Grzegorz X

Bł. Grzegorz X (ok. 1210-1276), papież

Tebaldo Visconti urodził się najprawdopodobniej ok. 1210 roku w Piacenzy. W 1245 roku uczestniczył w przygotowaniach do XIII Soboru Powszechnego. Studiował w Paryżu w latach 1248-1252 gdzie miał okazję spotkać się z wielkimi teologami, przyszłymi Świętymi, Bonawenturą i Tomaszem z Akwinu. W 1265 roku uczestniczył w misji do Anglii, którą odbywał kard. Ottobono Fieschiem. Miał stałe kontakty z rodzinami królewskimi Anglii i Francji. W późniejszych latach został mianowany kanonikiem w Lyonie a następnie archidiakonem w Liegie. Po śmierci papieża Klemensa IV w Viterbo zebrało się grono kardynałów (najprawdopodobniej było ich siedemnastu lub według innych źródeł piętnastu). W czasie tego konklawe kardynałowie toczyli wiele sporów. Kolegium wybierało papieża bez rezultatów przez 33 miesiące. Lud był zaniepokojony przeciągającymi się wyborami i znalazł sposób na szybsze wybory, ograniczając kardynałom żywność do chleba i wody. Dzięki tej metodzie kardynałowie doszli do porozumienia i wybrali Tebalda Viscontiego, który przebywał wówczas w Akrze. 10 lutego 1272 przybył do Viterbo, a następnie 13 marca 1272 do Rzymu. 19 marca 1272 otrzymał święcenia prezbiteriatu, a 27 marca odbyła się uroczysta koronacja w Bazylice Świętego Piotra. Grzegorz posiadał spore doświadczenie polityczne dzięki wcześniej pełnionym funkcjom. 13 kwietnia 1272 roku zapowiedział zwołanie soboru powszechnego, który miał zająć się reformą Kościoła, wyprawą krzyżową i powrotem do unii z Kościołem greckim. Papież Grzegorz wydał konstytucję Ubi periculum, która dotyczyła elekcji nowego papieża. Konstytucja ta mówiła, że kardynałowie mają się zebrać najpóźniej w 10 dniu po śmierci papieża i miejscu jego śmierci. Kardynałowie mają głosować w miejscu oddzielonym i mieszkać w skromnych warunkach w klauzurze. Grzegorz X w czasie swojego pontyfikatu dążył do pojednania między różnymi skłóconymi państwami. Zmarł 10 stycznia 1276 w Arezzo. Spoczął w tamtejszej katedrze. Został beatyfikowany najprawdopodobniej 12 września 1713 przez papieża Klemensa XI, a papież Benedykt XIV wpisał go do Martyrologium Rzymskiego.

• Wspomnienie liturgiczne obchodzone jest obecnie 10 stycznia. Dawniej były to dni 11 lub 16 lutego oraz 9 lub 10 stycznia.

Bibliografia

K. Dopierała, Księga papieży, Poznań 1996, s. 212-214; R. Fischer- Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 1996, s. 100-102.