Cmentarz - Mokre

Z e-ncyklopedia

Tradycyjnie, wokół kościoła w Mokrem znajdował się cmentarz. Zmarłych o wyższym statusie społecznym grzebano we wschodniej części cmentarza; północna strona uchodziła za mniej honorową, tam grzebano niekatolików i ubogich. Najbardziej eksponowanym miejscem dla ostatniego spoczynku był grób w samym kościele, a szczególnie przed głównym ołtarzem. Miejsce pochówku w kościele było kosztowne, zwykle od kilku do kilkudziesięciu talarów. W kościele pod podłogą kościoła chowano miejscową szlachtę, duchownych oraz wybitniejszych członków wiejskiej społeczności.

W 1716 roku dziedzice wsi zbudowali dla siebie małą kryptę murowaną pod kościołem. Władze pruskie zabroniły na początku XIX wieku grzebania zmarłych w kościele. Odtąd wszelkie pogrzeby odbywały się na cmentarzu.

W połowie XIX wieku cmentarz koło kościoła okazał się powierzchniowo za mały. W 1888 roku proboszcz ks. R. Stehr zakupił od gospodarza Górnioczka znajdujący się przy szosie teren, wielkości kilku morgów pod nowy cmentarz.

Bibliografia

L. Musioł, Mokre. Z dziejów wsi i parafii, Katowice 1995, s. 76.