Cmentarz - Mokre: Różnice pomiędzy wersjami
(dr) |
(dr) |
||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
Tradycyjnie, wokół [[Parafia św. Wawrzyńca w Mokrem|kościoła w Mokrem]] znajdował się cmentarz. | Tradycyjnie, wokół [[Parafia św. Wawrzyńca w Mokrem|kościoła w Mokrem]] znajdował się cmentarz. Zmarłych o wyższym statusie społecznym grzebano we wschodniej części cmentarza; północna strona uchodziła za mniej honorową, tam grzebano niekatolików i ubogich. Najbardziej eksponowanym miejscem dla ostatniego spoczynku był grób w samym kościele, a szczególnie przed głównym ołtarzem. Miejsce pochówku w kościele było kosztowne, zwykle od kilku do kilkudziesięciu talarów. W kościele pod podłogą kościoła chowano miejscową szlachtę, duchownych oraz wybitniejszych członków wiejskiej społeczności. | ||
W 1716 roku dziedzice wsi zbudowali dla siebie małą kryptę murowaną pod kościołem. Władze pruskie zabroniły na początku XIX wieku grzebania zmarłych w kościele. Odtąd wszelkie pogrzeby odbywały się na cmentarzu. | W 1716 roku dziedzice wsi zbudowali dla siebie małą kryptę murowaną pod kościołem. Władze pruskie zabroniły na początku XIX wieku grzebania zmarłych w kościele. Odtąd wszelkie pogrzeby odbywały się na cmentarzu. | ||
W połowie XIX wieku cmentarz koło kościoła okazał się za | W połowie XIX wieku cmentarz koło kościoła okazał się powierzchniowo za mały. W 1888 roku proboszcz [[Stehr Ryszard|ks. R. Stehr]] zakupił od gospodarza Górnioczka znajdujący się przy szosie teren, wielkości kilku morgów pod nowy cmentarz. | ||
==Bibliografia== | ==Bibliografia== | ||
Wersja z 02:07, 1 lis 2019
Tradycyjnie, wokół kościoła w Mokrem znajdował się cmentarz. Zmarłych o wyższym statusie społecznym grzebano we wschodniej części cmentarza; północna strona uchodziła za mniej honorową, tam grzebano niekatolików i ubogich. Najbardziej eksponowanym miejscem dla ostatniego spoczynku był grób w samym kościele, a szczególnie przed głównym ołtarzem. Miejsce pochówku w kościele było kosztowne, zwykle od kilku do kilkudziesięciu talarów. W kościele pod podłogą kościoła chowano miejscową szlachtę, duchownych oraz wybitniejszych członków wiejskiej społeczności.
W 1716 roku dziedzice wsi zbudowali dla siebie małą kryptę murowaną pod kościołem. Władze pruskie zabroniły na początku XIX wieku grzebania zmarłych w kościele. Odtąd wszelkie pogrzeby odbywały się na cmentarzu.
W połowie XIX wieku cmentarz koło kościoła okazał się powierzchniowo za mały. W 1888 roku proboszcz ks. R. Stehr zakupił od gospodarza Górnioczka znajdujący się przy szosie teren, wielkości kilku morgów pod nowy cmentarz.
Bibliografia
L. Musioł, Mokre. Z dziejów wsi i parafii, Katowice 1995, s. 76.
| |||||