Damek Józef

Damek Józef CM (1911-1965)

Urodził się 16 października 1911 w Nędzy w rodzinie Emila i Anny z d. Czech. Wcześnie stracił rodziców. Od dzieciństwa miał kontakt z misjonarzami, którzy spędzali wakacje wśród jego krewnych i wtedy poczuł powołanie do pracy misjonarskiej. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Raciborzu zgłosił się do Małego Seminarium Księży Misjonarzy w Krakowie na Nowej Wsi i uczęszczał tam do gimnazjum i liceum, a od 26 października 1930 rozpoczął seminarium internum na Stradomiu. Następnie podjął studia w Instytucie Teologicznym w Krakowie, przyjmując święcenia kapłańskie 8 kwietnia 1939 w kaplicy Kurii Krakowskiej z rąk abp. Adama Stefana Sapiehy. Już 29 lipca 1939 wypłynął z Gdyni transatlantykiem „Chrobry” jego inauguracyjnym rejsem do Ameryki Południowej. 16 sierpnia 1939 dopłynął do portu Paranaguá, a dwa dni później dotarł do Kurytyby. Został skierowany do pracy w parafii João Batista w Prudentópolis. Pracował tutaj do 1942 roku. W następnych latach był dyrektorem seminarium (do 1951 roku). Jednakże w wyniku konfliktu z niektórymi seminarzystami, którzy zarzucali mu zbytnią surowość i brak przygotowania pedagogicznego, ks. Damek został przeniesiony z powrotem do Prudentópolis w charakterze wikarego, gdzie przebywał do grudnia 1953 roku. Wybudował tutaj sanktuarium. Następnie dokończył budowę nowego Niższego Seminarium w Araucária. Od stycznia 1954 roku pełnił funkcję jego dyrektora oraz superiora. W uznaniu zasług został wybrany do Rady Wiceprowincji. Od 29 grudnia 1954 był administratorem parafii św. Józefa w Mafrze. Tam poświęcił swoje siły i zdolności budowie nowych kaplic i rozpoczął akcję stworzenia fundacji, mającej na celu budowę radia, uwieńczoną sukcesem. Nowa stacja nadawcza otrzymała nazwę Radio São Josè de Mafra. Zmarł 30 grudnia 1965 w Kurytybie. Prefektura powiatowa i parafia zbudowały mu okazałe mauzoleum.

Bibliografia

W. Biernaski, Kim byli, co zrobili ci misjonarze..., Kraków 2010, s. 179-183. [I wyd. w j. portugalskim, Curitiba 2003].