Förster Heinrich: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 1: Linia 1:
[[Grafika:Foerster 1.jpg|150px|thumb|right]]
[[Grafika:Foerster 1.jpg|150px|thumb|right]]
Biskup Henrich Förster w środowisku wrocławskim był znanym duchownym. Urodził się w Głogowie 24 listopada 1800, studia teologiczne odbył na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]], święcenia kapłańskie otrzymał w 1825 roku, w trzy lata później został proboszczem w Kamiennej Górze. W 1837 roku został włączony do kapituły katedralnej z zadaniem kaznodziei katedralnego i inspektora seminarium duchownego. Dnia 19 maja 1853 kapituła wybrała następcą [[Diepenbrock Melchior|Melchiora Diepenbrocka]] - kanonika Heinricha Förstera. Po papieskim potępieniu teologii ks. Antona Günthera, w 1860 roku zajął zdecydowane stanowisko wobec jego zwolenników w środowisku wrocławskim.   
Biskup Henrich Förster urodził się w Głogowie 24 listopada 1800, studia teologiczne odbył na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego|Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego]], święcenia kapłańskie otrzymał w 1825 roku, w trzy lata później został proboszczem w Kamiennej Górze. W 1837 roku został włączony do kapituły katedralnej z zadaniem kaznodziei katedralnego i inspektora seminarium duchownego. Dnia 19 maja 1853 kapituła wybrała następcą [[Diepenbrock Melchior|Melchiora Diepenbrocka]] - kanonika Heinricha Förstera. Po papieskim potępieniu teologii ks. Antona Günthera, w 1860 roku zajął zdecydowane stanowisko wobec jego zwolenników w środowisku wrocławskim.   


W czasie [[kulturkampf|kulturkampfu]] sprzeciwił się ingerencji państwa w obsadę stanowisk kościelnych i dlatego został ukarany wieloma grzywnami. W rozprawie sądowej wytoczonej przeciwko biskupowi pewną rolę odegrało wystąpienie biskupa wrocławskiego wobec nieposłusznego ks. Kicka w lutym 1875 roku. Groźba obłożeniem ekskomuniką ks. Kicka została odebrana jako wykroczenie wobec trzeciej z ustaw majowych. Wiosną 1875 roku po Wrocławiu rozeszła się pogłoska, że miejscowy biskup zostanie aresztowany. Po wyroku pruskiego sądu z 6 października 1875 stanowiącego o jego depozycji, aby uniknąć aresztowania i związanego z nim hańbiącego traktowania, bp Förster wyjechał do letniej rezydencji biskupów wrocławskich w Jaworniku, znajdującego się po austriackiej stronie granicy. Gdy władzom pruskim nie udało się przekonać kapituły do wyborów, w miejsce detronizowanego bpa  Förstera administratora diecezji 6 października 1875 na zarządcę majątku biskupstwa wyznaczyły radcę rządowego Schuckmanna. Bp Förster zmarł na wygnaniu 20 października 1881 i zgodnie ze swoim życzeniem został pochowany we wrocławskiej katedrze.  
W czasie [[kulturkampf|kulturkampfu]] sprzeciwił się ingerencji państwa w obsadę stanowisk kościelnych i dlatego został ukarany wieloma grzywnami. W rozprawie sądowej wytoczonej przeciwko jemu pewną rolę odegrało wystąpienie biskupa wrocławskiego wobec nieposłusznego ks. Kicka w lutym 1875 roku. Groźba obłożeniem ekskomuniką ks. Kicka została odebrana jako wykroczenie wobec trzeciej z ustaw majowych. Wiosną 1875 roku po Wrocławiu rozeszła się pogłoska, że miejscowy biskup zostanie aresztowany. Po wyroku pruskiego sądu z 6 października 1875 stanowiącego o jego depozycji, aby uniknąć aresztowania i związanego z nim hańbiącego traktowania, bp Förster wyjechał do letniej rezydencji biskupów wrocławskich w Jaworniku, znajdującego się po austriackiej stronie granicy. Gdy władzom pruskim nie udało się przekonać kapituły do wyborów, w miejsce detronizowanego bpa  Förstera administratora diecezji 6 października 1875 na zarządcę majątku biskupstwa wyznaczyły radcę rządowego Schuckmanna. Bp Förster zmarł na wygnaniu 20 października 1881 i zgodnie ze swoim życzeniem pochowano go we wrocławskiej katedrze.  


==Bibliografia==
==Bibliografia==

Wersja z 08:04, 24 maj 2012

Foerster 1.jpg

Biskup Henrich Förster urodził się w Głogowie 24 listopada 1800, studia teologiczne odbył na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, święcenia kapłańskie otrzymał w 1825 roku, w trzy lata później został proboszczem w Kamiennej Górze. W 1837 roku został włączony do kapituły katedralnej z zadaniem kaznodziei katedralnego i inspektora seminarium duchownego. Dnia 19 maja 1853 kapituła wybrała następcą Melchiora Diepenbrocka - kanonika Heinricha Förstera. Po papieskim potępieniu teologii ks. Antona Günthera, w 1860 roku zajął zdecydowane stanowisko wobec jego zwolenników w środowisku wrocławskim.

W czasie kulturkampfu sprzeciwił się ingerencji państwa w obsadę stanowisk kościelnych i dlatego został ukarany wieloma grzywnami. W rozprawie sądowej wytoczonej przeciwko jemu pewną rolę odegrało wystąpienie biskupa wrocławskiego wobec nieposłusznego ks. Kicka w lutym 1875 roku. Groźba obłożeniem ekskomuniką ks. Kicka została odebrana jako wykroczenie wobec trzeciej z ustaw majowych. Wiosną 1875 roku po Wrocławiu rozeszła się pogłoska, że miejscowy biskup zostanie aresztowany. Po wyroku pruskiego sądu z 6 października 1875 stanowiącego o jego depozycji, aby uniknąć aresztowania i związanego z nim hańbiącego traktowania, bp Förster wyjechał do letniej rezydencji biskupów wrocławskich w Jaworniku, znajdującego się po austriackiej stronie granicy. Gdy władzom pruskim nie udało się przekonać kapituły do wyborów, w miejsce detronizowanego bpa Förstera administratora diecezji 6 października 1875 na zarządcę majątku biskupstwa wyznaczyły radcę rządowego Schuckmanna. Bp Förster zmarł na wygnaniu 20 października 1881 i zgodnie ze swoim życzeniem pochowano go we wrocławskiej katedrze.

Bibliografia

H. Olszar, Rola arcybiskupa Heinricha II Förstera w utworzeniu parafii Mariackiej w Katowicach, [w:] Kościół Mariacki w Katowicach. Fakty i ludzie, cz. 1, red. R. Brom, A. Suchoń, J. Śliwiok, Katowice 2006, s. 21-34; Henryk Förster, doktor teologii, książę-biskup wrocławski, przekł. N. Bontzek, Nysa 1875.

Cd.:

Book.png

czytaj: Echa Soboru Watykańskiego I | Powrót do spisu treści