Febronianizm

Febronianizm - doktryna opracowana przez niemieckiego prałata Nicolasa von Hontheima (1701-90), biskupa pomocniczego Trewiru, który posługiwał się pseudonimem Justinus Febronius, gdy w 1763 roku opublikował dzieło De statu Ecclesiae et legittima potestate romani pontificis (O obecnym stanie Kościoła i o prawowitej władzy biskupa Rzymu). Sprzyjając jedności chrześcijan, Febronius utrzymywał, że władza w Kościele należy do episkopatu. Najwyższą jej formą jest sobór, papieżowi przysługuje tylko honorowe, a nie rzeczywiste przewodnictwo w Kościele. 27 lutego 1764 Stolica Apostolska umieściła dzieło Febroniusa na indeksie ksiąg zakazanych. Ciągle jednak trwały dyskusje i polemiki, ponieważ przedstawione przez niego poglądy podzielało wielu członków Kościoła. W 1786 roku biskupi Trewiru, Kolonii, Salzburga i Moguncji przyjęli poglądy febroniańskie dla niemieckiego Kościoła narodowego, wraz z większą niezależnością od Rzymu, w myśl wskazań cezaropapizmu i józefinizmu, ingerującego w administrację kościelną oraz w życie wewnętrzne Kościoła.

Bibliografia

Opracowanie własne, JM