzyżowa. Tam właśnie działalność prowadziła antyhitlerowska grupa - tzw. Krąg z Krzyżowej (Kreisauer Kreis) - zawiązana przez Helmutha Jamesa von Moltke. Jej członkowie zostali skazani na śmierć za aktywność opozycyjną. W 1989 roku w Krzyżowej odbyła się msza pojednania narodów Polski i Niemiec, której organizatorem był ks. Kałuża. We mszy uczestniczyli premier Polski Tadeusz Mazowiecki oraz Helmut Kohl, kanclerz Niemiec.

Ks. Kałuża żywo interesował się historią oraz aktywnie działał na polu ekumenizmu. W latach dziewięćdziesiątych XX wieku otoczył opieką duszpasterską uczestników dzieła "Fundacja Krzyżowa dla Porozumienia europejskiego" z siedzibą w dawnej posiadłości rodziny von Moltke. Jej ratowanie od dawna wspierał ten ówczesny proboszcz parafii św. Anny. Owoce działalności Fundacji oraz ekumenicznej troski jej duszpasterza zostały nagrodzone w 2000 roku przyznaniem Krzyża z Coventry. Odznaczenie to od wielu lat ofiarowywane jest instytucjom i osobom zasłużonym dla pojednania.

Zmarł po krótkiej chorobie, w szpitalu wrocławskim 15 września 2005. Został pochowany przy kościele św. Anny w Grodziszczu. 17 listopada 2012, w wyniku starań Związku Górnośląskiego - Koła Wełnowiec, mieszkańców dzielnicy oraz Rady Jednostki Pomocniczej nr 11, Rada Miasta Katowice uchwałą nr XXVI/603/12 nadała nazwę placowi położonemu na terenie dzielnicy "Skwer im. ks. Bolesława Kałuży" (zbieg ul. Bytomskiej i Józefowskiej).

Bibliografia

Materiały okolicznościowe wydane z okazji uroczystości z dn. 17.11.2012, zredagowane przez rodzinę ks. Bolesława Kałuży na podstawie materiałów Kurii Diecezji Świdnickiej przygotowanych przez ks. Zdzisława Pienio; źródło: [1].