Chodzidło Jan

Chodzidło Jan SVD (1902-1951)

Urodził się 18 maja 1902 w Studzionce. Po ukończeniu tutejszej szkoły powszechnej kształcił się w NSD św. Krzyża w Nysie i tam w 1925 roku zdał maturę. W 1925 roku został obłóczony w St. Gabriel i rozpoczął nowicjat pod opieką magistra o. A. Geringa. W 1926 roku odbył drugi rok nowicjatu w połączeniu z studium filozofii rozpoczął i ukończył w St. Augustin pod Bonn. W 1928 roku przez jeden rok pracował jako wychowawca i wykładowca w Steyl, po czym w 1929 roku rozpoczął studia teologiczne w Rzymie na Gregorianum, które ukończył w 1933 roku. Święcenia kapłańskie przyjął 26 października 1932 w Rzymie. Po prymicjach w domu rodzinnym wyjechał do Brazylii i seminarium Santo Amaro w Sao Paulo wykładał filozofię i historię filozofii. Brazylię opuścił 13 lipca 1936, a 22 sierpnia 1936 przybył do Chludowa pod Poznaniem, gdzie otwarto nowicjat i 1. rok filozofii. Tu udzielał filozofii i historii filozofii, lekturę św. Tomasza, homiletykę i jęz. angielski. 4 września 1939 uciekł z klerykami i braćmi pod Warszawę. Po uwiezieniu o.L. Mzyka w dniu 25 stycznia 1940 stał się jego zastępca w urzędzie. Przez władze niemieckie został zatwierdzony jako duszpasterz na całą okolicę. Na czas wojny zabezpieczył ołtarz z kaplicy domowej, figurę, drogę krzyżową, lichtarze, paramenty w kościele parafialnym. Do kleryków będących w obozach pisywał listy, posyłał paczki, a nawet się biczował w intencji ich powrotu. Po wojnie organizował w Chludowie Wyższe Seminarium, był jego pierwszym rektorem i jedynym przez pewien czas profesorem. W 1948 roku wraz z przeniesieniem seminarium do Pieniężna pożegnał i on Chludowo. Przyjął na nowo urząd rektora w Pieniężnie, który pełnił do lipca 1951 roku. Od września 1951 roku poza wykładami przejął parafię św. Piotra i Pawła w Pieniężnie. Choroba czyniła jednak wyraźne postępy. Zawieziony do Warszawy zmarł 8 grudnia 1951. Pochowany w Pieniężnie.

Bibliografia

J. Wydra, Studzionka. 700 lat parafii, Studzionka 2005, s. 33-34; Nurt SVD, nr 35 (1985), s. 93.