Gałda Franciszek

Gałda Franciszek (1830-1877), proboszcz w Kochłowicach

Urodził się 10 maja 1801 w Lonach pod Raciborzem. Święcenia kapłańskie przyjął w 1827 roku. Był wikariuszem parafii sławikowskiej, a później bytomskiej. Ks. Ficek miał wydać następującą opinię o nim, gdy hrabia Henckel von Donnersmarck chciał powierzyć mu probostwo w Radzionkowie: Wystarczające zdolności, pilność i gorliwość w staraniu się o dobrobyt parafian i skromne, i ciche życie zdobią go i są godne polecenia bez zastrzeżenia. Ten jednak wolał parafię w Kochłowicach. Podczas posługi proboszczowskiej w Kochłowicach administrował także od 1841 roku parafię bielszowicką. Był gorącym orędownikiem trzeźwości, czego dowodem jest założenie w 1844 roku Towarzystwa Trzeźwości, które pod koniec tegoż roku liczyło 1737 członków (z czego 873 mężczyzn). W 1861 roku jako jeden z pierwszych proboszczów na Górnym Śląsku założył Bractwo św. Michała Archanioła, aby wesprzeć Stolicę Apostolską w obliczu zagrożenia. W 1857 roku zakupił ziemię i założył nowy cmentarz, ponieważ na starym cmentarzu przy kościele brakowało już kwater na pochówek. W 1858 roku uprosił wikarego dla parafii – ks. Gałuszkę – późniejszego proboszcza w Szurgoszcza. W 1871 roku doznał ślepoty obuocznej. Mimo takiego uszczerbka na zdrowiu, w 1873 roku odnowił kościół wewnątrz i z zewnątrz pokrył gontami. Natomiast w 1875 roku zamontował na wieży zegar. Odłączył Wirek od parafii w Kochłowicach. Zmarł 28 kwietnia 1877 na zawał mózgu i został pochowany przy ówczesnym kościele parafialnym (dziś Sanktuarium MB z Lourdes).

Bibliografia

Opracowanie własne, JM