Fross Alfons: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(uzupełnienie - kategoria)
(Nie pokazano 2 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
== Fross Alfons (1902-1983) ==
== Fross Alfons (1902-1983) ==
[[Grafika:Fross.jpg|left]]
[[Grafika:Fross.jpg|left|thumb]]
Urodził się 26 listopada 1902 w Zaborzu w rodzinie górnika Jana i Marii z d. Przegendza. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości, kontynuował naukę w gimnazjum w Zaborzu i Bytomiu. Egzamin maturalny składał w maju 1920 roku przed Komisją Plebiscytową w Bytomiu. Następnie wstąpił do Seminarium Duchownego w Poznaniu. Przebywał w nim jednakże krótko: od października 1920 do lipca 1921 roku. Po opuszczeniu poznańskiego seminarium wyjechał do Insbrucka, gdzie za zezwoleniem [[Hlond August|ks. A. Hlonda]] studiował teologię. Zamieszkał prywatnie u 00. Kapucynów, chociaż według prawa i zwyczaju winien był przebywać w konwikcie dla teologów. W czerwcu 1923 roku wyjechał do Rzymu, tam w październiku t.r. obronił pracę doktorską z dziedziny filozofii. 4 czerwca 1923 został przyjęty do [[Administracja Apostolska dla Śląska Górnego|Administracji Apostolskiej Górnego Śląska]].  
Urodził się 26 listopada 1902 w Zaborzu w rodzinie górnika Jana i Marii z d. Przegendza. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości, kontynuował naukę w gimnazjum w Zaborzu i Bytomiu. Egzamin maturalny składał w maju 1920 roku przed Komisją Plebiscytową w Bytomiu. Następnie wstąpił do Seminarium Duchownego w Poznaniu. Przebywał w nim jednakże krótko: od października 1920 do lipca 1921 roku. Po opuszczeniu poznańskiego seminarium wyjechał do Insbrucka, gdzie za zezwoleniem [[Hlond August|ks. A. Hlonda]] studiował teologię. Zamieszkał prywatnie u oo. kapucynów, chociaż według prawa i zwyczaju winien był przebywać w konwikcie dla teologów. W czerwcu 1923 roku wyjechał do Rzymu, tam w październiku t.r. obronił pracę doktorską z dziedziny filozofii. 4 czerwca 1923 został przyjęty do [[Administracja Apostolska dla Śląska Górnego|Administracji Apostolskiej Górnego Śląska]].  


Po wypełnieniu wszystkich formalności, to jest zwłaszcza po zatwierdzeniu studiów teologicznych w Poznaniu i Insbrucku otrzymał święcenia kapłańskie 20 marca 1926. Jego pierwszymi placówkami duszpasterskimi były kolejno: Chorzów, parafia  [[Parafia św.  Józefa w Chorzowie|pw. św. Józefa]] i [[Parafia Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich|Siemianowice parafia pw. św. Krzyża]] ((1926—1927). W 1927 roku został mianowany katechetą w miejskim gimnazjum męskim i żeńskim w Siemianowicach. Następnie, w latach 1931—1932 pracował jako katecheta w polskich szkołach dokształcających w Katowicach. l marca 1934 objął placówkę wikariuszowską w Chorzowie [[Parafia św. Józefa w Chorzowie|parafia św. Józefa]]. Po czterech latach pracy, już jako proboszcz, rozpoczął duszpasterzowanie w [[Parafia św. Apostołów Mateusza i Macieja w Brzeziu nad Odrą|Brzeziu]].  
Po wypełnieniu wszystkich formalności, to jest zwłaszcza po zatwierdzeniu studiów teologicznych w Poznaniu i Insbrucku przyjął święcenia kapłańskie 20 marca 1926. Jego pierwszymi placówkami duszpasterskimi były kolejno parafie: [[Parafia św.  Józefa w Chorzowie|św. Józefa w Chorzowie]] i [[Parafia Krzyża Świętego w Siemianowicach Śląskich|Krzyża Świętego w Siemianowicach]] (1926-1927). W 1927 roku został mianowany katechetą w miejskim gimnazjum męskim i żeńskim w Siemianowicach. Następnie, w latach 1931-1932 pracował jako katecheta w polskich szkołach dokształcających w Katowicach. 1 marca 1934 objął placówkę wikariuszowską w Chorzowie [[Parafia św. Józefa w Chorzowie|(parafia św. Józefa)]]. Po czterech latach pracy, już jako proboszcz, rozpoczął duszpasterzowanie w [[Parafia św. Apostołów Mateusza i Macieja w Brzeziu nad Odrą|Brzeziu]].  


