Christoph Teodor: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(nowe)
(dr)
Linia 1: Linia 1:
==Christoph Teodor (1839-1893), proboszcz w Miasteczku Śląskim==
==Christoph Teodor (1839-1893), proboszcz w Miasteczku Śląskim==
[[Plik:Miasteczko001.jpg|right|thumb]]
[[Plik:Miasteczko001.jpg|right|thumb]]
Urodził się 4 VIII  1839 w Sobocisku w pobliżu Oławy na Dolnym Śląsku. Pochodził z wielodzietnej niemieckiej rodziny nauczycielskiej. Ojciec był organistą w parafii w Sobociskach. Do podjęcia nauki w gimnazjum przygotowywał go ks. Józef Helmich, emerytowany proboszcz mieszkający na terenie parafii. W l. 1851-1858 uczył się w Katolickim Gimnazjum św. Macieja we Wrocławiu i pobierał także naukę języka polskiego. Egzamin maturalny zdał w 1858 roku. Jako zawód obrał górnictwo. Pracował jako praktykant w kopalni w Królewskiej Hucie (Chorzów) na Górnym Śląsku. Ze względu na stan zdrowia. W drugim roku praktyki uległ wypadkowi, po czym w 1860 roku zrezygnował z zawodu górnika. Przeniósł się do Wrocławia i zapisał się na Wydział Teologiczny uniwersytetu wrocławskiego, a po jego ukończeniu do alumnatu. Święcenia kapłańskie przyjął 28 VI 1864.
Urodził się 4 sierpnia 1839 w Sobocisku w pobliżu Oławy na Dolnym Śląsku. Pochodził z wielodzietnej niemieckiej rodziny nauczycielskiej. Ojciec był organistą w parafii w Sobociskach. Do podjęcia nauki w gimnazjum przygotowywał go ks. Józef Helmich, emerytowany proboszcz mieszkający na terenie parafii. W latach 1851-1858 uczył się w Katolickim Gimnazjum św. Macieja we Wrocławiu i pobierał także naukę języka polskiego. Egzamin maturalny zdał w 1858 roku. Jako zawód obrał górnictwo. Pracował jako praktykant w kopalni w Królewskiej Hucie (Chorzów) na Górnym Śląsku. W drugim roku praktyki uległ wypadkowi, po czym w 1860 roku ze względu na stan zdrowia, zrezygnował z zawodu górnika. Przeniósł się do Wrocławia i zapisał się na [[Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego]], a po jego ukończeniu do alumnatu. Święcenia kapłańskie przyjął 28 czerwca 1864.


W l. 1864-1867 był wikarym w Chorzowie Starym, następnie w l. 1867-1871 w Krapkowicach, gdzie był prezesem Związku Czeladników. 3 VII 1871 został mianowany lokalistą w Miasteczku Śląskim, które należało do parafii Żyglin. W Miasteczku duszpasterzował aż do śmierci. Powiększył cmentarz. Odnowił kościół. W 1880 roku wybudował plebanię.
W latach 1864-1867 był wikarym w [[Parafia św. Marii Magdaleny w Chorzowie Starym|Chorzowie Starym]], następnie w latach 1867-1871 w Krapkowicach, gdzie był prezesem [[Stowarzyszenie Czeladników|Związku Czeladników]]. 3 lipca 1871 został mianowany [[Lokalia|lokalistą]] w [[Parafia Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Miasteczku Śląskim|Miasteczku Śląskim]], które należało do [[Parafia Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żyglinie|parafii Żyglin]]. W Miasteczku duszpasterzował aż do śmierci. Powiększył cmentarz. Odnowił kościół. W 1880 roku wybudował plebanię.


Ważną dziedziną jego działalności była zapoczątkowana już w Chorzowie Starym praktyka udzielania lekcji zdolnym, lecz niezamożnym chłopcom, by umożliwić im podjęcie nauki w szkole średniej. Łącznie dokształcaniem objął ok. 200 uczniów, z których 31 zostało księżmi zakonnymi, a 23 diecezjalnymi. Prowadził ascetyczny tryb życia. Znany był w okolicy z dobroczynności i hojności w rozdawaniu potrzebującym nawet najbardziej niezbędnych rzeczy domowych i osobistych. Kilka miesięcy przed śmiercią mianowany został proboszczem honorowym.
Ważną dziedziną jego działalności była zapoczątkowana już w Chorzowie Starym praktyka udzielania lekcji zdolnym, lecz niezamożnym chłopcom, by umożliwić im podjęcie nauki w szkole średniej. Łącznie dokształcaniem objął ok. 200 uczniów, z których 31 zostało księżmi zakonnymi, a 23 diecezjalnymi. Prowadził ascetyczny tryb życia. Znany był w okolicy z dobroczynności i hojności w rozdawaniu potrzebującym nawet najbardziej niezbędnych rzeczy domowych i osobistych. Kilka miesięcy przed śmiercią mianowany został proboszczem honorowym.
Zmarł 10 II 1893, pochowany został na cmentarzu w Miasteczku Śląskim. Umarł w opinii świętości. Czynione są starania o wyniesienie go na ołtarze.
Zmarł 10 lutego 1893, pochowany został na cmentarzu w Miasteczku Śląskim. Zmarł w opinii świętości. Czynione są starania o wyniesienie go na ołtarze.


