Grudniok Franciszek: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
 
Linia 5: Linia 5:
Po święceniach kapłańskich był wikariuszem w parafiach: św. Małgorzaty w Kamienicy k. Bielska (31 sierpnia 1949 - 31 sierpnia 1952; obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]) i [[Parafia św. Marii Magdaleny w Tychach|św. Marii Magdaleny w Tychach]] (1 września 1952 - 22 stycznia 1953). W styczniu 1953 roku powołano go do pracy w kurii w charakterze notariusza. 3 marca 1953 poprosił o zwolnienie i przydzielenie do duszpasterstwa. W rezultacie 26 czerwca 1953 reaktywowano jego dekret wikarego w tyskiej parafii, gdzie pozostawał do 11 listopada 1955. Od 12 listopada 1955 był ojcem duchownym na Kursie Wstępnym w Tarnowskich Górach, a od 5 sierpnia 1961 w Krakowie. Od 8 sierpnia 1968 do przejścia na emeryturę 26 sierpnia 1989 był proboszczem [[Parafia św. Anny w Świerklanach|parafii św. Anny w Świerklanach]].
Po święceniach kapłańskich był wikariuszem w parafiach: św. Małgorzaty w Kamienicy k. Bielska (31 sierpnia 1949 - 31 sierpnia 1952; obecnie [[diecezja bielsko-żywiecka]]) i [[Parafia św. Marii Magdaleny w Tychach|św. Marii Magdaleny w Tychach]] (1 września 1952 - 22 stycznia 1953). W styczniu 1953 roku powołano go do pracy w kurii w charakterze notariusza. 3 marca 1953 poprosił o zwolnienie i przydzielenie do duszpasterstwa. W rezultacie 26 czerwca 1953 reaktywowano jego dekret wikarego w tyskiej parafii, gdzie pozostawał do 11 listopada 1955. Od 12 listopada 1955 był ojcem duchownym na Kursie Wstępnym w Tarnowskich Górach, a od 5 sierpnia 1961 w Krakowie. Od 8 sierpnia 1968 do przejścia na emeryturę 26 sierpnia 1989 był proboszczem [[Parafia św. Anny w Świerklanach|parafii św. Anny w Świerklanach]].


Egzamin proboszczowski zdał w 1964 roku na podstawie pracy pt. '' Ku doskonałości kapłana diecezjalnego. Rozważania ascetyczne duszpasterza '' ocenionej na stopień bardzo dobry. W latach 1961-1968 prowadził wykłady dla kleryków z ascetyki i mistyki. Wielokrotnie głosił rekolekcje kapłańskie. Po przejściu na emeryturę, od 15 września 1989 został ojcem duchownym księży boguszowickiego dekanatu. Był autorem kilkunastu poczytnych publikacji z zakresu ascetyki kapłańskiej. W uznaniu za osiągnięcia w twórczości ascetyczno - mistycznej otrzymał 13 września 1989 przyznaną przez bpa katowickiego specjalna nagrodę.
Egzamin proboszczowski zdał w 1964 roku na podstawie pracy pt. '' Ku doskonałości kapłana diecezjalnego. Rozważania ascetyczne duszpasterza '' ocenionej na stopień bardzo dobry. W latach 1961-1968 prowadził wykłady dla kleryków z ascetyki i mistyki. Wielokrotnie głosił rekolekcje kapłańskie. Po przejściu na emeryturę, od 15 września 1989 został ojcem duchownym księży [[Dekanat Boguszowice|boguszowickiego dekanatu]]. Był autorem kilkunastu poczytnych publikacji z zakresu ascetyki kapłańskiej. W uznaniu za osiągnięcia w twórczości ascetyczno - mistycznej otrzymał 13 września 1989 przyznaną przez bpa katowickiego specjalna nagrodę.


Od 29 kwietnia 1968 był członkiem Diecezjalnej Rady Pro Disciplina Seminarii, od 7 marca 1969 Diecezjalnej Komisji Historycznej i przez 2 kadencje (1969–1975) Diecezjalnej Rady Kapłańskiej. W czasie trwania [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodu Diecezji Katowickiej]], od 27 stycznia 1972 był członkiem Komisji ds. Duchowieństwa. Z nominacji Prymasa Polski został od 12 kwietnia 1977 kuratorem [[Boromeuszki|ss. boromeuszek]]. Po przejściu 26 sierpnia 1989 na emeryturę, i przekazaniu 1 września 1989 parafii św. Anny w Świerklanach następcy, zamieszkał w tamtejszym probostwie, gdzie oddał się twórczej pracy pisarskiej. Zmarł 17 kwietnia 1998. Pogrzeb odbył się 19 kwietnia 1998. Spoczął na [[Cmentarz - Świerklany|miejscowym cmentarzu parafialnym]].
Od 29 kwietnia 1968 był członkiem Diecezjalnej Rady Pro Disciplina Seminarii, od 7 marca 1969 Diecezjalnej Komisji Historycznej i przez 2 kadencje (1969–1975) Diecezjalnej Rady Kapłańskiej. W czasie trwania [[I Synod Diecezji Katowickiej|I Synodu Diecezji Katowickiej]], od 27 stycznia 1972 był członkiem Komisji ds. Duchowieństwa. Z nominacji Prymasa Polski został od 12 kwietnia 1977 kuratorem [[Boromeuszki|ss. boromeuszek]]. Po przejściu 26 sierpnia 1989 na emeryturę, i przekazaniu 1 września 1989 parafii św. Anny w Świerklanach następcy, zamieszkał w tamtejszym probostwie, gdzie oddał się twórczej pracy pisarskiej. Zmarł 17 kwietnia 1998. Pogrzeb odbył się 19 kwietnia 1998. Spoczął na [[Cmentarz - Świerklany|miejscowym cmentarzu parafialnym]].

