Elżbietanki cieszyńskie

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 09:43, 17 lis 2019 autorstwa Mira (dyskusja | edycje) (dr)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety Trzeciego Zakonu Regularnego św. Franciszka (Elżbietanki cieszyńskie)

łac. Congregatio Sororum a Sancta Elisabeth Tertii Ordinis Sancti Fracisci.

W XIV wieku wśród świeckich członków III Zakonu św. Franciszka zrodziło się pragnienie doskonalszego życia chrześcijańskiego. Aby ten cel osiągnąć, tercjarze i tercjarki zaczęli zrzeszać się i prowadzić życie wspólne. W rodzinie franciszkańskiej obok III Zakonu świeckiego powstały najpierw pojedyncze klasztory, a następnie coraz liczniejsze wspólnoty III Zakonu regularnego. Instytuty te nosiły różne nazwy. Wiele z nich, chcąc naśladować św. Elżbietę Węgierską w ubóstwie i pielęgnowaniu chorych, obrało ją sobie za patronkę i poświęciło się służbie ubogim i chorym w przyklasztornych szpitalach i przytułkach. W celu wprowadzenia jedności wśród tych licznych zrzeszeń papież Leon X wydał w 1521 roku osobną regułę przeznaczoną dla zgromadzeń III Zakonu św. Franciszka żyjących wspólnie i składających zasadnicze śluby zakonne. W oparciu o tę regułę Apolonia Radermecher założyła w 1622 roku w Aachen w Niemczech klasztor św. Elżbiety dla opieki nad chorymi i ubogimi. W niedługim czasie zgromadzenie się rozszerzyło i podobne klasztory powstały w sąsiednich i dalekich diecezjach.

Elżbietanki cieszyńskie w Polsce

W 1736 roku siostry przybyły do Polski i założyły dom we Wrocławiu, który w 1754 roku dał początek domowi w Cieszynie. Siostry zachowywały ścisłą klauzurę, zajmując się równocześnie pielęgnowaniem chorych w szpitalu mieszczącym się w budynku klasztornym. Pod koniec XIX wieku elżbietanki rozpoczęły budowę nowego szpitala w Cieszynie. W 1903 roku został on oddany do użytku wraz z klasztorem. 7 września 1963 dekretem prymasa Stefana Wyszyńskiego samoistny klasztor św. Elżbiety w Cieszynie został przekształcony w zgromadzenie o tej samej nazwie, na prawie papieskim, z zachowaniem wszystkich łask i przywilejów.

Placówki w diecezji katowickiej

Bibliografia

B. Łoziński, Leksykon zakonów w Polsce, Warszawa 1998, s. 190-191.