Głazek Dorota

Głazek Dorota (1951-), historyk sztuki

Urodziła się 29 kwietnia 1951 roku w Katowicach, jako córka Andrzeja i Zofii z Kramarzów. W 1968 zdała maturę w liceum ogólnokształcącym nr VIII w Katowicach. Studia historii sztuki odbyła w latach 1968-1974 w Instytucie Historii Sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, pracę magisterską pt. „Sztuki plastyczne w Etymologiach Izydora z Sewilli” przygotowała pod kierunkiem prof. Lecha Kalinowskiego. W 1985 roku doktoryzowała się w tym samym Instytucie, na podstawie pracy pt. „Imago diaboli. Ikonografia diabła w polskiej sztuce średniowiecznej”, której promotorem był prof. Jerzy Gadomski.

Podczas studiów odbyła, w 1972 roku, trzymiesięczną praktykę w Staatliche Kunstsammlungen Zwinger w Dreźnie, a od sierpnia 1973 do czerwca 1974 przebywała w Londynie, gdzie uczęszczałam do Biblioteki Warburga i na seminarium prof. Hansa E. Gombricha w Instytucie Warburga.

W latach 1975-84 pracowała jako asystent i starszy asystent w Zakładzie Historii Sztuki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. W latach 1984-1989 pracowała jako kustosz w Wojewódzkim Ośrodku Badań i Dokumentacji Zabytków w Katowicach; w l. 1991-1996, w Państwowej Służby Ochrony Zabytków w Katowicach; w latach 1989-1991 jako adiunkt w Pracowni Górnośląskiej Instytutu Sztuki PAN z siedzibą w Katowicach, w latach 1996-98 - asystent dyrektora Telewizji Regionalnej w TVP w Katowicach; w latach 1986-88 wykładowca historii sztuki w Wyższym Śląskim Seminarium Duchownym w Katowicach. W latach 2001/2002 – 2004/2005 prowadziła wykłady z historii sztuki sakralnej na Wydziale Teologicznym U Śl. w Katowicach. Od 1991 roku jest wykładowcą, a obecnie adiunktem w Zakładzie Teorii i Historii Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach. Prowadzi wykłady z historii sztuki, historii grafiki i historii projektowania graficznego oraz seminarium dyplomowe dla studentów 4 i 5 roku studiów kierunku malarstwo, grafika i projektowanie graficzne.

W roku 2001 otrzymała, wraz z autorem zdjęć, nagrodę Generalnego Konserwatora Zabytków i Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków za książkę „Górny Śląsk ziemia nieznana”, wydaną w 1999 roku w Katowicach.

Jest członkiem Wojewódzkiej Rady Ochrony Zabytków przy Śląskim Wojewódzkim Konserwatorze Zabytków w Katowicach oraz Rady Naukowej Górnośląskiego Centrum Dziedzictwa Kulturowego w Katowicach. Od 1975 roku należy do Stowarzyszenia Historyków Sztuki, gdzie przez wiele lat była wiceprezesem i prezesem oddziału Górnośląskiego. Jej zainteresowania naukowe obejmują zagadnienia związane z urbanistyką i architekturą, w tym sakralną w XIX i 1 połowy XX wieku, przede wszystkim na Górnym Śląsku oraz ochrony zabytków, szkolnictwa artystycznego i relacji między sztuką najnowszą a dawną.

Publikacje (wybrane)

• Kilka uwag o sztuce sakralnej w diecezji katowickiej, [w:] Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne, T. XVII, Katowice 1984, s. 179-183;
• Giszowiec i Nikiszowiec na tle tendencji urbanistycznych przełomu XIX i XX wieku, [w:] Śląskie dzieła mistrzów architektury i sztuki. red. Ewa Chojecka, Śl. I. N., Katowice 1987, s. 65-82;
• Kolonie robotnicze w autonomicznym województwie śląskim./w/: O sztuce Górnego Śląska i Zagłębia Dąbrowskiego XV-XX wieku, red. Ewa Chojecka, Muzeum Śl., Katowice 1989, s. 105-118;
• Domus Celeberrima. Architektura sakralna (katolicka) przemysłowej części Górnego Śląska 1870-1914. Akademia Sztuk Pięknych w Katowicach, Śląskie Centrum Dziedzictwa Kulturowego w Katowicach, Katowice 2003;