Jan II

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 21:37, 23 cze 2019 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (dr)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Jan II (zm. 535), papież

Merkury, zwany Merkuriuszem urodził się w Rzymie, jako syn kapłana Projektusa. Był kapłanem przy rzymskim kościele św. Klemensa. Po śmierci Bonifacego II stolica apostolska nie była obsadzona przez ponad dwa miesiące. Próbowano wtedy zdobyć tron papieski przez symonię. Ostatecznie następcą św. Piotra 2 stycznia 533 został Merkury. Był on pierwszym papieżem, który po wyborze zmienił imię, ponieważ jego dotychczasowe miano oznaczało pogańskiego bożka. Janowi II udało się uzyskać poparcie króla Ostrogotów Atalaryka w sprawie uznania dekretu wydanego kilka lat wcześniej przez senat rzymski. Dokument ten skazywał na banicję każdego, kto dążyłby do uzyskania godności papieskiej przez świętokupstwo. Dodano także postanowienie mówiące, że w przypadku podwójnego wyboru duchowieństwo i obywatele rzymscy zapłacą grzywnę wysokości 3 tys. solidów w charakterze jałmużny dla biednych. Czasem zarzuca się Merkuremu sprzyjanie monofizytom. Krytyka ta spowodowana jest przyjęciem przez niego formuły święty, święty, święty poszerzonej o zwrot: jeden z Trójcy Świętej cierpiał. Krok ten był próbą, niestety nieskuteczną, załagodzenia sporu z tą grupą. Ostatecznie jednak papież, na prośbę potępił monofizytów, gdy ci odmówili używania tytułu "Theotokos" (Matka Boga). List cesarza wraz z odpowiedzią Jana II został włączony do Kodeksu Justyniana. Zawierał oświadczenie, że papież jest zwierzchnikiem wszystkich Kościołów, ale jednocześnie podkreślał zainteresowanie cesarza sprawami Kościoła. Niestety nie oddziałał w znaczący sposób na kościoły wschodnie. Znane są także listy Jana II w sprawie biskupa Prowansji oskarżanego o rozpustę. Papież nakazał zdjęcie go z urzędu i umieszczenie w klasztorze. Jan II zmarł 8 maja 535 w Rzymie. Został pochowany w portyku Bazyliki Świętego Piotra.

Bibliografia

R. Fischer-Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 34-35; K. Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996, s. 55-56.