Tekst źródłowy strony Chudoba Walenty

==Chudoba Walenty OFM (1908-1965), imię zakonne Norbert, proboszcz w Panewnikach ==
Urodził się 13 lutego 1908 w Knurowie w rodzinie Pawła i Marii z domu Jonda. Uczył się w gimnazjum w Gliwicach, Rybniku i Katowicach. Do zakonu wstąpił bardzo wcześnie. Nowicjat rozpoczął 16 sierpnia 1924 w Wieluniu i przyjął imię zakonne Norbert. Profesję czasową złożył 20 sierpnia 1925 na ręce [[Porada Emil|o. Michała Porady]], miejscowego gwardiana. Następnie rozpoczął studia seminaryjne w studium prowincji. Profesję wieczystą złożył 3 marca 1929. Święcenia kapłańskie przyjął 5 maja 1932 w Panewnikach z rąk [[Adamski Stanisław|bpa Stanisława Adamskiego]]. 

Po święceniach został nauczycielem języka polskiego w Niższym Seminarium w Kobylinie oraz jego prefektem, a przez rok był rektorem. W 1937 roku skierowano go do Warszawy na studia dziennikarskie do Wyższej Szkoły Dziennikarskiej. Zamieszkał w warszawskim konwikcie teologicznym. Wybuch wojny przerwał mu studia. Cały czas wojenny spędził w [[Parafia św. Józefa Robotnika w Rybniku| klasztorze w Rybniku]], gdzie od 1941 roku był wikariuszem parafialnym. Po zakończeniu wojny został skierowany 9 sierpnia 1945 do [[Franciszkanie - Panewniki|Panewnik]] i tam powierzono mu funkcję administratora [[Parafia Św. Ludwika Króla i Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Panewnikach|parafii Św. Ludwika Króla]]. Jako proboszcz był gorliwym duszpasterzem dbającym o dzieci, młodzież, małżonków, starszych i chorych. Był wytrawnym kaznodzieją. Oprócz parafii głosił rekolekcje, konferencje i kazania poza nią. Przez cały czas katechizował młodzież licealną. Organizował często pielgrzymki do sanktuariów maryjnych, szczególnie do [[Kalwaria Zebrzydowska|Kalwarii Zebrzydowskiej]] i [[Jasna Góra|Częstochowy]]. Sprowadził do Panewnik z [[Fatima|Fatimy]] figurę Matki Bożej Fatimskiej i on to rozpropagował Jej kult. Szczególną pamiątkę zostawił po sobie na [[Kalwaria w Panewnikach|panewnickiej Kalwarii]]  podejmując budowę piętnastu stacji różańcowych. Zainicjował obchody kalwaryjskie i [[Różaniec Święty|różańcowe]]. Dbał o stan materialny całej Kalwarii, kaplic i zadrzewienia. Udzielał się w całej prowincji i w latach 1947-1953 był definitorem prowincjalnym. W 1965 roku odbył pielgrzymkę do największych sanktuariów maryjnych Europy i do Ziemi Świętej. W drodze powrotnej przez Wiedeń nagle poważnie zachorował. Wcześniej dotarła do niego wiadomość o odwołaniu go z urzędu panewnickiego proboszcza i skierowaniu do klasztoru we Wronkach.

O. Norbert zmarł 16 września 1965 w wiedeńskim szpitalu sióstr franciszkanek. Został pochowany na cmentarzu zakonnym w Maria Lanzendorf. Symboliczny grób znajduje się w kwaterze ojców franciszkanów na [[Cmentarz - Ligota|cmentarzu panewnickim w Ligocie]] (razem ze zmarłymi proboszczami parafii).

Kronikarz zapisał, że ojciec Norbert był wzorem zakonnika, pełnym  zapału i niegasnącej energii. Miał zwyczaj codziennie, późnym wieczorem chodzić do klasztornego oratorium, aby modlić się po trudach całego dnia. Miał duszę artysty, oddawał się muzyce i malarstwu, a także pisał wiersze.

==Bibliografia==
Patrz: [http://prowincja.panewniki.pl/osoba,s,94,sub2.html]
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - C]]
[[Kategoria:Zakonnicy]]
[[Kategoria:Franciszkanie]]
[[Kategoria:Budowniczy]]