Groborz Henryk: Różnice pomiędzy wersjami

Aktualna wersja na dzień 17:15, 20 sie 2017

Groborz Henryk (1951-2000), proboszcz parafii św. Jana Sarkandra w Rybniku-Paruszowcu

Urodził się 24 grudnia 1951 w Orzepowicach k. Rybnika w wielodzietnej rodzinie Edmunda pracownika umysłowego i Anieli z d. Piecha. Jego ojciec przed wojną był prezesem Sodalicji Mariańskiej, a po jej likwidacji w 1949 roku, angażował się w radzie parafialnej. Szkołę średnią ukończył w Liceum Ogólnokształcącym im. Powstańców Śląskich w Rybniku (1965-1969). Po maturze, w 1969 roku wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 15 kwietnia 1976 z rąk bpa H. Bednorza. Obowiązujący wtedy roczny staż pracy fizycznej po czwartym roku studiów odbył w elektrowni w Rybniku. W czasie jego trwania równocześnie katechizował w swojej parafii. Studia teologiczne sfinalizował magisterium zdobytym w PAT w Krakowie na podstawie napisanej pracy magisterskiej pt. Światło jako naczelny temat ewangelii i listów apostolskich. Tematyce biblijnej poświęcona jest też jego praca proboszczowska z 1985 roku pt. Pismo święte w codziennym życiu rodziny.

