Grzesik Karol

Z e-ncyklopedia

Grzesik Karol (1890-1939/40?)

Grzesik Karol3.jpg

Urodził się 30 maja 1890 w Brzeźnicy k. Raciborza, pseudonim Hauke. Był członkiem tajnej organizacji "Zet" we Wrocławiu. W latach 1914-1918 służył w armii niemieckiej (54 Pułk Piechoty), został awansowany do stopnia podporucznika. Od stycznia 1919 roku należał do POW. Górnego Śląska. 8 kwietnia został delegowany przez jej Komitet Wykonawczy na stanowisko komendanta POW w pow. kozielskim. 20 czerwca dokonał nieudanej próby wywołania akcji zbrojnej. Był poszukiwany przez policję niemiecką i schronił się w Piotrowicach. 3 lipca objął funkcję referenta broni w Dowództwie Głównym POW G. Śl. Uczestniczył w I i II powstaniu. Od lutego 1921 roku był członkiem DOP, organizator Głównego Inspektoratu w Bytomiu. Podczas III powstania dowodził grupą "Wschód". 3 czerwca 1921 w czasie "buntu" w dowództwie grupy "Wschód" ogłoszony został naczelnym wodzem wojsk powstańczych. Od 1926 roku był naczelnikiem gminy Wielkie Hajduki a w 1936 roku został wybrany prezydentem miasta Chorzowa. Działacz NChZP i OZN, poseł w Sejmie RP (1928-30), marszałek w IV Sejmie Śląskim. Odznaczony Orderem Virtuti Militari V kl., Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi, Krzyżem Niepodległości z Mieczami. Wokół jego śmierci jest wiele niewiadomych. Jako osoba uznana za szczególnie niebezpieczną dla III Rzeszy wraz z wybuchem II wojny światowej ewakuował się na wschodnie tereny Polski. Wg Ośrodka Karta, przypuszczalnie zginął w 1940 roku. Znajduje się na tzw. Ukraińskiej Liście Katyńskiej.

Bibliografia

Grzesik Karol (1890-1939), [w:] Polski słownik biograficzny, t. 9, Wrocław 1960-1961, s. 102-103; J. Kluska, Trzej prezydenci z raciborszczyzny, [w:] Zeszyty raciborskie "Strzecha", t. 7, s. 83.