Dom Księży Emerytów

Z e-ncyklopedia
Dom Księży Emerytów w Katowicach
Kaplica w Domu Księży Emerytów
Katowice emeryci1.jpg
Katowice emeryci2.jpg

Przykładem diecezji wrocławskiej administrator apostolski, ks. August Hlond, założył Kasę Emerytalną dla kapłanów Administracji Apostolskiej Śląska Polskiego. Każdy proboszcz i wikariusz parafialny został zobowiązany do wpłacania do kasy kurialnej wyznaczonej kwoty pieniężnej. Ten system składkowy funkcjonował do momentu powstania Zasiłkowej Kasy Emerytalnej dla Duchownych Diecezji Katowickiej. W wielu diecezjach w Polsce powstawały podobne związki i organizacje samopomocowe skupiające w swych szeregach duchownych. Do najważniejszych należy zaliczyć Zjednoczenie Kapłanów „Unitas", które powstało również w diecezji katowickiej. Jego celem było między innymi organizowanie pomocy ekonomicznej dla duchowieństwa, zorganizowanie Kasy Chorych dla duchowieństwa oraz organizowanie budowy domów uzdrowiskowych i hospicjów dla kapłanów.

W diecezji katowickiej Kasa Chorych działała w ramach Zasiłkowej Kasy Emerytalnej, powstałej 1 stycznia 1932 jako kościelna osobowość prawna ze statutem, zatwierdzonym przez biskupa. Celem Zasiłkowej Kasy Emerytalnej było uzupełnienie swoim członkom emerytur do wysokości sum przyznanych duchowieństwu przez państwo w konkordacie z 1925 roku. Myślano także o zbudowaniu lub nabyciu specjalnego domu przeznaczonego dla księży emerytów. Wysokość miesięcznych składek - wzorem wrocławskim - określono dla poszczególnych grup księży proporcjonalnie do ich dochodów.

Prawo do najniższego uzupełnienia emerytalnego nabywali w razie konieczności członkowie Zasiłkowej Kasy Emerytalnej, ale dopiero po dziecięciu latach zaliczonych do emerytury. 31 grudnia 1935 zapis statutu uległ modyfikacji. Członkostwo Zasiłkowej Kasy Emerytalnej tracił kapłan zalegający przez trzy lata ze składkami. W statucie zróżnicowano wysokość miesięcznej składki emerytalnej opłacanej przez księży wikarych.

Dom Świętego Józefa wybudowany został w latach 1991–1997 z inicjatywy abpa Damiana Zimonia i osobistym zaangażowaniu ówczesnego wikariusza generalnego - ks. Wiktora Skworca. Budowę wspierała swymi ofiarami cała archidiecezja oraz darczyńcy z zagranicy - Zgromadzenia Sióstr Św. Wincentego a’Paulo z Paderborn i diecezja moguncka. Dom Księży Emerytów został oddany do użytku 21 czerwca 1997.

W Domu mieszka 49 księży. Dom wspiera pomocą księży emerytów z terenu archidiecezji katowickiej organizując spotkania okolicznościowe, dni skupienia i turnusy rehabilitacyjne. Dom posiada pełne zaplecze rehabilitacyjne. Od stycznia 2006 roku w ramach Domu funkcjonuje Zakład Opiekuńczo Leczniczy dla 15 osób, wymagających całodobowej opieki. Przewiduje się dalszy rozwój rehabilitacji i kompleksowej opieki medycznej. 18 października 2012 w Domu Księży Emerytów otwarto grotę solną Św. Kinga.

Kaplica Domu Księży Emerytów uzyskała oryginalny, całościowy wystrój wnętrza, wykonany w polichromowanej majolice przez Dorotę Wszołek przy współudziale jej matki Marii Konarzewskiej-Wszołek.

Dyrektorzy

Bibliografia

D. Kurasz, Status księdza emeryta i rencisty w (Archi)Diecezji Katowickiej, Katowice 2005, praca mgr mps w Bibliotece WTL UŚ w Katowicach.


Cd. Biskupi wywodzący się z diecezji katowickiej | Spis treści