Elsner Maksymilian

Elsner Maksymilian (1888-1933), proboszcz w Imielinie

Urodził się 6 sierpnia 1888 w Lisowie w powiecie lublinieckim. Był synem kierownika szkoły Jana i Anny z d. Hawlicka. Po ukończeniu szkoły ludowej uczył się najpierw w gimnazjum w Strzelcach Opolskich, a następnie w gimnazjum w Bytomiu. Egzamin dojrzałości złożył w 1909 roku. Po maturze studiował na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego (od 27 kwietnia 1909 - 15 listopada 1912). Święcenia kapłańskie przyjął 21 czerwca 1913 we Wrocławiu.

Jako wikariusz duszpasterzował w parafiach: św. Antoniego w Oberschöneweide pod Berlinem (1913-1915), św. Szczepana w Bogucicach (1915-1921), NSPJ w Mysłowicach (1921-1922). W pierwszych latach kapłaństwa aktywnie włączał się w nurt spraw społecznych. Szczególną troską otaczał organizacje polskie. W okresie powstań i plebiscytu stanął po stronie tych, którzy dążyli do przyłączenia Górnego Śląska do Polski. 23 kwietnia 1922 otrzymał w zarząd lokalię MB Szkaplerznej w Imielinie. Po erygowaniu tam w 1925 roku nowej parafii Administrator Apostolski Polskiego Śląska ks. A. Hlond mianował go jej pierwszym proboszczem (4 sierpnia 1925). Objąwszy parafię Imielin poświęcał się gorliwie pracy duszpasterskiej i mimo trudnej parafii umiał ją pozyskać dla siebie. (...)

Jako kapłan zawsze był lubianym i cenionym. Był dobrym mówcą i kaznodzieją, dlatego umiał lud porywać i pozyskiwać Kościołowi. W dekanacie mysłowickim pełnił obowiązki wizytatora nauki religii dla szkół powszechnych w Lędzinach, Dziećkowicach i Wielkim Chełmie. Ponadto wybudował w Imielinie nowe probostwo i miał zamiar powiększyć dotychczasowy kościół parafialny. Te plany pokrzyżowała jednak postępująca choroba. Ks. Elsner był opiekunem bractw i stowarzyszeń: III Zakonu św. Franciszka z Asyżu, Bractwa Różańcowego, Kongregacji Mariańskiej Panien i Młodzieńców, Apostolstwa Mężów, Bractwa Matek Chrześcijańskich, Zakonu Karmelitańskiego, Dzieła Dziecięctwa Jezusowego i Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej. Od 1928 roku cierpiał z powodu kontuzji nogi. W związku z tym przebywał w szpitalu bonifratrów w Bogucicach (kwiecień-maj 1928 rok) i tam poddał się operacji. Zabieg nie przyniósł spodziewanej poprawy zdrowia, stąd operację powtórzono w szpitalu Spółki Brackiej w Piaśnikach (maj-czerwiec 1930 rok). Oprócz problemów z nogą ks. Elsner miał poważną chorobę serca, którą próbował leczyć podczas kilkakrotnych pobytów w sanatorium w Krynicy. Zmarł po trzyletniej chorobie 4 grudnia 1933 w Imielinie. Został pochowany na miejscowym cmentarzu.

Biliografia

AAKat, Akta personalne ks. Maksymiliana Elsnera; Nekrolog, WD 1933,nr 12, s. 411; E. Nalepa, Zmarli kapłani Kościoła katowickiego, t. I, s. 190–191; Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 183; D. Walencik, Przeszłość historyczna Imielina i jego mieszkańców, Imielin 2002, s. 185-186.