Tekst źródłowy strony Jadwiżanki - Bogucice

==Zgromadzenie Sióstr Świętej Jadwigi w Bogucicach==
[[Grafika:Bogucice jadwizanki 1.jpg|right|thumb|Klasztor ss. jadwiżanek w Bogucicach]]
[[Plik:Bogucic jadw1.jpg|right|thumb]]
[[Plik:Bystra jadwizanki1.jpg|thumb|right|Ośrodek Rekolekcyjny w Bystrej]]
Dom prowincjalny pw. [[Św. Michał Archanioł|św. Michała Archanioła]] erygowany 3 lipca 1924 z upoważnienia [[Pius XI|papieża Piusa XI]]; ul. Leopolda 1-3, Katowice-Bogucice.

Początki prowincji sięgają 1886 roku, kiedy to po złagodzeniu ustaw [[Kulturkampf|Kulturkampfu]], likwidacji uchwał majowych i objęciu Stolicy Apostolskiej przez [[Leon XIII|papieża Leona XIII]] zezwolono na ponowną działalność zakonów. W tym czasie [[Markiefka Leopold|ks. Leopold Markiefka]] ufundował w Bogucicach sierociniec, który początkowo prowadziły [[Boromeuszki|siostry boromeuszki]]. Na prośbę Kuratorium Fundacji księdza Markiefki opiekę nad placówką przejęły [[Jadwiżanki|siostry jadwiżanki]]. Pierwsze pięć sióstr przybyło do Bogucic 20 grudnia 1886.

Po I wojnie światowej, decyzją Ligi Narodów (październik 1921), południowo-wschodnia część Śląska została przyłączona do Polski i wszystkie filie górnośląskie zgromadzenia (z wyjątkiem Czarnowąsów) znalazły się na terenie Polski. W takiej sytuacji powstała potrzeba zmian w strukturze zgromadzenia. Przełożona generalna,  Małgorzata Fleischer, za pośrednictwem kardynała Bertrama wystosowała do Rzymu prośbę o utworzenie polskiej prowincji. 31 października 1922 Kongregacja ds. Zakonnych upoważniła [[Bertram Adolf|kard. Bertrama ]] do utworzenia z filii górnośląskich wiceprowincji – jej powstanie datuje się na dzień 28 grudnia 1922. Przełożoną została matka [[Czardybon Eustachia|Eustachia Czardybon]], a na jej siedzibę wyznaczono Bogucice.

W obliczu dalszych trudności geopolitycznych i językowych powstała konieczność przemianowania wiceprowincji na samodzielną prowincję oraz utworzenia nowicjatu. Decyzja Kongregacji ds. Zakonnych w tej sprawie zapadła 3 lipca 1924.  Nowa prowincja objęła wszystkie filie w polskiej części Górnego Śląska, a w przyszłości miała objąć i te, które ewentualnie powstaną na tym terenie. Na prowincjalny dom macierzysty wyznaczono Bogucice, gdzie utworzono także nowicjat. Przełożoną została matka Berchmana Szoppa. W tym czasie Jadwiżanki z Bogucic prowadziły zakład wychowawczy dla sierot i zaniedbanych dzieci, trzyklasową szkołę powszechną, przedszkole, kuchnię dla ubogich, poradnię medyczną i poradnię dla matek.

Obecnie Siostry kontynuują misję, prowadząc Specjalny Ośrodek Wychowawczy im. ks. Leopolda Markiefki (placówka opieki całkowitej nad dziećmi) i przedszkole. Ponadto zajmują się katechizacją w szkołach znajdujących się na terenie [[Parafia św. Szczepana w Bogucicach|parafii św. Szczepana]] oraz prowadzą dni skupienia dla dziewcząt, maturzystek animatorek [[Dzieci Maryi]] (odkrywanie sensu życia i powołania).

==Bibliografia==
H. Domagała, Fundacja opiekuńczo-wychowawcza imienia ks. Leopolda Markiefki w Katowicach-Bogucicach w latach 1858-1990, Katowice 2011; Błogosławieni miłosierni. 150 lat Sióstr św. Jadwigi 1859–2009, 2009; R. Rak, Historia Zgromadzenia Sióstr św. Jadwigi i jego duchowość, [w:] Parafia Bogucicka, red. W. Świątkiewicz, J. Wycisło, Katowice 2000; J. Schweter, Historia Zgromadzenia Sióstr Świętej Jadwigi, Wrocław 1998;  M. Paluch, Siostry wszystkich ludzi. 125 lat obecności w Katowicach, GN 2011 nr 22, (dodatek katowicki), s. 7.

[[Kategoria:Jadwiżanki|Jad]]
[[Kategoria:Bogucice]]