Chrząszcz Jan

Chrząszcz Jan (1870-1942)

Urodził się 17 stycznia 1870 w Wierzchu, w pow. prudnickim, był synem rolnika Walentego Chrząszcza i Julianny z d. Zając. Pięć lat chodził do miejscowej szkoły ludowej, potem do szkoły miejskiej w Prudniku, z której przeniósł się następnie do prudnickiego gimnazjum. Tam 10 lutego 1891 uzyskał świadectwo maturalne. Studia teologiczne rozpoczął w maju 1891 we Wrocławiu. W letnim semestrze 1893 roku był słuchaczem teologii na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Wróciwszy w listopadzie do Wrocławia ukończył studia we wrześniu 1895 roku. Po bezpośrednim przygotowaniu do kapłaństwa w alumnacie przyjął święcenia 23 czerwca 1896.

Zaledwie odprawił prymicje, kiedy zachorował na zapalenie płuc. Nie zupełnie wyleczony objął z dniem 15 października 1896, zgodnie z poleceniem władzy duchowej, stanowisko wikarego w Żorach. Toteż po dwóch miesiącach nastąpił nawrót choroby i ks. Chrząszcz udać się musiał na kurację do Jastrzębia-Zdroju. Poważne powikłania przedłużyły jego leczenie do końca 1905 roku. Wtedy opuścił Jastrzębie-Zdrój wprawdzie wyleczony z gruźlicy, ale ze skłonnością do trunków. Zaważyło to na jego dalszym życiu i spowodowało częste jego przeniesienia. Oto kolejne jego placówki duszpasterskie: Dąb, Gliwice, Dobrzyń Wielki, Dziergowice, Mechnica, Piekary Śl., Żory, Kielcza, Poniszowice i Jełowa. Dwa razy przebywał również w klasztorze w Prudniku.

Z końcem września 1914 roku zawieszony w czynnościach kapłańskich zamieszkał w rodzinnym domu. Dopiero po wojnie wrócił do normalnego życia kapłańskiego, włączył się w akcję plebiscytową i w końcu przeszedł w służbę diecezji katowickiej. Po przejściu na emeryturę przebywał najpierw w zakładzie ss. elżbietanek w Katowicach, a następnie u Bonifratrów w Bogucicach, tam zmarł 15 lutego 1942.

Autor, patrz: Bibliografia podmiotowa

Bibliografia

AAKat, Akta personalne ks. Jana Chrząszcza; Schematyzm 1923-1947, F. Maroń, Nekrolog, WD 1970, nr 88-9, s. 143; Gwóźdź, Udział duchowieństwa, s. 182; Kościół Bożego Ciała w Zabrzu-Kończycach (1919-1999), zebrały G. Leksy i B. Stich, Zabrze 1999, s. 8.