Gzula Jerzy: Różnice pomiędzy wersjami
(uzup) |
(dr) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
==Gzula Jerzy Jan (1639-1694)== | ==Gzula Jerzy Jan (1639-1694)== | ||
Urodził się w 1639 roku. | Urodził się w 1639 roku. Wg protokołu wizytacyjnego z 1679 roku był z pochodzenia Rybniczaninem, a wg kwerendy archiwalnej w Archiwum Biskupim we Wrocławiu O. Drobnego urodził się on w Głogówku. Jak uzasadnia w aktach parafialnych tamtego czasu nie widniało nazwisko Gzula. Studia teologiczne odbył w Ołomuńcu wieńcząc je doktoratem z filozofii, a 31 marca 1668 przyjął święcenia kapłańskie we Wrocławiu z rąk bpa Sebastiana Rostocka. Po święceniach został wikarym w parafii rybnickiej. W 1676 roku wybrano go na wicesekretarza [[Bractwo Najświętszego Sakramentu w Jankowicach Rybnickich|Bractwa Ciała Bożego w Jankowicach]]. 30 października 1681 objął kanonicznie [[Parafia Matki Bożej Bolesnej w Rybniku|parafię w Rybniku]] zostając wprowadzony na urząd przez ks. kanonika Franciszka Ksawerego de Weizerla. W 1689 roku ufundował ołtarz w filialnym kościele w Radziejowie. Jeszcze jako wikary miał opinię bardzo gorliwego, a autor protokołu wizytacyjnego z 1687 roku podkreślał, że „nawrócił na wiarę katolicką 10 protestantów”. Zmarł 13 sierpnia 1694. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Wersja z 16:55, 9 paź 2016
Gzula Jerzy Jan (1639-1694)
Urodził się w 1639 roku. Wg protokołu wizytacyjnego z 1679 roku był z pochodzenia Rybniczaninem, a wg kwerendy archiwalnej w Archiwum Biskupim we Wrocławiu O. Drobnego urodził się on w Głogówku. Jak uzasadnia w aktach parafialnych tamtego czasu nie widniało nazwisko Gzula. Studia teologiczne odbył w Ołomuńcu wieńcząc je doktoratem z filozofii, a 31 marca 1668 przyjął święcenia kapłańskie we Wrocławiu z rąk bpa Sebastiana Rostocka. Po święceniach został wikarym w parafii rybnickiej. W 1676 roku wybrano go na wicesekretarza Bractwa Ciała Bożego w Jankowicach. 30 października 1681 objął kanonicznie parafię w Rybniku zostając wprowadzony na urząd przez ks. kanonika Franciszka Ksawerego de Weizerla. W 1689 roku ufundował ołtarz w filialnym kościele w Radziejowie. Jeszcze jako wikary miał opinię bardzo gorliwego, a autor protokołu wizytacyjnego z 1687 roku podkreślał, że „nawrócił na wiarę katolicką 10 protestantów”. Zmarł 13 sierpnia 1694.
Bibliografia
L. Musioł, Parafia Matki Boskiej Bolesnej w Rybniku – monografia historyczna, mps 1963; O. Drobny, Kościółek św. Katarzyny w Rybniku 1648-1805, „Ziemia Rybnicka” 1934, nr 3, s. 50-51.
| |||||