Hilscher Joachim: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
 
(Nie pokazano 3 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
== Hilscher (Hielscher, Hilszer) Joachim (1904-1978) ==
== Hilscher (Hielscher, Hilszer) Joachim (1904-1978) ==
[[Grafika:Hilszer Joachim.jpg|150px|left]]
[[Grafika:Hilszer Joachim.jpg|150px|left|thumb]]
Urodził się 13 lutego 1904 w Gliwicach, syn hurtownika drzewem. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1929 z rąk [[Lisiecki Arkadiusz|bpa A. Lisieckiego]].  
Urodził się 13 lutego 1904 w Gliwicach; był synem hurtownika drzewem. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1929 z rąk [[Lisiecki Arkadiusz|bpa A. Lisieckiego]].  


Jako młody kapłan był na zastępstwach w parafiach w Nowym Bytomiu, Rydułtowach oraz w Kochłowicach. Od 1 października 1929 był wikariuszem w Janowie. 1 września 1930 otrzymał dekret do Pawłowic, 7 września 1931 został skierowany do Imielina, a od 16 stycznia 1932 z powrotem do Pawłowic. W latach 1931 i 1932 pomagał także w parafiach w Kochłowicach oraz Knurowie. W latach 1933-1937 był wikariuszem w [[Parafia Chrystusa Króla w Świerklańcu|parafii Chrystusa Króla w Świerklańcu]]. 10 października 1937 otrzymał dekret do parafii w Sadowie.  
Jako młody kapłan był na zastępstwach w parafiach: w [[Parafia św. Pawła w Nowym Bytomiu|Nowym Bytomiu]], [[Parafia św. Jerzego w Rydułtowach|Rydułtowach]] oraz w [[Parafia Trójcy Przenajświętszej w Kochłowicach|Kochłowicach]]. Od 1 października 1929 był wikariuszem w [[Parafia św. Anny w Janowie|Janowie]]. 1 września 1930 otrzymał dekret do [[Parafia św. Jana Chrzciciela w Pawłowicach Śląskich|Pawłowic]], 7 września 1931 został skierowany do [[Parafia Matki Bożej Szkaplerznej w Imielinie|Imielina]], a od 16 stycznia 1932 z powrotem do Pawłowic. W latach 1931 i 1932 pomagał także w parafiach w Kochłowicach oraz w [[Parafia św. Cyryla i Metodego w Knurowie|Knurowie]]. W latach 1933-1937 był wikariuszem w [[Parafia Chrystusa Króla w Świerklańcu|parafii Chrystusa Króla w Świerklańcu]]. 10 października 1937 otrzymał dekret do [[Parafia św. Józefa w Sadowie|parafii św. Józefa w Sadowie]].  


Zwolniony z obowiązków duszpasterskich ze względu na stan zdrowia, przebywał na odpoczynku w domu rodzinnym w Hajdukach Wielkich. Rok później, 10 października 1938 otrzymał dekret na stanowisko wikarego substytuta do parafii w Dziećkowicach, a 27 stycznia 1939 - do [[Parafia św. Antoniego w Siemianowicach Śląskich|parafii św. Antoniego w Siemianowicach]]. Mianowany wikariuszem substytutem (1942), a następnie administratorem (15 luty 1942) w Ligocie Bielskiej. Od 24 maja 1948 był kuratusem w [[Parafia Chrystusa Króla w Czyżowicach|parafii Chrystusa Króla w Czyżowicach]]. Duszpasterzował w niej do 1959 roku.  
Zwolniony z obowiązków duszpasterskich ze względu na stan zdrowia, przebywał na odpoczynku w domu rodzinnym w Hajdukach Wielkich. Rok później, 10 października 1938 otrzymał dekret na stanowisko wikarego substytuta do [[Parafia Wszystkich Świętych w Dziećkowicach| parafii w Dziećkowicach]], a 27 stycznia 1939 - do [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Siemianowicach Śląskich |parafii św. Antoniego w Siemianowicach]]. Mianowany wikariuszem substytutem (1942), a następnie administratorem (15 lutego 1942) w Ligocie Bielskiej (obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]). Od 24 maja 1948 był [[Kuracja|kuratusem]] w [[Parafia Chrystusa Króla w Czyżowicach|parafii Chrystusa Króla w Czyżowicach]]. Duszpasterzował w niej do 1959 roku.  


