Innocenty V: Różnice pomiędzy wersjami
(nowe) |
mNie podano opisu zmian |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Innocenty V (ok. 1224-1276), papież== | ==Bł. Innocenty V (ok. 1224-1276), papież== | ||
Piotr z Tarantasia urodził się w Sabaudii około 1224, w wieku 16 lat wstąpił do zakonu dominikanów w Lyonie. W 1259 został magistrem teologii i do 1264 kierował katedrą teologii w Paryżu. Był dwukrotnie prowincjałem dominikanów we Francji (1264-1267, 1269-1272). Jako generalny kaznodzieja zakonu nawoływał do krucjaty zapowiedzianej przez papieża Klemensa IV. W 1272 papież Grzegorz X mianował go arcybiskupem Lyonu i prymasem Galii. W 1273 został kardynałem i biskupem Ostii. Wybrany n stolicę Piotrową 21 I 1276 na następcę papieża Grzegorza X. Był pierwszym uczonym dominikaninem na tronie św. Piotra i osobistym doradcą papieża. Jego publikacje naukowe cieszyły się uznaniem. Pisał traktaty z zakresu etyki oraz komentarze do Pisma Świętego. Razem z Albertem Wielkim i Tomaszem z Akwinu opracował regułę studium dominikańskiego. Przywrócił dyscyplinę kościelną w archidiecezji lyońskiej oraz ustrzegł ją od aneksji, którą zamierzał przeprowadzić król francuski Filip III Śmiały. Miał udział w przygotowaniach do Soboru Lyońskiego II, w którym aktywnie uczestniczył. Jako wielki penitencjarz Grzegorza X wygłosił mowę żałobną na pogrzebie swego przyjaciela św. Bonawentury. Był pobożny i surowy w obyczajach; więcej zajmował się nauką niż polityką. Kontynuował przygotowania do krucjaty oraz podjął starania o doprowadzenie do unii z Kościołem bizantyjskim. Papież Innocenty zmarł 22 IV 1276 po krótkiej chorobie, w opinii świętości (jego rządy trwały zaledwie pół roku). Papież Leon XIII 13 III 1898 ogłosił go błogosławionym. Jego wspomnienie liturgiczne przypada w dniu 22 czerwca. | Piotr z Tarantasia urodził się w Sabaudii około 1224, w wieku 16 lat wstąpił do zakonu dominikanów w Lyonie. W 1259 został magistrem teologii i do 1264 kierował katedrą teologii w Paryżu. Był dwukrotnie prowincjałem dominikanów we Francji (1264-1267, 1269-1272). Jako generalny kaznodzieja zakonu nawoływał do krucjaty zapowiedzianej przez papieża Klemensa IV. W 1272 papież Grzegorz X mianował go arcybiskupem Lyonu i prymasem Galii. W 1273 został kardynałem i biskupem Ostii. Wybrany n stolicę Piotrową 21 I 1276 na następcę papieża Grzegorza X. Był pierwszym uczonym dominikaninem na tronie św. Piotra i osobistym doradcą papieża. Jego publikacje naukowe cieszyły się uznaniem. Pisał traktaty z zakresu etyki oraz komentarze do Pisma Świętego. Razem z Albertem Wielkim i Tomaszem z Akwinu opracował regułę studium dominikańskiego. Przywrócił dyscyplinę kościelną w archidiecezji lyońskiej oraz ustrzegł ją od aneksji, którą zamierzał przeprowadzić król francuski Filip III Śmiały. Miał udział w przygotowaniach do Soboru Lyońskiego II, w którym aktywnie uczestniczył. Jako wielki penitencjarz Grzegorza X wygłosił mowę żałobną na pogrzebie swego przyjaciela św. Bonawentury. Był pobożny i surowy w obyczajach; więcej zajmował się nauką niż polityką. Kontynuował przygotowania do krucjaty oraz podjął starania o doprowadzenie do unii z Kościołem bizantyjskim. Papież Innocenty zmarł 22 IV 1276 po krótkiej chorobie, w opinii świętości (jego rządy trwały zaledwie pół roku). Papież Leon XIII 13 III 1898 ogłosił go błogosławionym. Jego wspomnienie liturgiczne przypada w dniu 22 czerwca. | ||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
R. Wollpert-Fischer, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 71; K. Kuźmak, Innocenty V, w: Encyklopedia katolicka, t. VII, Lublin 1997, kol. 251; J. Kelly, Encyklopedia papieży, Warszawa 2006, s. 278-279. | R. Wollpert-Fischer, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 71; K. Kuźmak, Innocenty V, w: Encyklopedia katolicka, t. VII, Lublin 1997, kol. 251; J. Kelly, Encyklopedia papieży, Warszawa 2006, s. 278-279. | ||
{{Święty}} | |||
{{Noty biograficzne}} | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Sanctus - I|Innocenty V]] | |||
[[Kategoria:Biografie - I]] | [[Kategoria:Biografie - I]] | ||
[[Kategoria:Papieże|Innocenty V]] | [[Kategoria:Papieże|Innocenty V]] | ||
Wersja z 17:08, 16 cze 2017
Bł. Innocenty V (ok. 1224-1276), papież
Piotr z Tarantasia urodził się w Sabaudii około 1224, w wieku 16 lat wstąpił do zakonu dominikanów w Lyonie. W 1259 został magistrem teologii i do 1264 kierował katedrą teologii w Paryżu. Był dwukrotnie prowincjałem dominikanów we Francji (1264-1267, 1269-1272). Jako generalny kaznodzieja zakonu nawoływał do krucjaty zapowiedzianej przez papieża Klemensa IV. W 1272 papież Grzegorz X mianował go arcybiskupem Lyonu i prymasem Galii. W 1273 został kardynałem i biskupem Ostii. Wybrany n stolicę Piotrową 21 I 1276 na następcę papieża Grzegorza X. Był pierwszym uczonym dominikaninem na tronie św. Piotra i osobistym doradcą papieża. Jego publikacje naukowe cieszyły się uznaniem. Pisał traktaty z zakresu etyki oraz komentarze do Pisma Świętego. Razem z Albertem Wielkim i Tomaszem z Akwinu opracował regułę studium dominikańskiego. Przywrócił dyscyplinę kościelną w archidiecezji lyońskiej oraz ustrzegł ją od aneksji, którą zamierzał przeprowadzić król francuski Filip III Śmiały. Miał udział w przygotowaniach do Soboru Lyońskiego II, w którym aktywnie uczestniczył. Jako wielki penitencjarz Grzegorza X wygłosił mowę żałobną na pogrzebie swego przyjaciela św. Bonawentury. Był pobożny i surowy w obyczajach; więcej zajmował się nauką niż polityką. Kontynuował przygotowania do krucjaty oraz podjął starania o doprowadzenie do unii z Kościołem bizantyjskim. Papież Innocenty zmarł 22 IV 1276 po krótkiej chorobie, w opinii świętości (jego rządy trwały zaledwie pół roku). Papież Leon XIII 13 III 1898 ogłosił go błogosławionym. Jego wspomnienie liturgiczne przypada w dniu 22 czerwca.
Bibliografia
R. Wollpert-Fischer, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 71; K. Kuźmak, Innocenty V, w: Encyklopedia katolicka, t. VII, Lublin 1997, kol. 251; J. Kelly, Encyklopedia papieży, Warszawa 2006, s. 278-279.
| |||||
| |||||