Cmentarz - Ligota: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(uzupełnienie)
(uzupełnienie)
Linia 1: Linia 1:
Cmentarz znajduje się naprzeciwko Bazyliki pw.św.Ludwika i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach. Jest nierozerwalnie związany z historią bazyliki i klasztoru franciszkanów,którzy sprowadzili się do Katowic 22 grudnia 1902 roku. Jest największym ze wszystkich zabytkowych katowickich cmentarzy. Zajmuje obszar 5,5 ha. Jest najpiękniej usytuowany,gdyż z każdej strony emanuje cisza i spokój,przerywane raz po raz głuchymi uderzeniami kościelnych dzwonów odliczających mijające kwadranse.Teren pod budowę cmentarza przekazali nieodpłatnie sąsiadujący z sobą miejscowi rolnicy.Pierwsi bracia chowani byli na cmentarzu w 1911. Cmentarz poświęcił  23 stycznia 1914  ks.kanonik Jan Kapica z Tychów.Fundatorem i założycielem cmentarza był Nepomucen Wielebski,naczelnik gminy i urzędu okręgowego w Ligocie Pszczyńskiej oraz syndyk apostolski klasztoru franciszkanów za co odznaczono go Krzyżem Papieskim ,,Pro Eccelsia et Pontifice". Jest pochowany w pobliżu kaplicy cmentarnej.Niestety od czasu powstania cmentarza dwukrotnie paliła się cmentarna kaplica,gdzie były przechowywane księgi.Dlatego też nikt nie zna dokładnej liczby zmarłych,dla których to miejsce stało się przystanią wiecznego spoczynku po ziemskiej pielgrzymce.W centralnej części cmentarza znajdują się kwatery franciszkańskie oraz sióstr służebniczek śląskich.Na cmentarzu znajduje się również zbiorowy grób i pomnik Obrońców Katowic.Spoczywają tu prochy 105 bohaterskich obrońców miasta. Na cmentarzu pogrzebano najpierw tych,którzy zginęli 4 września 1939 w śródmieściu.Naoczny świadek - uczestnik pogrzebu swojego bliskiego zaświadczył,że 4 lub 5 września na cmentarz przywieziono wozem magistrackim ok.20 zwłok w mundurach powstańczych i harcerskich.
Cmentarz znajduje się naprzeciwko Bazyliki pw.św.Ludwika i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach. Jest nierozerwalnie związany z historią bazyliki i klasztoru franciszkanów,którzy sprowadzili się do Katowic 22 grudnia 1902 roku. Jest największym ze wszystkich zabytkowych katowickich cmentarzy. Zajmuje obszar 5,5 ha. Jest najpiękniej usytuowany,gdyż z każdej strony emanuje cisza i spokój,przerywane raz po raz głuchymi uderzeniami kościelnych dzwonów odliczających mijające kwadranse.Teren pod budowę cmentarza przekazali nieodpłatnie sąsiadujący z sobą miejscowi rolnicy.Pierwsi bracia chowani byli na cmentarzu w 1911. Cmentarz poświęcił  23 stycznia 1914  ks.kanonik Jan Kapica z Tychów.Fundatorem i założycielem cmentarza był Nepomucen Wielebski,naczelnik gminy i urzędu okręgowego w Ligocie Pszczyńskiej oraz syndyk apostolski klasztoru franciszkanów za co odznaczono go Krzyżem Papieskim ,,Pro Eccelsia et Pontifice". Jest pochowany w pobliżu kaplicy cmentarnej.Niestety od czasu powstania cmentarza dwukrotnie paliła się cmentarna kaplica,gdzie były przechowywane księgi.Dlatego też nikt nie zna dokładnej liczby zmarłych,dla których to miejsce stało się przystanią wiecznego spoczynku po ziemskiej pielgrzymce.W centralnej części cmentarza znajdują się kwatery franciszkańskie oraz sióstr służebniczek śląskich.Na cmentarzu znajduje się również