W czasie wojny został ukarany grzywną, jak wielu innych księży w diecezji, za odprawianie uroczystości Wniebowstąpienia i Bożego Ciała wbrew przepisom władz okupacyjnych. Po zakończeniu działań wojennych nie mógł wrócić do Brzezia i dlatego został przeniesiony do [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Czuchowie|Czuchowa]], gdzie 15 maja 1945 został mianowany administratorem. W tej parafii pracował aż do przejścia na emeryturę tj. do 1960 roku. Ostatnie lata swego długiego życia spędził jako emeryt, mieszkając na prebendzie w Mysłowicach. Zmarł 6 listopada 1983 w Mysłowicach, tam też pochowany. Wśród swoich uczniów i księży cieszył się opinią oryginalnego katechety. Trzeba także wspomnieć, że z chwilą przejścia na emeryturę rokrocznie przekazywał wszystkie swoje zaoszczędzone pieniądze na budowę kościołów.
W czasie wojny został ukarany grzywną, jak wielu innych księży w diecezji, za odprawianie uroczystości Wniebowstąpienia i [[Boże Ciało|Bożego Ciała]] wbrew przepisom władz okupacyjnych. Po zakończeniu działań wojennych nie mógł wrócić do Brzezia i dlatego został przeniesiony do [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Czuchowie|Czuchowa]], gdzie 15 maja 1945 został mianowany administratorem. W tej parafii pracował aż do przejścia na emeryturę tj. do 1960 roku. Ostatnie lata swego długiego życia spędził jako emeryt, mieszkając na prebendzie w Mysłowicach. Zmarł 6 listopada 1983 w Mysłowicach, tam też pochowany.  
 
Wśród swoich uczniów i księży cieszył się opinią oryginalnego katechety. Trzeba także wspomnieć, że z chwilą przejścia na emeryturę rokrocznie przekazywał wszystkie swoje zaoszczędzone pieniądze na budowę kościołów.


== Bibliografia ==
== Bibliografia ==
Linia 12: Linia 14:
{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - F]]
[[Kategoria:Biografie - F]]
[[Kategoria:Represjonowani]]
[[Kategoria:Społecznicy]]

Wersja z 22:52, 28 wrz 2017

Fross Alfons (1902-1983)

Fross.jpg

Urodził się 26 listopada 1902 w Zaborzu w rodzinie górnika Jana i Marii z d. Przegendza. Po ukończeniu szkoły podstawowej w rodzinnej miejscowości, kontynuował naukę w gimnazjum w Zaborzu i Bytomiu. Egzamin maturalny składał w maju 1920 roku przed Komisją Plebiscytową w Bytomiu. Następnie wstąpił do Seminarium Duchownego w Poznaniu. Przebywał w nim jednakże krótko: od października 1920 do lipca 1921 roku. Po opuszczeniu poznańskiego seminarium wyjechał do Insbrucka, gdzie za zezwoleniem ks. A. Hlonda studiował teologię. Zamieszkał prywatnie u oo. kapucynów, chociaż według prawa i zwyczaju winien był przebywać w konwikcie dla teologów. W czerwcu 1923 roku wyjechał do Rzymu, tam w październiku t.r. obronił pracę doktorską z dziedziny filozofii. 4 czerwca 1923 został przyjęty do Administracji Apostolskiej Górnego Śląska.

Po wypełnieniu wszystkich formalności, to jest zwłaszcza po zatwierdzeniu studiów teologicznych w Poznaniu i Insbrucku przyjął święcenia kapłańskie 20 marca 1926. Jego pierwszymi placówkami duszpasterskimi były kolejno parafie: św. Józefa w Chorzowie i Krzyża Świętego w Siemianowicach (1926-1927). W 1927 roku został mianowany katechetą w miejskim gimnazjum męskim i żeńskim w Siemianowicach. Następnie, w latach 1931-1932 pracował jako katecheta w polskich szkołach dokształcających w Katowicach. 1 marca 1934 objął placówkę wikariuszowską w Chorzowie (parafia św. Józefa). Po czterech latach pracy, już jako proboszcz, rozpoczął duszpasterzowanie w Brzeziu.

W czasie wojny został ukarany grzywną, jak wielu innych księży w diecezji, za odprawianie uroczystości Wniebowstąpienia i Bożego Ciała wbrew przepisom władz okupacyjnych. Po zakończeniu działań wojennych nie mógł wrócić do Brzezia i dlatego został przeniesiony do Czuchowa, gdzie 15 maja 1945 został mianowany administratorem. W tej parafii pracował aż do przejścia na emeryturę tj. do 1960 roku. Ostatnie lata swego długiego życia spędził jako emeryt, mieszkając na prebendzie w Mysłowicach. Zmarł 6 listopada 1983 w Mysłowicach, tam też pochowany.

Wśród swoich uczniów i księży cieszył się opinią oryginalnego katechety. Trzeba także wspomnieć, że z chwilą przejścia na emeryturę rokrocznie przekazywał wszystkie swoje zaoszczędzone pieniądze na budowę kościołów.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Alfonsa Frossa; Schematyzm 1927-1986; WD 1987, nr 12, s. 490; Olszar, Duchowieństwo, s. 293.