Górnik Maksymilian: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
(dr) |
||
(Nie pokazano 7 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Górnik Maksymilian OMI (1900-1976), administrator parafii w Koszutce== | ==Górnik Maksymilian OMI (1900-1976), administrator parafii w Koszutce== | ||
Urodził się 20 września 1909 w Orzegowie w rodzinie Augustyna i Elżbiety z d. Bytom. Do gimnazjum uczęszczał w Oświęcimiu, Wieluniu, w Kazimierzu ( | Urodził się 20 września 1909 w Orzegowie w rodzinie Augustyna i Elżbiety z d. Bytom. Do gimnazjum uczęszczał w Oświęcimiu, Wieluniu, w Kazimierzu (Niższe Seminarium Zgromadzenia św. Rodziny) oraz Lublińcu, gdzie w 1928 roku zdał maturę. Nowicjat rozpoczął w Markowicach, tam też w 1929 roku złożył pierwsze śluby zakonne. Studia filozoficzne i teologiczne odbył w Obrze. Święcenia kapłańskie przyjął w Poznaniu 1 sierpnia 1934. Od 1935 roku przebywał w Lublińcu, gdzie był odpowiedzialny za staż pastoralny nowo wyświęconych oblatów. 14 maja 1945 rozpoczął pracę jako administrator [[Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Koszutce|parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Koszutce]]. Po odczytaniu przez o. Górnika 23 stycznia 1949 listu pasterskiego [[Adamski Stanisław|bpa S. Adamskiego]] o prawie rodziców i Kościoła do religijnego wychowania dzieci, został aresztowany 28 stycznia 1949. Został oskarżony przed sądem 13 lipca 1949 o rozpowszechnianie fałszywych wiadomości. Zarzucono mu również przechowywanie druku wydanego w Niemczech pt. ''List pasterski J. Ex [[Gawlina Józef|Józefa Gawliny]], Biskupa Polowego Wojsk Polskich i Uchodźców Polskich''. | ||
[[Bieniek Juliusz|Biskup Juliusz Bieniek]] dwukrotnie zwracał się do Ministra Administracji Publicznej Władysława Wolskiego z prośbą o zwolnienie o. Górnika z aresztu. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach 10 listopada 1949 o. M. Górnik skazany został na karę łączną 2 lat więzienia (za rozpowszechnianie fałszywych wiadomości na 2 lata, a za przechowywanie listu bp. Gawliny na rok więzienia) z zaliczeniem tymczasowego aresztowania. Od tego wyroku o. Górnik wniósł rewizję do Sądu Najwyższego. 29 sierpnia 1950 o. Górnik wrócił z więzienia w Katowicach. | |||
Na stanowisku administratora parafii w Katowicach-Koszutce pracował do 1952 roku. Następnie został proboszczem w Obrze (1953-1957), misjonarzem ludowym w Poznaniu (1957-1958) oraz superiorem w [[Parafia św. Stanisława Kostki w Lublińcu|Lublińcu]] (1958-1960). Kolejnymi placówkami o. Górnika były: Bodzanów (1960-1962), Gdańsk (1962-1963) oraz Panewniki, gdzie został kapelanem [[Siostry Służebniczki Najświętszej Maryi Panny|sióstr służebniczek]]. Zmarł w Panewnikach 13 kwietnia 1976. Został pochowany w Katowicach. | |||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Leksykon duchowieństwa | Leksykon duchowieństwa represjonowanego..., t. 1, s. 63-66; WD 1976, nr 11, s. 260 a. | ||
[[Kategoria:Biografie - G | {{Noty biograficzne}} | ||
[[Kategoria:Biografie - G]] | |||
[[Kategoria:Zakonnicy|Górnik Maksymilian]] | [[Kategoria:Zakonnicy|Górnik Maksymilian]] | ||
[[Kategoria:Oblaci]] | [[Kategoria:Oblaci]] | ||
[[Kategoria:Represjonowani]] |
Aktualna wersja na dzień 01:27, 21 lip 2022
Górnik Maksymilian OMI (1900-1976), administrator parafii w Koszutce
Urodził się 20 września 1909 w Orzegowie w rodzinie Augustyna i Elżbiety z d. Bytom. Do gimnazjum uczęszczał w Oświęcimiu, Wieluniu, w Kazimierzu (Niższe Seminarium Zgromadzenia św. Rodziny) oraz Lublińcu, gdzie w 1928 roku zdał maturę. Nowicjat rozpoczął w Markowicach, tam też w 1929 roku złożył pierwsze śluby zakonne. Studia filozoficzne i teologiczne odbył w Obrze. Święcenia kapłańskie przyjął w Poznaniu 1 sierpnia 1934. Od 1935 roku przebywał w Lublińcu, gdzie był odpowiedzialny za staż pastoralny nowo wyświęconych oblatów. 14 maja 1945 rozpoczął pracę jako administrator parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w Koszutce. Po odczytaniu przez o. Górnika 23 stycznia 1949 listu pasterskiego bpa S. Adamskiego o prawie rodziców i Kościoła do religijnego wychowania dzieci, został aresztowany 28 stycznia 1949. Został oskarżony przed sądem 13 lipca 1949 o rozpowszechnianie fałszywych wiadomości. Zarzucono mu również przechowywanie druku wydanego w Niemczech pt. List pasterski J. Ex Józefa Gawliny, Biskupa Polowego Wojsk Polskich i Uchodźców Polskich.
Biskup Juliusz Bieniek dwukrotnie zwracał się do Ministra Administracji Publicznej Władysława Wolskiego z prośbą o zwolnienie o. Górnika z aresztu. Wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach 10 listopada 1949 o. M. Górnik skazany został na karę łączną 2 lat więzienia (za rozpowszechnianie fałszywych wiadomości na 2 lata, a za przechowywanie listu bp. Gawliny na rok więzienia) z zaliczeniem tymczasowego aresztowania. Od tego wyroku o. Górnik wniósł rewizję do Sądu Najwyższego. 29 sierpnia 1950 o. Górnik wrócił z więzienia w Katowicach.
Na stanowisku administratora parafii w Katowicach-Koszutce pracował do 1952 roku. Następnie został proboszczem w Obrze (1953-1957), misjonarzem ludowym w Poznaniu (1957-1958) oraz superiorem w Lublińcu (1958-1960). Kolejnymi placówkami o. Górnika były: Bodzanów (1960-1962), Gdańsk (1962-1963) oraz Panewniki, gdzie został kapelanem sióstr służebniczek. Zmarł w Panewnikach 13 kwietnia 1976. Został pochowany w Katowicach.
Bibliografia
Leksykon duchowieństwa represjonowanego..., t. 1, s. 63-66; WD 1976, nr 11, s. 260 a.
|