Innocenty X: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
 
Linia 1: Linia 1:
==Innocenty X (1572-1655), papież==
==Innocenty X (1572-1655), papież==
Gian Battista Pamphili urodził się 7 marca 1572 w Rzymie, wywodził się z rodu Pamphili pochodzącego z Gubbio leżącego dzisiaj w prowincji Perugia. Familia osiedliła się w Wiecznym Mieście w XV wieku i spokrewniona była z rodem Borgiów. Dzięki protekcji wuja studiował w Kolegium Rzymskim, gdzie uzyskał doktorat z obojga praw, dzięki czemu mógł rozpocząć pracę w kurii rzymskiej. Święcenia kapłańskie przyjął w 1597 roku. Od 1601 roku pracownik konsystorzu jako adwokat, następnie adwokat w Rocie Rzymskiej (1604-1621). Nuncjusz w Neapolu, następnie we Francji, towarzysz legacji w 1625 roku kardynała Francesco Barberiniego do Hiszpanii, gdzie od 1626 roku pełnił funkcję nuncjusza papieskiego. W latach 1626-1629 łaciński patriarcha Antiochii. Nominowany do godności kardynalskiej kościoła S. Eusebio w sierpniu 1627 roku (in pectore), a ogłoszony w dwa lata później.  
Gian Battista Pamphili urodził się 7 marca 1572 w Rzymie, wywodził się z rodu Pamphili pochodzącego z Gubbio leżącego dzisiaj w prowincji Perugia. Familia osiedliła się w Wiecznym Mieście w XV wieku i była spokrewniona z rodem Borgiów. Dzięki protekcji wuja studiował w Kolegium Rzymskim, gdzie uzyskał doktorat z obojga praw, dzięki czemu mógł rozpocząć pracę w kurii rzymskiej. Święcenia kapłańskie przyjął w 1597 roku. Od 1601 roku pracownik konsystorzu jako adwokat, następnie adwokat w Rocie Rzymskiej (1604-1621). Nuncjusz w Neapolu, następnie we Francji, towarzysz legacji w 1625 roku kardynała Francesco Barberiniego do Hiszpanii, gdzie od 1626 roku pełnił funkcję nuncjusza papieskiego. W latach 1626-1629 łaciński patriarcha Antiochii. Nominowany do godności kardynalskiej kościoła S. Eusebio w sierpniu 1627 roku (in pectore), a ogłoszony dwa lata później.  


