Dom Sióstr Boromeuszek w Świętochłowicach

Z e-ncyklopedia
Wersja z dnia 04:08, 28 sie 2019 autorstwa Jemy (dyskusja | edycje) (nowe)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)

Klasztor Sióstr Miłosierdzia Karola Boromeusza w Świętochłowicach

św. Karol Boromeusz

Klasztor zlokalizowany jest przy ul. biskupa Teodora Kubiny w Świętochłowicach. Siostry boromeuszki do miasta przybyły 10 października 1892 na prośbę ks. Pawła Łukaszczyka, ówczesnego proboszcza parafii św. Barbary w Królewskiej Hucie. Początkowo siostry mieszkały w prywatnym domu pewnej rodziny. Od samego początku oddały się swojej posłudze – prowadziły przedszkole, kursy robót ręcznych dla dziewcząt oraz ambulatorium. Sam klasztor wybudowano dopiero w 1897 roku pod nazwą „Zakład św. Karola” wraz z kaplicą. Prace budowlane prowadził mistrz murarski Adamiecki. Uroczyste poświęcenie budynku i kaplicy odbyło się w 1898 roku i dokonał go ks. proboszcz Augustyn Henciński. Stopniowo obowiązki sióstr ulegały poszerzeniu – zaczęły prowadzić ochronkę dla dzieci i sierociniec oraz zajmowały się pobliskim kościołem. W 1925 roku dokonano rozbudowy „Zakładu św. Karola”, z powodu zbyt małej przestrzeni potrzebnej do pracy z dziećmi. W czasie II wojny światowej, zarówno sierociniec, jak i przedszkole zostały rozwiązane, a w ich miejscu powstał ośrodek dla osób starszych. Od 1950 roku władzę nad „Zakładem” przejął państwowy (świecki) związek Zrzeszenia Katolików „Caritas” z siedzibą w Warszawie. Trzy lata później placówka została przekształcona w Zakład Specjalny dla Osób z Upośledzeniem Intelektualnym. Odtąd boromeuszki zajęły się nauczaniem religii w salkach parafialnych oraz opieką nad osobami niepełnosprawnymi. Od 1990 roku Zgromadzenie Sióstr św. Karola Boromeusza ponownie przejęło placówkę, gdzie przebywali mężczyźni chorzy intelektualnie. Zakład od tego czasu został gruntownie wyremontowany oraz powstał kolejny oddział w nowo wybudowanym budynku. Od 1 lipca 2019 placówkę przejęła Caritas Archidiecezji Katowickiej i otworzyła Dom Pomocy Społecznej imienia św. Antoniego.

Bibliografia

Z dziejów parafii świętych apostołów Piotra i Pawła w Świętochłowicach, red. Antoni Kiełbasa i in., Świętochłowice 2008; Klose Zdzisław, Piegza Marian, Mały Przewodnik po Świętochłowicach, Świętochłowice 2009, Piegza Marian, Centrum Świętochłowic – zarys dziejów, Świętochłowice 2013; Piegza Marian, Zmieniające się Świętochłowice, Świętochłowice 2015; [1] [dostęp 23.05.2019]