zbiorowy grób i pomnik Obrońców Katowic.Spoczywają tu prochy 105 bohaterskich obrońców miasta. Na cmentarzu pogrzebano najpierw tych,którzy zginęli 4 września 1939 w śródmieściu.Naoczny świadek - uczestnik pogrzebu swojego bliskiego zaświadczył,że 4 lub 5 września na cmentarz przywieziono wozem magistrackim ok.20 zwłok w mundurach powstańczych i harcerskich.Pierwszy transport był około godziny 9,a drugi około 13.W następnym dniu znów odbyły się dwa transporty.Mogiłę zrównano z ziemią,a mieszkańcy w uroczystość Wszystkich Świętych zapalali na tym miejscu świeczki.Niemcy,aby zapobiec oddawaniu czci rozstrzelanym Polakom,przez środek przeprowadzili aleję cmentarną.Po drugiej wojnie światowej ciała ekshumowano i pochowano w zbiorowym grobie.Pierwszy odsłonięto 20 lipca 1961.Przebudowano go według projektu artysty rzeżbiarza Bogumiła Burzyńskiego i ponownie odsłonięto i poświęcono 1 września 2000 roku

Wersja z 19:15, 24 lis 2015

Cmentarz znajduje się naprzeciwko Bazyliki pw.św.Ludwika i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach. Jest nierozerwalnie związany z historią bazyliki i klasztoru franciszkanów,którzy sprowadzili się do Katowic 22 grudnia 1902 roku. Jest największym ze wszystkich zabytkowych katowickich cmentarzy. Zajmuje obszar 5,5 ha. Jest najpiękniej usytuowany,gdyż z każdej strony emanuje cisza i spokój,przerywane raz po raz głuchymi uderzeniami kościelnych dzwonów odliczających mijające kwadranse.Teren pod budowę cmentarza przekazali nieodpłatnie sąsiadujący z sobą miejscowi rolnicy.Pierwsi bracia chowani byli na cmentarzu w 1911. Cmentarz poświęcił 23 stycznia 1914 ks.kanonik Jan Kapica z Tychów.Fundatorem i założycielem cmentarza był Nepomucen Wielebski,naczelnik gminy i urzędu okręgowego w Ligocie Pszczyńskiej oraz syndyk apostolski klasztoru franciszkanów za co odznaczono go Krzyżem Papieskim ,,Pro Eccelsia et Pontifice". Jest pochowany w pobliżu kaplicy cmentarnej.Niestety od czasu powstania cmentarza dwukrotnie paliła się cmentarna kaplica,gdzie były przechowywane księgi.Dlatego też nikt nie zna dokładnej liczby zmarłych,dla których to miejsce stało się przystanią wiecznego spoczynku po ziemskiej pielgrzymce.W centralnej części cmentarza znajdują się kwatery franciszkańskie oraz sióstr służebniczek śląskich.Na cmentarzu znajduje się również zbiorowy grób i pomnik Obrońców Katowic.Spoczywają tu prochy 105 bohaterskich obrońców miasta. Na cmentarzu pogrzebano najpierw tych,którzy zginęli 4 września 1939 w śródmieściu.Naoczny świadek - uczestnik pogrzebu swojego bliskiego zaświadczył,że 4 lub 5 września na cmentarz przywieziono wozem magistrackim ok.20 zwłok w mundurach powstańczych i harcerskich.Pierwszy transport był około godziny 9,a drugi około 13.W następnym dniu znów odbyły się dwa transporty.Mogiłę zrównano z ziemią,a mieszkańcy w uroczystość Wszystkich Świętych zapalali na tym miejscu świeczki.Niemcy,aby zapobiec oddawaniu czci rozstrzelanym Polakom,przez środek przeprowadzili aleję cmentarną.Po drugiej wojnie światowej ciała ekshumowano i pochowano w zbiorowym grobie.Pierwszy odsłonięto 20 lipca 1961.Przebudowano go według projektu artysty rzeżbiarza Bogumiła Burzyńskiego i ponownie odsłonięto i poświęcono 1 września 2000 roku