Na konklawe w 1644 roku, po śmierci [[Urban VIII|Urbana VIII]], wybrany na papieża (15 września) przyjął imię Innocenty (X). Konklawe trwało 37 dni i uczestniczyło w nim 56 spośród 62 kardynałów – nieobecny był np. kardynał Mazarini – a w czasie obrad kolejnych 4 zmarło z powodu wielkich upałów panujących w mieście. Prowadził wiele inwestycji w Rzymie, ukończył wystrój Bazyliki Świętego Piotra, odrestaurował fontannę Piazza Navona, reorganizował papieskie więzienia. Jego pontyfikat przypada na koniec [[Wojna trzydziestoletnia|wojny trzydziestoletniej]] i zawarcie pokoju w Westfalii (24 października 1648), gdzie obecny był  jego legat – kardynał Chigi. Nie zgadzał się z postanowieniami, co wyraził w wydanym dwa lata później [[Brewe|breve]] '' Zelus domus Dei''. Okres jego rządów to także czas sporu z jansenistami. Innocenty X powołał specjalną komisję do zbadania zgodności tez Jansena z nauką katolicką. Werdykt komisji był jednoznaczny i w [[Bulla|bulli]] '' Cum occasione '' potępiono 5 twierdzeń, z czego 4 uznano za błędne, a jedną za wprost heretycką. W tym czasie coraz intensywniej prowadzona była ewangelizacja terenów dzisiejszego Wietnamu. Latem 1649 roku powracający przymusowo do Rzymu Aleksander z Rodos zwrócił się do Kongregacji do spraw Krzewienia Wiary o zapotrzebowaniu na ok. 300 kapłanów i o zgodę na udzielanie święceń rdzennym mieszkańcom. Kongregacja zwróciła się do papieża z propozycją utworzenia Episkopatu Indochin lecz ten zwlekał z podjęciem decyzji. Przeciwnicy zarzucali Innocentemu uległość wobec Olimpii Maidalchini - wdowy po swoim bracie - nazywaną w kręgach antypapieskich papieżycą. Papież miał nie podejmować żadnej decyzji bez zgody swojej bratowej, za jej namową zalegalizował prostytucję, nadał godność kardynalską swojemu bratankowi. Zarzucano im także romans, który jednak nie okazał się być prawdą.  
Na konklawe w 1644 roku, po śmierci [[Urban VIII|Urbana VIII]], wybrany na papieża (15 września) przyjął imię Innocenty (X). Konklawe trwało 37 dni i uczestniczyło w nim 56 spośród 62 kardynałów – nieobecny był np. kardynał Mazarini – a w czasie obrad kolejnych 4 zmarło z powodu wielkich upałów panujących w mieście. Prowadził wiele inwestycji w Rzymie, ukończył wystrój Bazyliki Świętego Piotra, odrestaurował fontannę Piazza Navona, reorganizował papieskie więzienia. Jego pontyfikat przypadł na koniec [[Wojna trzydziestoletnia|wojny trzydziestoletniej]] i zawarcie pokoju w Westfalii (24 października 1648), gdzie obecny był  jego legat – kardynał Chigi. Nie zgadzał się z postanowieniami, co wyraził w wydanym dwa lata później [[Brewe|breve]] '' Zelus domus Dei''. Okres jego rządów to także czas sporu z jansenistami. Innocenty X powołał specjalną komisję do zbadania zgodności tez Jansena z nauką katolicką. Werdykt komisji był jednoznaczny i w [[Bulla|bulli]] '' Cum occasione '' potępiono 5 twierdzeń, z czego 4 uznano za błędne, a jedną za wprost heretycką. W tym czasie coraz intensywniej prowadzona była ewangelizacja terenów dzisiejszego Wietnamu. Latem 1649 roku powracający przymusowo do Rzymu Aleksander z Rodos zwrócił się do Kongregacji do spraw Krzewienia Wiary o zapotrzebowaniu na ok. 300 kapłanów i o zgodę na udzielanie święceń rdzennym mieszkańcom. Kongregacja zwróciła się do papieża z propozycją utworzenia Episkopatu Indochin, lecz ten zwlekał z podjęciem decyzji. Przeciwnicy zarzucali Innocentemu uległość wobec Olimpii Maidalchini - wdowy po swoim bracie - nazywaną w kręgach antypapieskich papieżycą. Papież miał nie podejmować żadnej decyzji bez zgody swojej bratowej, za jej namową zalegalizował prostytucję, nadał godność kardynalską swojemu bratankowi. Zarzucano im także romans, który jednak nie okazał się być prawdą.  


Kontynuował praktykę nepotyzmu przy przyznawaniu godności i funkcji. Wzmocnił jednak uprawnienia Sekretariatu Stanu co miało być przeciwwagą dla wpływu kardynałów. Zmarł w Rzymie 7 stycznia 1655, a jego następcą został [[Aleksander VII]].
Kontynuował praktykę nepotyzmu przy przyznawaniu godności i funkcji. Wzmocnił jednak uprawnienia Sekretariatu Stanu co miało być przeciwwagą dla wpływu kardynałów. Zmarł w Rzymie 7 stycznia 1655, a jego następcą został [[Aleksander VII]].