Aktualna wersja na dzień 20:57, 17 sie 2022

Grudniok Franciszek (1920-1998), ojciec duchowny w WŚSD, proboszcz w Świerklanach

Grudniok Franciszek.jpg

Urodził się 12 września 1920 w Szopienicach, w rodzinie urzędnika kolejowego Jana i Pauliny z d. Jagoda. W latach 1926-1930 uczęszczał do szkoły podstawowej w Szopienicach, następnie do gimnazjum w Szopienicach i Mysłowicach, uzyskując w maju 1938 roku świadectwo maturalne. W tym też roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie i studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W czasie przymusowej przerwy w studiach w czasie wojny pracował w kancelarii rodzinnej parafii św. Jadwigi w Szopienicach, a po wojnie wznowił studia w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym. Święcenia kapłańskie przyjął 2 kwietnia 1949 z rąk bpa S. Adamskiego.

Po święceniach kapłańskich był wikariuszem w parafiach: św. Małgorzaty w Kamienicy k. Bielska (31 sierpnia 1949 - 31 sierpnia 1952; obecnie diecezja bielsko-żywiecka) i św. Marii Magdaleny w Tychach (1 września 1952 - 22 stycznia 1953). W styczniu 1953 roku powołano go do pracy w kurii w charakterze notariusza. 3 marca 1953 poprosił o zwolnienie i przydzielenie do duszpasterstwa. W rezultacie 26 czerwca 1953 reaktywowano jego dekret wikarego w tyskiej parafii, gdzie pozostawał do 11 listopada 1955. Od 12 listopada 1955 był ojcem duchownym na Kursie Wstępnym w Tarnowskich Górach, a od 5 sierpnia 1961 w Krakowie. Od 8 sierpnia 1968 do przejścia na emeryturę 26 sierpnia 1989 był proboszczem parafii św. Anny w Świerklanach.

Egzamin proboszczowski zdał w 1964 roku na podstawie pracy pt. Ku doskonałości kapłana diecezjalnego. Rozważania ascetyczne duszpasterza ocenionej na stopień bardzo dobry. W latach 1961-1968 prowadził wykłady dla kleryków z ascetyki i mistyki. Wielokrotnie głosił rekolekcje kapłańskie. Po przejściu na emeryturę, od 15 września 1989 został ojcem duchownym księży boguszowickiego dekanatu. Był autorem kilkunastu poczytnych publikacji z zakresu ascetyki kapłańskiej. W uznaniu za osiągnięcia w twórczości ascetyczno - mistycznej otrzymał 13 września 1989 przyznaną przez bpa katowickiego specjalna nagrodę.

Od 29 kwietnia 1968 był członkiem Diecezjalnej Rady Pro Disciplina Seminarii, od 7 marca 1969 Diecezjalnej Komisji Historycznej i przez 2 kadencje (1969–1975) Diecezjalnej Rady Kapłańskiej. W czasie trwania I Synodu Diecezji Katowickiej, od 27 stycznia 1972 był członkiem Komisji ds. Duchowieństwa. Z nominacji Prymasa Polski został od 12 kwietnia 1977 kuratorem ss. boromeuszek. Po przejściu 26 sierpnia 1989 na emeryturę, i przekazaniu 1 września 1989 parafii św. Anny w Świerklanach następcy, zamieszkał w tamtejszym probostwie, gdzie oddał się twórczej pracy pisarskiej. Zmarł 17 kwietnia 1998. Pogrzeb odbył się 19 kwietnia 1998. Spoczął na miejscowym cmentarzu parafialnym.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Franciszka Grudnioka; Schematyzm (1953-2001); J. Krętosz, Nekrolog, WA 1998, nr 11, s. 575-578; s. 660, 722; GN 1998, nr 18, s. 18; J. Krętosz, W. Maciejewski, Grudniok Franciszek (hasło), [w:] SPTK, t. 9, s. 198-199; Myszor, Historia diecezji, s. 416 i nn; K. Zimończyk, Świerklany, Kraków 1998, s. 113; A. Grajewski, Twój Gość, s. 96; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s. 213.