Po święceniach kapłańskich był wikariuszem kolejno w parafiach: Chrystusa Króla w Świerklańcu (1976 - 1979), św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Chwałowicach (1979 - 1982), Wniebowzięcia NMP w Czuchowie (1982 - 1985) i św. Barbary w Bieruniu Nowym ( 1985 - 1987). Bp D. Zimoń posyłając go 31 sierpnia 1987 jako wikariusza do parafii św. Antoniego w Rybniku zlecił mu także budowę kościoła i zaplecza katechetyczno-duszpasterskiego w Paruszowcu. Jako budowniczy kościoła organizator nowej parafii od 19 sierpnia 1988 zamieszkał przy wybudowanej tymczasowej kaplicy. 1 stycznia 1990 w Paruszowcu została erygowana parafia, a jej pierwszym proboszczem ustanowiono ks. H. Groborza. Równocześnie (1 września 1989) rozpoczęto budowę właściwego kościoła, który abp D. Zimoń poświęcił 28 października 1998. Ks. H. Groborz zmarł 28 października 2000 po długotrwałej chorobie nowotworowej. Pogrzeb odbył się 2 listopada w kościele parafialnym w Paruszowcu; spoczął na cmentarzu w Rybniku.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Henryka Groborza; Schematyzm 1977-1999; GN 2000, nr 7, s. 21; Skworc, Budownictwo kościołów, s. 171.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 == Groborz Henryk (1951-2000), proboszcz parafii św. Jana Sarkandra w Rybniku-Paruszowcu ==
-[[Grafika:Groborz Henryk.jpg|left]]
+[[Grafika:Groborz Henryk.jpg|left|thumb]]
-Urodził się 24 grudnia 1951 w Orzepowicach k. Rybnika w wielodzietnej rodzinie Edmunda pracownika umysłowego i Anieli z d. Piecha. Jego ojciec przed wojną był prezesem [[Sodalicja Mariańska|Sodalicji Mariańskiej]], a po jej likwidacji w 1949 roku, angażował się w radzie parafialnej. Szkołę średnią ukończył w Liceum Ogólnokształcącym im. Powstańców Śląskich w Rybniku (1965-1969). Po maturze, w 1969 roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego]] w Krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 15 kwietnia 1976 z rąk bpa [[Bednorz Herbert|H. Bednorza]]. Obowiązujący wtedy roczny staż pracy fizycznej po czwartym roku studiów odbył w elektrowni w Rybniku. W czasie jego trwania równocześnie katechizował w swojej parafii. Studia teologiczne sfinalizował magisterium zdobytym w PAT w Krakowie na podstawie napisanej pracy magisterskiej pt. „Światło jako naczelny temat ewangelii i listów apostolskich". Tematyce biblijnej poświęcona jest też jego praca proboszczowska z 1985 roku pt. „Pismo święte w codziennym życiu rodziny".
+Urodził się 24 grudnia 1951 w Orzepowicach k. Rybnika w wielodzietnej rodzinie Edmunda pracownika umysłowego i Anieli z d. Piecha. Jego ojciec przed wojną był prezesem [[Sodalicja Mariańska|Sodalicji Mariańskiej]], a po jej likwidacji w 1949 roku, angażował się w radzie parafialnej. Szkołę średnią ukończył w Liceum Ogólnokształcącym im. Powstańców Śląskich w Rybniku (1965-1969). Po maturze, w 1969 roku wstąpił do [[Śląskie Seminarium Duchowne|Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie]]. Święcenia kapłańskie otrzymał 15 kwietnia 1976 z rąk [[Bednorz Herbert|bpa H. Bednorza]]. Obowiązujący wtedy roczny staż pracy fizycznej po czwartym roku studiów odbył w elektrowni w Rybniku. W czasie jego trwania równocześnie katechizował w swojej parafii. Studia teologiczne sfinalizował magisterium zdobytym w PAT w Krakowie na podstawie napisanej pracy magisterskiej pt. ''Światło jako naczelny temat ewangelii i listów apostolskich''. Tematyce biblijnej poświęcona jest też jego praca proboszczowska z 1985 roku pt. ''Pismo święte w codziennym życiu rodziny''.
-Po święceniach kapłańskich  był wikariuszem kolejno w parafiach: Chrystusa Króla w Świerklańcu (1976 - 1979), św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Chwałowicach (1979 - 1982), Wniebowzięcia NMP w Czuchowie (1982 - 1985) i św. Barbary w Bieruniu Nowym ( 1985 - 1987). [[Zimoń Damian|Bp D. Zimoń]] posyłając go 31 sierpnia 1987 jako wikariusza do [[Parafia św. Antoniego w Rybniku|parafii św. Antoniego w Rybniku]] zlecił mu także budowę kościoła i zaplecza katechetyczno-duszpasterskiego w Paruszowcu. Jako budowniczy kościoła organizator nowej parafii od 19 sierpnia 1988 zamieszkał przy wybudowanej tymczasowej kaplicy. 1 stycznia 1990 w Paruszowcu została erygowana parafia, a jej pierwszym proboszczem ustanowiono ks. H. Groborza. Równocześnie (l wrzesień 1989) rozpoczęto budowę właściwego kościoła, który [[Zimoń Damian|abp D. Zimoń]] poświęcił 28 października 1998. Ks. H. Groborz, po długotrwałej chorobie nowotworowej zmarł 28 października 2000. Pogrzeb odbył się 2 listopada w kościele parafialnym w Paruszowcu, pochowany na cmentarzu w Rybniku.
+Po święceniach kapłańskich  był wikariuszem kolejno w parafiach: [[Parafia Chrystusa Króla w Świerklańcu|Chrystusa Króla w Świerklańcu]] (1976 - 1979), [[Parafia św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Chwałowicach|św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Chwałowicach]] (1979 - 1982), [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Czuchowie|Wniebowzięcia NMP w Czuchowie]] (1982 - 1985) i [[Parafia św. Barbary w Bieruniu Nowym|św. Barbary w Bieruniu Nowym]] ( 1985 - 1987). [[Zimoń Damian|Bp D. Zimoń]] posyłając go 31 sierpnia 1987 jako wikariusza do [[Parafia św. Antoniego z Padwy w Rybniku|parafii św. Antoniego w Rybniku]] zlecił mu także budowę kościoła i zaplecza katechetyczno-duszpasterskiego w Paruszowcu. Jako budowniczy kościoła organizator nowej parafii od 19 sierpnia 1988 zamieszkał przy wybudowanej tymczasowej kaplicy. 1 stycznia 1990 w [[Parafia św. Jana Sarkandra w Paruszowcu|Paruszowcu]] została erygowana parafia, a jej pierwszym proboszczem ustanowiono ks. H. Groborza. Równocześnie (1 września 1989) rozpoczęto budowę właściwego kościoła, który [[Zimoń Damian|abp D. Zimoń]] poświęcił 28 października 1998. Ks. H. Groborz zmarł 28 października 2000 po długotrwałej chorobie nowotworowej. Pogrzeb odbył się 2 listopada w kościele parafialnym w Paruszowcu; spoczął na cmentarzu w Rybniku.
 == Bibliografia ==