Duda Roman

Duda Roman OMI (1914-1981), duszpasterz polonijny

Urodził się 13 lutego 1914 w Świętochłowicach jako syn Franciszka i Elżbiety z d. Ficek. Po maturze wstąpił do Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej odbywając studia teologiczne najpierw w Obrze, a następnie w Notre Dame de Lumieres, gdzie przyjął święcenia kapłańskie 13 maja 1943.

Po święceniach był duszpasterzem Polaków w Le Martinet w departamencie Gard, a następnie został jednym z kilkudziesięciu kapelanów w randze kapitana 2 Korpusu Polskiego gen. Władysława Andersa we Włoszech. Wraz z żołnierzami dotarł do Wielkiej Brytanii, gdzie przebywał w strukturach wojskowych do rozwiązania Korpusu w 1947 roku. W tym samym roku wyjechał do Francji, gdzie w latach 1947-1953 był duszpasterzem polonijnym w Noeux-les-Mines. Następnie, już do swojej śmierci, był misjonarzem ludowym w departamentach Nord, Pas-de-Calais oraz innych.

Publikował w paryskim „Głosie Katolickim” oraz w „Niepokalanej” z Vaudriourt. Został odznaczony krzyżem Croix de Guerre. Zmarł 20 października 1981 w Lagny pod Paryżem.

Bibliografia

A. Z. Judyccy, Oblaci polscy we Francji, Belgii i Luksemburgu. 60 lat Wiceprowincji Polskiej Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, Warszawa-Tarnów 2006, s. 137.