Gwóźdź Alojzy

Z e-ncyklopedia

Gwóźdź Alojzy SDB (1914-1969)

Gwozdz Alojzy.jpg

Urodził się 17 czerwca 1914 w Kosztowach w rodzinie Pawła i Jadwigi z d. Myrda. Ojciec, powstaniec śląski, zginął w III powstaniu pod Górą Świętej Anny. Naukę rozpoczął w szkole elementarnej w Kosztowach, a kontynuował do szóstej klasy włącznie w Gimnazjum Męskim w Mysłowicach, które ukończył z wynikiem celującym. Kontakt z salezjanami w Oświęcimiu, jak i odwiedziny w oratorium salezjańskim w Mysłowicach, zaowocowały wstąpieniem do Zgromadzenia Salezjańskiego. W 1935 roku odbył nowicjat w Czerwińsku nad Wisłą, gdzie 1 sierpnia 1936 złożył śluby wieczyste. Następnie w Marszałkach, pracując w Oratorium świątecznym i opiekując się ministrantami, kontynuował naukę. Zdał egzamin dojrzałości oraz poszczególne traktaty filozofii scholastycznej i pedagogiki katolickiej. Pracował następnie w Poznaniu w Oratorium dziennym. W akademickim 1938-39 ukończył kurs pedagogiczny w Państwowym Pedagogium w Poznaniu.

Po wybuchu II wojny światowej przez miesiąc przebywał w domu rodzinnym, a następnie u salezjanów w Oświęcimiu. Skorzystał z możliwości wyjazdu do Włoch i przebywał najpierw w Turynie, a następnie w Bollego Piemontesa kontynuując studia teologiczne. Przełożeni posłali go na studia teologiczne do Portugalii. Nauczył się języka portugalskiego i pracował jako asystent i nauczyciel w Salezjańskim Zakładzie Szkół Zawodowych w Porto. Studia teologiczne ukończył ostatecznie w Estorii i przez kardynała patriarchę Don Manuela Cerejera został wyświęcony na kapłana 17 marca 1945.

Po dwóch latach wrócił do Polski. W 1947 roku został mianowany administratorem zakładu w Ostrzeszowie Wlkp. Po czterech latach przełożeni powierzyli mu obowiązki dyrektora Niższego Seminarium Duchownego w Twardogórze Sycowskiej. Istniało ono tylko rok i zostało zlikwidowane przez komunistów 3 lipca 1952. Ks. Gwóźdź 15 sierpnia 1952 przejął obowiązki dyrektora nowicjatu w Kopcu koło Częstochowy. Po zakończeniu drugiej kadencji został mianowany proboszczem w Goszczu, w archidiecezji wrocławskiej, gdzie przepracował jedenaście lat. Zmarł 9 września 1969 i tam został pochowany.

Bibliografia

Dziećkowice, pr. zb, pod red. A. Liskowackiej i R. Broma, Katowice 2005, s. 260-261.