Grabowski Wojciech

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 22:46, 6 cze 2020 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (dr)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Grabowski Wojciech CM (1873-1939)

Urodził się 5 stycznia 1873 w Michałkowicach w rodzinie Józefa i Julii z d. Placek. Ukończył szkołę powszechną, następnie uczył się w Małym Seminarium Misjonarzy w Krakowie. Do Zgromadzenia Księży Misjonarzy wstąpił w 1891 roku. Siedem lat później przyjął święcenia kapłańskie. Jego pierwszą placówką był Witków Nowy w Małopolsce Wschodniej, gdzie w latach 1899-1902 był ekonomem i prefektem w Seminarium Arcybiskupim we Lwowie. W 1906 roku otrzymał nominację na administratora ośrodka kultu maryjnego, jakim była parafia Cacica w Rumunii i superiora miejscowych konfratrów. Przed miejscową kopią obrazu MB Częstochowskiej oraz przyległą grotą MB z Lourdes gromadzili się liczni Polacy i pielgrzymi z całej Rumunii. W 1911 roku w pobliżu kościoła ks. Grabowski wybudował obszerny dom dla pielgrzymów, który służył także jako miejscowy dom kultury.

W 1926 roku został mianowany wikariuszem generalnym z władzą ordynariusza dla całej Bukowiny, połączoną z godnością infułata protonotariusza. W uznaniu zasług ks. Grabowski został odznaczony w konsulacie Rzeczpospolitej Polskiej w Czerniowicach Krzyżem Oficerskim Orderu Polonia Restituta. Konsul generalny M. Uzdowski w swoim przemówieniu podkreślił, że to wysokie odznaczenie przypada kapłanowi - Polakowi, który tyle lat pełniąc służbę duszpasterską poza krajem, nigdy nie zapomniał, że jest synem narodu Polskiego, który polskości powierzonego jego opiece ludu polskiego zawsze strzegł i dla tej polskości zawsze wytrwale pracował.

W latach: 1908, 1914, 1919, 1925 i 1933 był delegatem misjonarzy na konwenty prowincji polskiej w Krakowie. Gdy rząd rumuński w 1928 roku wydał dekret zabraniający kongregacjom i zakonom komunikowania się z przełożonymi prowincjalnymi za granicą otrzymał nominację na wicewizytatora w Rumunii i stał się zwierzchnikiem polskich misjonarzy w tym kraju. Podlegały mu odtąd placówki misjonarskie Czerniowce, Solonetul, Chotin, Pojana Mikuli, Bojanów i Jadowa. Zmarł 19 lipca 1939 w Czerniowcach i został pochowany na miejscowym cmentarzu.

Bibliografia

[1]; A. Schletz, Wybitniejsi misjonarze Ślązacy w Polsce pierwszej połowy XX wieku, NPrz 1975, t. 44, s. 278-281; Z. Janeczek, Siemianowicki słownik biograficzny, Katowice 1996, s. 65; J. Dukała, Grabowski Wojciech (biogram), [w:] Misjonarze św. Wincentego a Paulo w Polsce II-1 Biografie, red. J. Dukała, Kraków 2001, s. 211-214; S. Janaczek, Grabowski Wojciech (hasło), [w:] Słownik duchowieństwa, s. 119; Judycki, Polscy duchowni w świecie, s. 117.