Feicke Karol

Feicke Karol (1871-?)

Urodził się 12 kwietnia 1871 w Głubczycach. Po ukończeniu studiów na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego otrzymał święcenia kapłańskie 25 września 1895 we Wrocławiu. Jako neoprezbiter został wikarym w parafii św. Wojciecha w Radzionkowie. W latach 1901-1932 był proboszczem w parafii św. Jakuba Apostoła w Lubszy. W parafii lubszańskiej był ceniony jako duszpasterz, który założył m.in. w 1905 roku Kongregację Mariańską Panien. W 1930 roku, po wielu latach zabiegów, udało mu się rozbudować kościół parafialny. Jednak w 1932 roku, podobnie jak pewna grupa księży, opuścił za zgodą biskupa teren diecezji katowickiej przechodząc na niemiecką stronę. W 1933 roku został ustanowiony proboszczem w Pokrzywnicy k. Kędzierzyna.

Po zakończeniu II wojny światowej ponownie opuścił swoją parafię. Tym razem musiał to zrobić pod wpływem nowych komunistycznych władz, które zwalczały wszelkie przejawy niemieckości. Ks. Feicke nie zamierzał wyjeżdżać z Pokrzywnicy, ale złożył nawet podanie o przyznanie obywatelstwa polskiego. W weryfikacji, której nie zamierzał się poddać, stwierdzono, że był Niemcem i słabo znał język polski. Ks. Feicke nie zamierzał opuszczać parafii, ale w efekcie zrezygnował, co odnotował odręcznie na jego kwestionariuszu weryfikacyjnym ks. Bolesław Kominek rządca Administracji Apostolskiej Śląska Opolskiego. W 1946 roku wyjechał do Niemiec.

Bibliografia

GN 1932, nr 18, s. 16; Schematyzm Diecezji Śląskiej 1927, Katowice 1927, s. 53-54; A. Hanich, Czas Przełomu. Kościół katolicki na Śląsku Opolskim w latach 1945-1946, Opole 2008, s. 286; J. Knosała, Parafia Radzionkowska. Jej dawniejsze i dzisiejsze stosunki, Katowice 1926, s. 80.