==Bibliografia==
==Bibliografia==
Za: J. Klapuch, Christoph Teodor (biogram), Słownik duchowieństwa, s. 67-68; M.H. Lysik, Ks. Theodor Christoph. Jego rola w Kościele na Górnym Śląsku, [w:] Kościół śląski wspólnotą misyjną, red. W. Świątkiewicz, J. Wycisło, Katowice 1995, s. 186-202; J. Kochel, W szkole Słowa Bożego, drugi tom medytacji w rytmie Lectio Divina, Gliwice 2004, s. 155-158; P. Pyrchała, Ksiądz Teodor Christoph, duszpasterz śląski, Gliwice 2000.   
Za: J. Klapuch, Christoph Teodor (biogram), [w:] Słownik duchowieństwa, s. 67-68; M.H. Lysik, Ks. Theodor Christoph. Jego rola w Kościele na Górnym Śląsku, [w:] Kościół śląski wspólnotą misyjną, red. W. Świątkiewicz, J. Wycisło, Katowice 1995, s. 186-202; J. Kochel, W szkole Słowa Bożego, drugi tom medytacji w rytmie Lectio Divina, Gliwice 2004, s. 155-158; P. Pyrchała, Ksiądz Teodor Christoph, duszpasterz śląski, Gliwice 2000.   
{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Biografie - C|Christoph]]
[[Kategoria:Biografie - C|Christoph]]
[[Kategoria:Społecznicy]]
[[Kategoria:Społecznicy]]
[[Kategoria:Budowniczy]]

Wersja z 06:34, 16 wrz 2019

Christoph Teodor (1839-1893), proboszcz w Miasteczku Śląskim

Miasteczko001.jpg

Urodził się 4 sierpnia 1839 w Sobocisku w pobliżu Oławy na Dolnym Śląsku. Pochodził z wielodzietnej niemieckiej rodziny nauczycielskiej. Ojciec był organistą w parafii w Sobociskach. Do podjęcia nauki w gimnazjum przygotowywał go ks. Józef Helmich, emerytowany proboszcz mieszkający na terenie parafii. W latach 1851-1858 uczył się w Katolickim Gimnazjum św. Macieja we Wrocławiu i pobierał także naukę języka polskiego. Egzamin maturalny zdał w 1858 roku. Jako zawód obrał górnictwo. Pracował jako praktykant w kopalni w Królewskiej Hucie (Chorzów) na Górnym Śląsku. W drugim roku praktyki uległ wypadkowi, po czym w 1860 roku ze względu na stan zdrowia, zrezygnował z zawodu górnika. Przeniósł się do Wrocławia i zapisał się na Wydział Teologiczny Uniwersytetu Wrocławskiego, a po jego ukończeniu do alumnatu. Święcenia kapłańskie przyjął 28 czerwca 1864.

W latach 1864-1867 był wikarym w Chorzowie Starym, następnie w latach 1867-1871 w Krapkowicach, gdzie był prezesem Związku Czeladników. 3 lipca 1871 został mianowany lokalistą w Miasteczku Śląskim, które należało do parafii Żyglin. W Miasteczku duszpasterzował aż do śmierci. Powiększył cmentarz. Odnowił kościół. W 1880 roku wybudował plebanię.

Ważną dziedziną jego działalności była zapoczątkowana już w Chorzowie Starym praktyka udzielania lekcji zdolnym, lecz niezamożnym chłopcom, by umożliwić im podjęcie nauki w szkole średniej. Łącznie dokształcaniem objął ok. 200 uczniów, z których 31 zostało księżmi zakonnymi, a 23 diecezjalnymi. Prowadził ascetyczny tryb życia. Znany był w okolicy z dobroczynności i hojności w rozdawaniu potrzebującym nawet najbardziej niezbędnych rzeczy domowych i osobistych. Kilka miesięcy przed śmiercią mianowany został proboszczem honorowym. Zmarł 10 lutego 1893, pochowany został na cmentarzu w Miasteczku Śląskim. Zmarł w opinii świętości. Czynione są starania o wyniesienie go na ołtarze.

Bibliografia

Za: J. Klapuch, Christoph Teodor (biogram), [w:] Słownik duchowieństwa, s. 67-68; M.H. Lysik, Ks. Theodor Christoph. Jego rola w Kościele na Górnym Śląsku, [w:] Kościół śląski wspólnotą misyjną, red. W. Świątkiewicz, J. Wycisło, Katowice 1995, s. 186-202; J. Kochel, W szkole Słowa Bożego, drugi tom medytacji w rytmie Lectio Divina, Gliwice 2004, s. 155-158; P. Pyrchała, Ksiądz Teodor Christoph, duszpasterz śląski, Gliwice 2000.