Jan VI

Z e-ncyklopedia

Jan VI (zm. 705), papież

Był Grekiem, nie jest znana data jego narodzin. Niewiele wiadomo o jego pontyfikacie, który rozpoczął się pod koniec 701 roku. Miał trudne relacje z Rzymem wschodnim. Cesarz Tyberiusz III nie uznawał elekcji Jana, autorytet papieża wzrósł przez plany podporządkowania sobie Italii. Był zagrożony przez przybyłego z Sycylii namiestnika cesarskiego Teofilakta. Straż obywatelska uchroniła go od aresztowania przez wysłanników wschodniego Rzymu. Służby porządkowe i mieszkańcy miast po inwazji władcy Benewentu zapobiegły usunięciu Jana. Następnie papież musiał bronić namiestnika przed zemstą ludu rzymskiego. W trakcie pontyfikatu wpływy Longobardów pod wodzą księcia Gisulfa I nad rejonami zarządów Bizancjum uległy umocnieniu. Papież pertraktując wykupił wszystkich jeńców z niewoli, z czasu najazdu (około 702 roku). Dzięki temu nakłonił Longobardów do odstąpienia od plądrowania kraju. Interweniował na rzecz arcybiskupa Yorku Wilfryda w procesie wytoczonym arcybiskupowi Teodorowi z Caterburry. W 704 roku zwołał w Rzymie synod, trwający cztery miesiące, w trakcie którego rozważano sprawy jurysdykcji kościelnej na terenie Anglii. Zmarł na początku 705 roku w Rzymie, został pochowany w Bazylice Świętego Piotra.

Bibliografia

K. Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996, s. 80; T. Kaczmarek, Jan VI, [w:] Encyklopedia Katolicka, t. 7, Lublin 1997, kol. 827; R. Fischer-Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 1996, s. 31.