Jamrozy Franciszek

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 20:10, 13 sie 2019 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (dr)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Jamrozy Franciszek (1915-1999), organista

Urodził się 15 grudnia 1915 w Tychach w rodzinie Franciszka i Marty z d. Piechota. Dzieciństwo spędził w Kosztowach. Wykształcenie muzyczne zdobył w szkole organistowskiej im. św. Grzegorza w Katowicach, a w latach 1929-1939 - w Śląskim Konserwatorium Muzycznym. Gry na organach uczył go tam znakomity wirtuoz i kompozytor Bolesław Szabelski, teorii muzyki - dr Adam Mitscha i Tadeusz Preisner, a klasę fortepianu prowadziła Władysława Markiewiczówna. Krótko przed wojną pracował jako organista w Dziećkowicach, potem - powołany do wojska niemieckiego zawędrował aż do Afryki. Z wojska zwolniono go z przyczyn ideologicznych (zawsze deklarował polską przynależność; rodzina nie otrzymała volkslisty). Do końca wojny pracował jako pracownik fizyczny w kopalni „Wesoła".

Po wojnie zatrudniono go w charakterze organisty w krypcie Katedry Chrystusa Króla w Katowicach. Prof. Adam Mitscha zaproponował mu pracę w Szkole Muzycznej im. Karłowicza w Katowicach. Założył tam klasę organów w latach 1947-1948 i przez wiele lat uczył gry na fortepianie. Z tą szkołą był związany do 1970 roku; od 1953 roku podjął pracę organisty w parafii w Chełmie Śląskim. Równolegle prowadził zajęcia na kursach organistowskich organizowanych przy Kurii Diecezjalnej w Katowicach. Za zasługi dla rozwoju muzyki kościelnej został uhonorowany w 1975 roku medalem Pro Ecclesia et Pontifice przyznanym przez papieża Pawła VI. Był człowiekiem niezwykle skromnym, wybitnym pedagogiem i wychowawcą wielu pokoleń organistów. Funkcję organisty pełnił w Chełmie do 1973 roku, później - po przejściu na emeryturę zamieszkał z rodziną w Imielinie. Zmarł w styczniu 1999 roku i został pochowany na cmentarzu w Imielinie.

Bibliografia

Monografia gminy i parafii Chełm Śląski, Chełm Śląski 2004, s. 445.