16 listopada 1959 przeniósł się do Ornontowic, gdzie pełnił funkcję kapelana w domu ss. służebniczek NMP. W wyborach głosował na Blok, oświadczył, że z dekretu jest „bardzo zadowolony”, „ślepo posłuszny biskupowi”, występował przeciwko działalności NSZ. Zmarł 2 grudnia 1978 w szpitalu w Knurowie, pochowany na cmentarzu w Ornontowicach.
16 listopada 1959 przeniósł się do [[Parafia św. Michała Archanioła w Ornontowicach|Ornontowic]], gdzie pełnił funkcję kapelana w domu ss. służebniczek NMP. W wyborach głosował na Blok, oświadczył, że z dekretu jest „bardzo zadowolony”, „ślepo posłuszny biskupowi”, występował przeciwko działalności NSZ. Zmarł 2 grudnia 1978 w szpitalu w Knurowie. Spoczął na cmentarzu parafialnym w Ornontowicach.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==

Aktualna wersja na dzień 14:04, 12 maj 2018

Hilscher (Hielscher, Hilszer) Joachim (1904-1978)

Hilszer Joachim.jpg

Urodził się 13 lutego 1904 w Gliwicach; był synem hurtownika drzewem. Święcenia kapłańskie przyjął 23 czerwca 1929 z rąk bpa A. Lisieckiego.

Jako młody kapłan był na zastępstwach w parafiach: w Nowym Bytomiu, Rydułtowach oraz w Kochłowicach. Od 1 października 1929 był wikariuszem w Janowie. 1 września 1930 otrzymał dekret do Pawłowic, 7 września 1931 został skierowany do Imielina, a od 16 stycznia 1932 z powrotem do Pawłowic. W latach 1931 i 1932 pomagał także w parafiach w Kochłowicach oraz w Knurowie. W latach 1933-1937 był wikariuszem w parafii Chrystusa Króla w Świerklańcu. 10 października 1937 otrzymał dekret do parafii św. Józefa w Sadowie.

Zwolniony z obowiązków duszpasterskich ze względu na stan zdrowia, przebywał na odpoczynku w domu rodzinnym w Hajdukach Wielkich. Rok później, 10 października 1938 otrzymał dekret na stanowisko wikarego substytuta do parafii w Dziećkowicach, a 27 stycznia 1939 - do parafii św. Antoniego w Siemianowicach. Mianowany wikariuszem substytutem (1942), a następnie administratorem (15 lutego 1942) w Ligocie Bielskiej (obecnie diecezja bielsko-żywiecka). Od 24 maja 1948 był kuratusem w parafii Chrystusa Króla w Czyżowicach. Duszpasterzował w niej do 1959 roku.

16 listopada 1959 przeniósł się do Ornontowic, gdzie pełnił funkcję kapelana w domu ss. służebniczek NMP. W wyborach głosował na Blok, oświadczył, że z dekretu jest „bardzo zadowolony”, „ślepo posłuszny biskupowi”, występował przeciwko działalności NSZ. Zmarł 2 grudnia 1978 w szpitalu w Knurowie. Spoczął na cmentarzu parafialnym w Ornontowicach.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Joachima Hilschera; Schematyzm 1930-1977; WD 1929, nr 6, s. 53; 1929, nr 8, s. 78; 1930, nr 9, s. 101-10; 1978, nr 12, s. 284; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009; Represje wobec duchowieństwa, s. 152.