Dyczek Adolf

Dyczek Adolf (1897-1954), proboszcz parafii św. Józefa w Zabrzegu

Urodził się 14 stycznia 1897 w Wapienicy. Był synem tapicera Rajmunda i Anny z d. Herrmann. Po ukończeniu szkoły elementarnej uczył się w gimnazjum w Bielsku, gdzie w listopadzie 1916 roku zdał egzamin dojrzałości. Jeszcze w tym samym roku został przyjęty do szkoły oficerskiej w Opawie i jako żołnierz 100 Pułku Piechoty przebywał przez pewien czas w Piotrkowie i w Krakowie. Następnie, aż do zakończenia I wojny światowej, walczył na froncie południowym w Czarnogórze, Bośni i Hercegowinie oraz w Albanii. W 1919 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Widnawie i rozpoczął tam studia teologiczne. Był założycielem Kongregacji Mariańskiej studentów w Bielsku oraz prefektem Kółka Misyjnego i Kongregacji Mariańskiej teologów w Seminarium Duchownym w Widnawie. Święcenia kapłańskie przyjął 15 lipca 1923 w Widnawie z rąk kard. A. Bertrama.

Jego pierwszą placówką wikariuszowską była parafia św. Jana Chrzciciela w Rudzicy. W 1924 roku pełnił tam także krótko obowiązki administratora. Dwa lata później został skierowany jako wikariusz do parafii NMP Wspomożenia Wiernych w Dziedzicach, gdzie katechizował w miejscowej szkole powszechnej oraz był moderatorem Stowarzyszenia Młodzieży Polskiej i członkiem Koła Przyjaciół Harcerzy w Czechowicach. W 1931 roku zdał egzamin proboszczowski. W lutym 1932 roku rozpoczął posługę wikariusza w parafii św. Ap. Piotra i Pawła w Skoczowie.

Obok wypełniania zwykłych obowiązków kapłańskich udzielał się także społecznie: należał do Stowarzyszenia Nauczycielstwa Chrześcijańskiego i do Zarządu Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego. Był wiceprezesem Polskiego Czerwonego Krzyża i założycielem Żebraczego Chrześcijańskiego Związku Górników. Jako gorliwy turysta często prowadził liczne wycieczki po Beskidach. Jego zasługi w pracy duszpasterskiej oraz społecznej były wielokrotnie zauważane na łamach „Gwiazdki Cieszyńskiej”. W październiku 1933 roku bp Adamski mianował go administratorem w parafii św. Józefa w Zabrzegu. W 1935 roku otrzymał prawo do noszenia pelerynki proboszczowskiej, a trzy lata później został oficjalnie zatwierdzony na stanowisku proboszcza w Zabrzegu. Spędził tam cały okres okupacji hitlerowskiej. Mimo zakazów udzielał sakramentów i głosił kazania w języku polskim oraz podtrzymywał ducha narodowego wśród swoich parafian. Zmarł 24 września 1954 w szpitalu w Bielsku. Został pochowany w Zabrzegu.

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Adolfa Dyczka; Schematyzm 1927-1953; WD 1927, nr 1, s. 2; Nekrolog, WD 1935, nr 9, s. 315; J. Żurek, Ruch "księży patriotów" w województwie katowickim w latach 1949-1956, Warszawa-Katowice 2009, s.299.