Grupa ukrzyżowania przy kościele pw. św. Michała Archanioła w Michałkowicach: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Michalkowice Pasja.jpg|thumb|right]] | [[Plik:Michalkowice Pasja.jpg|thumb|right]] | ||
Powstała zapewne w roku | Powstała zapewne w 1928 roku i zlokalizowana jest przy wschodniej ścianie [[Parafia św. Michała Archanioła w Michałkowicach|kościoła parafialnego pw. św. Michała Archanioła]]. Pośrodku grupy ukrzyżowania na schodkowym cokole znajduje się kamienny krzyż Chrystusa. Po bokach na niższym stopniu zostały umieszczone postacie: Matki Boskiej – z lewej i św. Jana – z prawej strony. Wszystkie figury zostały wykonane z białego marmuru. Figura Chrystusa ma zamknięte oczy i nieznacznie pochyloną na prawo głowę. Na biodrach ma przepaskę związaną w pasie sznurem. Skrzyżowane stopy ma przebite jednym gwoździem. Postaci Matki Bożej i św. Jana są przedstawione w lekkim kontrapoście. Niektórzy twierdzą iż grupa stoi w miejscu gdzie kiedyś znajdował się ołtarz dawnego michałkowickiego kościoła. Pewnym jest natomiast, że w tym miejscu stała zachowana część starego kościoła, ostatecznie rozebrana w 1926 roku. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Materiały własne autora. | Materiały własne autora. |
Wersja z 19:02, 9 mar 2019
Powstała zapewne w 1928 roku i zlokalizowana jest przy wschodniej ścianie kościoła parafialnego pw. św. Michała Archanioła. Pośrodku grupy ukrzyżowania na schodkowym cokole znajduje się kamienny krzyż Chrystusa. Po bokach na niższym stopniu zostały umieszczone postacie: Matki Boskiej – z lewej i św. Jana – z prawej strony. Wszystkie figury zostały wykonane z białego marmuru. Figura Chrystusa ma zamknięte oczy i nieznacznie pochyloną na prawo głowę. Na biodrach ma przepaskę związaną w pasie sznurem. Skrzyżowane stopy ma przebite jednym gwoździem. Postaci Matki Bożej i św. Jana są przedstawione w lekkim kontrapoście. Niektórzy twierdzą iż grupa stoi w miejscu gdzie kiedyś znajdował się ołtarz dawnego michałkowickiego kościoła. Pewnym jest natomiast, że w tym miejscu stała zachowana część starego kościoła, ostatecznie rozebrana w 1926 roku.
Bibliografia
Materiały własne autora.
|