Glinka Józef

Glinka Józef SVD (1932-)

Urodził się 7 czerwca 1932 w Chorzowie. 7 maja 1946 wstąpił do werbistów w Nysie. Wieczysta procesję złożył 9 lutego 1957, a święcenia kapłańskie przyjął 7 lipca 1957 w Pieniężnie. W Przebieg pracy duszpasterskiej: 1958-1959 w NSD w Nysie wykładał biologię, a równocześnie uczęszczał w Opolu do Korespondencyjnego Liceum Ogólnokształcącego, gdzie w 1959 roku zdobył maturę państwową; 1959-1964 studia uniwersyteckie w Poznaniu z biologii i nauki o ziemi ze specjalizacją w antropologii. W 1962 roku objął także stanowisko kapelana urszulanek szarych.

W latach 1959-1962 udzielał braciom w Chludowie wykładów z biologii i gleboznawstwa; 1964-1965 - udzielał wykładów w Pieniężnie dla kleryków z dziedziny filozofii przyrody, a jednocześnie dojeżdżał do Wrocławia na seminarium doktoranckie. 18 sierpnia 1965 wyjechał do Indonezji. Poznał język indonezyjski. Następnie w latach 1966-1968 wykładał filozofię przyrody i etnologię w wyższym seminarium w Ritapiret. W tym czasie przeprowadził wyprawę naukową na wyspę Palue. Jej owocem m.in. jest dziennik: „Żyłem na bezludnej wyspie”. Wrócił do Polski i w 1969 roku obronił pracę doktorską "Pochodzenie mieszkańców Palue w świetle badań antropometrycznych".

Począł silnie chorować na serce i leczył się w Katowicach i potem w Dusznikach do stycznia 1970 roku. W czerwcu opuścił Polskę. Wrócił do Ledalero i udzielał wykładów w seminarium. W 1972 roku przyznano mu dwie profesury: profesora nadzwyczajnego antropologii na katolickim uniwersytecie w Jakarcie (kierownik sekcji antropologii przy katedrze anatomii na wydziale medycznym) i "visiting professor" na uniwersytecie Nusa Cendana w Kupangu. W tym samym roku przyznano mu stypendium Humboldta, które przesunął na 1974 rok. W 1973 roku powołano go na członka komisji koordynacji i promocji badań naukowych na wydziale medycyny uniwersytetu w Jakarcie. W latach 1974-1975 przebywał na stypendium w RFN. 18 czerwca 1977 odbył kolokwium habilitacyjne w Krakowie na wydziale Biologii i Nauki o Ziemi. Następnie w latach 1977-1978 wykłady w seminarium w Ledalero, ale od marca 1978 roku urlopowany, przyjechał do Polski, gdzie 10 maja w Krakowie odbyła się uroczysta promocja habilitacyjna. Pracuje w seminarium w Ritapiret (Indonezja).

Bibliografia

Nurt SVD, nr 35 (1985), s. 183.