Jesionek Mieczysław

Z e-ncyklopedia

Jesionek Mieczysław (1909-1997), proboszcz w Suszcu

Urodził się 27 sierpnia 1909 w Załężu w rodzinie mistrza piekarskiego Wiktora i Anastazji z d. Tabor. Do szkoły powszechnej uczęszczał w Załężu. Od 1922 roku kontynuował naukę w Gimnazjum Klasycznym w Katowicach, gdzie w 1930 roku zdał egzamin dojrzałości. Po maturze wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i rozpoczął studia na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Święcenia kapłańskie przyjął 30 czerwca 1935 w katedrze Świętych Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach z rąk bpa Teofila Bromboszcza. Po święceniach był na zastępstwie wakacyjnym w parafiach: Narodzenia NMP w Żyglinie i MB Bolesnej w Rybniku. Następnie w charakterze wikariusza duszpasterzował w parafiach: św. Mikołaja w Bielsku (obecnie diecezja bielsko-żywiecka) oraz Imienia Najświętszej Maryi Panny i św. Bartłomieja w Piekarach Śląskich. Od lutego 1939 roku do wybuchu II wojny światowej był katechetą w Państwowym Gimnazjum w Mikołowie. Potem przez kilkanaście miesięcy pełnił obowiązki kapelana w szpitalu Sióstr Boromeuszek w Mikołowie. Był także krótko substytutem w parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Gostyni Śląskiej i wikariuszem w parafii Przemienienia Pańskiego w Katowicach. W listopadzie 1940 roku został mianowany substytutem w parafii św. Stanisława w Suszcu. Po śmierci suszeckiego proboszcza ks. Ryszarda Kulika w czerwcu 1942 roku otrzymał nominację na administratora parafii. W sierpniu 1952 roku bp Stanisław Adamski nadał mu prawo używania tytułu proboszcza. W 1955 roku zdał egzamin proboszczowski. Dwa lata później został oficjalnie zatwierdzony na stanowisku proboszcza w Suszcu. W 1976 roku przeszedł na emeryturę i zamieszkał czasowo na probostwie w Suszcu. Od października 1977 roku posługiwał w charakterze kapelana szpitalnego na terenie archidiecezji wiedeńskiej, do której osiem lat później został inkardynowany. W 1995 roku otrzymał nominację na kanonika honorowego Kapituły Metropolitalnej w Katowicach. Rok później powrócił na stałe do Polski. Przez ostatnie miesiące życia mieszkał w Domu Księży Emerytów w Katowicach. Zmarł 25 sierpnia 1997 roku w Katowicach. Został pochowany w Suszcu.

Bibliografia

J. Krętosz, Nekrolog, WA 1997, nr 11, s. 547–549; Zmarli kapłani Kościoła Katowickiego, t. 2, Kapłani wyświęceni w latach 1923-1939 (do wybuchu II wojny światowej), zebrał i opr. E. Nalepa, Katowice 1999, s. 186-187.