Jośko Henryk

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 21:41, 27 kwi 2018 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (dr)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Jośko Henryk (1947-1997), proboszcz parafii św. Jadwigi w Rybniku, budowniczy kościoła

Josko Henryk.jpg

Urodził się 16 lipca 1947 w Żorach. Był synem kupca, a następnie pracownika umysłowego w kopalni, Alojzego i Gertrudy z d. Adamek. Do Szkoły Podstawowej nr 1 i Liceum Ogólnokształcącego im. Karola Miarki uczęszczał w Żorach. Egzamin dojrzałości zdał w 1965 roku. Po maturze wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne. W roku akademickim 1969/1970 odbył staż katechetyczny w rodzinnej parafii Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach. Święcenia kapłańskie przyjął 30 marca 1972 w katedrze Chrystusa Króla w Katowicach z rąk bpa H. Bednorza.

Po święceniach był na zastępstwie duszpasterskim w parafiach: Niepokalanego Poczęcia NMP w Katowicach, NSPJ i św. Jana Bosko w Piotrowicach i Świętych Apostołów Filipa i Jakuba w Żorach oraz uczestniczył w kursie duszpasterstwa głuchoniemych. Następnie jako wikariusz pracował w parafiach: Wszystkich Świętych w Pszczynie, św. Katarzyny w Jastrzębiu Górnym i NMP Matki Kościoła w Jastrzębiu Zdroju.

W tym czasie zdał egzamin proboszczowski. Opiniujący go wówczas dziekan dekanatu jastrzębskiego ks. Anzelm Skrobol scharakteryzował ks. Jośkę jako kapłana prawego charakteru i czystych intencji, któremu leży na sercu dobro Kościoła, nie ograniczającego się tylko do wypełniania zadań, lecz szukającego ciągle nowych rozwiązań. W 1980 roku został mianowany wikariuszem w parafii MB Bolesnej w Rybniku z poleceniem budowy kościoła na osiedlu „Nowiny” oraz zorganizowania tam nowej placówki duszpasterskiej.

Po erygowaniu na osiedlu „Nowiny” nowej parafii św. Jadwigi Śląskiej w 1982 roku ks. Jośko został mianowany jej pierwszym proboszczem. Postarał się także o wybudowanie obok nowego kościoła w Rybniku Ośrodka Rehabilitacji dla Dzieci Niepełnosprawnych Ruchowo i Umysłowo. Po zakończeniu budowy Ośrodek został oficjalnie przekazany miastu Rybnik. Ks. Jośko pomagał także w powstaniu i funkcjonowaniu Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego, prowadząc Szkołę Życia dla dzieci upośledzonych. Dwukrotnie zorganizował kolonie dla węgierskich dzieci polskiego pochodzenia. Pełnił ponadto różne funkcje ogólnodiecezjalne: był wicedziekanem, a następnie dziekanem dekanatu Rybnik Centrum, duszpasterzem głuchych i niewidomych w Rybnickim Okręgu Duszpasterstwa Specjalnego, duszpasterzem niepełnosprawnych w archidiecezji katowickiej i Rejonowym Duszpasterzem Rodzin Rejonu Rybnickiego. W kwietniu 1995 roku w uznaniu zasług został mianowany kanonikiem honorowym Kapituły Metropolitalnej w Katowicach. W ostatnich latach życia poważnie chorował. Zmarł 7 lutego 1997 w Rybniku. Został pochowany przy kościele św. Jadwigi Śląskiej w Rybniku.

Bibliografia

J. Krętosz, Nekrolog, WD 1997, nr 11, s. 549-552; Skworc, Budownictwo kościołów, s. 166; Myszor, Historia diecezji, s. 518, 580; Wojskowa służba, s. 86; N. Osmańczyk, M. Krakowski, Dzieje parafii Chropaczów 1913-2000, Chropaczów 2003, s. 180.