Aktualna wersja na dzień 18:15, 18 cze 2022

Innocenty X (1572-1655), papież

Gian Battista Pamphili urodził się 7 marca 1572 w Rzymie, wywodził się z rodu Pamphili pochodzącego z Gubbio leżącego dzisiaj w prowincji Perugia. Familia osiedliła się w Wiecznym Mieście w XV wieku i była spokrewniona z rodem Borgiów. Dzięki protekcji wuja studiował w Kolegium Rzymskim, gdzie uzyskał doktorat z obojga praw, dzięki czemu mógł rozpocząć pracę w kurii rzymskiej. Święcenia kapłańskie przyjął w 1597 roku. Od 1601 roku pracownik konsystorzu jako adwokat, następnie adwokat w Rocie Rzymskiej (1604-1621). Nuncjusz w Neapolu, następnie we Francji, towarzysz legacji w 1625 roku kardynała Francesco Barberiniego do Hiszpanii, gdzie od 1626 roku pełnił funkcję nuncjusza papieskiego. W latach 1626-1629 łaciński patriarcha Antiochii. Nominowany do godności kardynalskiej kościoła S. Eusebio w sierpniu 1627 roku (in pectore), a ogłoszony dwa lata później.

Na konklawe w 1644 roku, po śmierci Urbana VIII, wybrany na papieża (15 września) przyjął imię Innocenty (X). Konklawe trwało 37 dni i uczestniczyło w nim 56 spośród 62 kardynałów – nieobecny był np. kardynał Mazarini – a w czasie obrad kolejnych 4 zmarło z powodu wielkich upałów panujących w mieście. Prowadził wiele inwestycji w Rzymie, ukończył wystrój Bazyliki Świętego Piotra, odrestaurował fontannę Piazza Navona, reorganizował papieskie więzienia. Jego pontyfikat przypadł na koniec wojny trzydziestoletniej i zawarcie pokoju w Westfalii (24 października 1648), gdzie obecny był jego legat – kardynał Chigi. Nie zgadzał się z postanowieniami, co wyraził w wydanym dwa lata później breve Zelus domus Dei. Okres jego rządów to także czas sporu z jansenistami. Innocenty X powołał specjalną komisję do zbadania zgodności tez Jansena z nauką katolicką. Werdykt komisji był jednoznaczny i w bulli Cum occasione potępiono 5 twierdzeń, z czego 4 uznano za błędne, a jedną za wprost heretycką. W tym czasie coraz intensywniej prowadzona była ewangelizacja terenów dzisiejszego Wietnamu. Latem 1649 roku powracający przymusowo do Rzymu Aleksander z Rodos zwrócił się do Kongregacji do spraw Krzewienia Wiary o zapotrzebowaniu na ok. 300 kapłanów i o zgodę na udzielanie święceń rdzennym mieszkańcom. Kongregacja zwróciła się do papieża z propozycją utworzenia Episkopatu Indochin, lecz ten zwlekał z podjęciem decyzji. Przeciwnicy zarzucali Innocentemu uległość wobec Olimpii Maidalchini - wdowy po swoim bracie - nazywaną w kręgach antypapieskich papieżycą. Papież miał nie podejmować żadnej decyzji bez zgody swojej bratowej, za jej namową zalegalizował prostytucję, nadał godność kardynalską swojemu bratankowi. Zarzucano im także romans, który jednak nie okazał się być prawdą.

Kontynuował praktykę nepotyzmu przy przyznawaniu godności i funkcji. Wzmocnił jednak uprawnienia Sekretariatu Stanu co miało być przeciwwagą dla wpływu kardynałów. Zmarł w Rzymie 7 stycznia 1655, a jego następcą został Aleksander VII.

Bibliografia

J. Pietrzykowski, Innocenty X, [w:] Encyklopedia Katolicka, t. 7, Lublin 1997, kol. 253; K. Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996, s. 340-342; R. Fischer-Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 101; J.N.D. Kelly, Warszawa 1997, s. 393-395.