Dreszer Antoni: Różnice pomiędzy wersjami

Wersja z 00:20, 28 gru 2011

Dreszer Antoni OMI (1918-1985), duszpasterz polonijny

Urodził się 24 stycznia 1918 w Koszęcinie w rodzinie Marcina i Anny z d. Nancka. Wstąpił do Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej odbywając studia teologiczne w Obrze, a następnie w Notre Dames des Lumieres we Francji. Tam też przyjął święcenia kapłańskie 18 czerwca 1944. Miejsce formacji seminaryjnej, czas wojny i powojenna rzeczywistość w naturalny sposób uczyniła z niego duszpasterza Polaków we Francji i Belgii.

W latach 1945-1947 pracował w Molieresur-Ceze, a następnie, do 1950 roku, w Potigny w Normandii. Tam organizował polską parafię m.in. przez budowę kaplicy, którą stworzył przez adaptację baraku ofiarowanego w 1949 roku przez kpt. Ryłko z amerykańskiej kompanii wartowniczej. Erygował także Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Polskiej, którego centrala znajdowała się w Caen. W latach 1950-1953 przeniósł się do tej miejscowości duszpasterzując dojazdowo, podobnie jak inni oblaci, w kilkudziesięciu placówkach na przestrzeni pięciu departamentów. W swoim życiu zmieniał jeszcze wielokrotnie parafie, którymi zarządzał. Z Caen przeniósł się do Arenberg (1953-1954) organizując parafię i zakładając stowarzyszenia wiernych. Następnie do 1963 roku duszpasterzował w Noeux-les-Mines, gdzie powiększył i wyposażył salę parafialną oraz skupił się na katechizacji i duszpasterstwie młodzieży. W latach 1963-1974 pracował w Trojes. Tutaj odbudował dom parafialny, a także prowadził polską szkółkę dla dzieci. Przed powrotem do Polski pracował jeszcze w Calonne-Ricouart oraz w Dourges (1974-1976), następnie przeniósł się do Belgii, gdzie w latach 1976-1984 pracował w Charleroi.

Ostatnią placówką duszpasterską było Vaudricourt (1984-1985). W 1985 roku przyjechał do Polski. Zmarł 22 czerwca 1985 w Lublińcu. Został pochowany na cmentarzu przy kościele pw. Trójcy Świętej w rodzinnym Koszęcinie.

Bibliografia

A. Z. Judyccy, Oblaci polscy we Francji, Belgii i Luksemburgu. 60 lat Wiceprowincji Polskiej Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, Warszawa-Tarnów 2006, s. 137.

@@ Linia 1: / Linia 1: @@
 ==Dreszer Antoni OMI (1918-1985), duszpasterz polonijny==
-Urodził się 24 stycznia 1918 w Koszęcinie w rodzinie Marcina i Anny z d. Nancka. Wstąpił do Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej odbywając studia teologiczne w Obrze, a następnie w Notre Dames des Lumieres we Francji. Tam też przyjął święcenia kapłańskie 18 czerwca 1944. Miejsce formacji seminaryjnej, czas wojny i powojenna rzeczywistość w naturalny sposób uczyniła z niego duszpasterza Polaków we Francji i Belgii. W latach 1945-1947 pracował w Molieresur-Ceze, a następnie, do 1950 roku, w Potigny w Normandii. Tam organizował polską parafię m.in. przez budowę kaplicy, którą stworzył przez adaptację baraku ofiarowanego w 1949 roku przez kpt. Ryłko z amerykańskiej kompanii wartowniczej. Erygował także Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Polskiej, którego centrala znajdowała się w Caen. W latach 1950-1953 przeniósł się do tej miejscowości duszpasterzując dojazdowo, podobnie jak inni oblaci, w kilkudziesięciu placówkach na przestrzeni pięciu departamentów. W swoim życiu zmieniał jeszcze wielokrotnie parafie, którymi zarządzał. Z Caen przeniósł się do Arenberg (1953-1954) organizując parafię i zakładając stowarzyszenia wiernych. Następnie do 1963 roku duszpasterzował w Noeux-les-Mines, gdzie powiększył i wyposażył salę parafialną oraz skupił się na katechizacji i duszpasterstwie młodzieży. W latach 1963-1974 pracował w Trojes. Tutaj odbudował dom parafialny, a także prowadził polską szkółkę dla dzieci. Przed powrotem do Polski pracował jeszcze w Calonne-Ricouart oraz w Dourges (1974-1976), następnie przeniósł się do Belgii, gdzie w latach 1976-1984 pracował w Charleroi. Ostatnią placówką duszpasterską było Vaudricourt (1984-1985). W 1985 roku przyjechał do Polski. Zmarł 22 czerwca 1985 w Lublińcu. Został pochowany na [[Cmentarz - Koszęcin|cmentarzu]] przy kościele pw. Trójcy Świętej w rodzinnym Koszęcinie.
+Urodził się 24 stycznia 1918 w Koszęcinie w rodzinie Marcina i Anny z d. Nancka. Wstąpił do Zgromadzenie Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej odbywając studia teologiczne w Obrze, a następnie w Notre Dames des Lumieres we Francji. Tam też przyjął święcenia kapłańskie 18 czerwca 1944. Miejsce formacji seminaryjnej, czas wojny i powojenna rzeczywistość w naturalny sposób uczyniła z niego duszpasterza Polaków we Francji i Belgii.
+W latach 1945-1947 pracował w Molieresur-Ceze, a następnie, do 1950 roku, w Potigny w Normandii. Tam organizował polską parafię m.in. przez budowę kaplicy, którą stworzył przez adaptację baraku ofiarowanego w 1949 roku przez kpt. Ryłko z amerykańskiej kompanii wartowniczej. Erygował także Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Polskiej, którego centrala znajdowała się w Caen. W latach 1950-1953 przeniósł się do tej miejscowości duszpasterzując dojazdowo, podobnie jak inni oblaci, w kilkudziesięciu placówkach na przestrzeni pięciu departamentów. W swoim życiu zmieniał jeszcze wielokrotnie parafie, którymi zarządzał. Z Caen przeniósł się do Arenberg (1953-1954) organizując parafię i zakładając stowarzyszenia wiernych. Następnie do 1963 roku duszpasterzował w Noeux-les-Mines, gdzie powiększył i wyposażył salę parafialną oraz skupił się na katechizacji i duszpasterstwie młodzieży. W latach 1963-1974 pracował w Trojes. Tutaj odbudował dom parafialny, a także prowadził polską szkółkę dla dzieci. Przed powrotem do Polski pracował jeszcze w Calonne-Ricouart oraz w Dourges (1974-1976), następnie przeniósł się do Belgii, gdzie w latach 1976-1984 pracował w Charleroi.
+Ostatnią placówką duszpasterską było Vaudricourt (1984-1985). W 1985 roku przyjechał do Polski. Zmarł 22 czerwca 1985 w Lublińcu. Został pochowany na [[Cmentarz - Koszęcin|cmentarzu]] przy kościele pw. Trójcy Świętej w rodzinnym Koszęcinie.
 ==Bibliografia==