Elżbietanki: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
mNie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 16: Linia 16:


*[[Elżbietanki - Gorzyce|Elżbietanki w Gorzycach]]
*[[Elżbietanki - Gorzyce|Elżbietanki w Gorzycach]]
*[[Elżbietanki - Katowice-Dom Prowincjalny|Elżbietanki w Katowicach-Dom Prowincjalny]]
*[[Elżbietanki - Katowice|Elżbietanki w Katowicach-Dom Prowincjalny]]
*[[Elżbietanki - Katowice-WŚŚD|Elżbietanki w Katowicach-WŚSD]]
*[[Elżbietanki - Katowice-WŚŚD|Elżbietanki w Katowicach-WŚSD]]
*[[Elżbietanki - Murcki|Elżbietanki w Murckach]]
*[[Elżbietanki - Murcki|Elżbietanki w Murckach]]

Wersja z 17:21, 11 lis 2009

Zgromadzenie Sióstr św. Elżbiety (Elżbietanki)

łac. Congregatio Sororum a Sancta Elisabeth, CSSE.

Wraz z rozwojem gospodarki kapitalistycznej następowały przeobrażenia socjalne. Tzw. kwestię społeczna próbowano rozwiązać metodami charytatywnymi ( m.in. Działalność zgromadzeń zakonnych) względnie systemowym (ruch socjalistyczny). Na takim oto gruncie w Nysie zostały położone podwaliny pod stowarzyszenie dla terenowej pielęgnacji chorych. Inicjatorką była Klara Wolf, a współzałożycielkami Matylda i Maria Merkert oraz Franciszka Werner. Za datę powstania zgromadzenia przyjmuje się 27 września 1842.

Władze kościelne we Wrocławiu wyraziły zgodę na powstanie stowarzyszenia na prawie diecezjalnym pod warunkiem odbycia rocznego nowicjatu w Zgromadzeniu Sióstr Boromeuszek w Pradze. Skutkiem takich posunięć było sprowadzenie do Nysy Sióstr Miłosierdzia św. Karola Boromeusza, przekazanie im szpitala i wcielenie wszystkich Szarych Sióstr do tegoż Zgromadzenia. Tymczasem Maria Merkert konsekwentnie broniąc ambulatoryjnej pielęgnacji chorych, opuściła nowicjat sióstr Boromeuszek.

Początkowo Maria Merkert nie miała zamiaru zakładać nowej wspólnoty zakonnej, pragnęła jedynie służyć pomocą cierpiącym ludziom. W okresie kształtowania się wewnętrznej organizacji wzrastały również dzieła charytatywne. Zwłaszcza na ówczesnych terenach misyjnych (w głębi Niemiec i w Szwecji), z inicjatywy Matki Marii siostry oprócz terenowej pielęgnacji prowadziły żłóbki, ochronki, domy dziecka i domy dla sierot, zapewniając im pełne wychowanie i wykształcenie. Siostry prowadziły również domy dla starców, własne szpitale, opiekowały się rannymi żołnierzami, nauczały w szkołach i punktach katechetycznych.

Pomyślny rozwój, stały wzrost powołań i liczby placówek skłonił Marię Merkert do rozpoczęcia starań o kościelne i państwowe uznanie dla Stowarzyszenia Sióstr św. Elżbiety, co dokonało się z chwilą ostatecznego zatwierdzenia konstytucji Zgromadzenia w dn. 6 kwietnia 1924, kiedy to siostry św. Elżbiety stały się pełnoprawnym Zgromadzeniem na prawie papieskim. Maria Merkert zmarła w opinii świętości 14 listopada 1872. Uroczystość beatyfikacyjne odbyły się 30 października 2007 w Nysie.

Obecnie Polska podzielona jest na sześc prowincji z siedzibami władz prowincjalnych: Katowice, Nysa, Poznań, Toruń, Warszawa, Wrocław.

Placówki elżbietanek w diecezji katowickiej

Bibliografia

B. Łoziński, Leksykon zakonów w Polsce, Warszawa 1998, s.188-189.