Chmielorz Henryk

Chmielorz Henryk SAC (1928-1999), duszpasterz polonijny

Urodził się 21 listopada 1928 w Chorzowie w robotniczej rodzinie Wincentego i Franciszki, z d. Paruzel. Do Collegium Marianum wstąpił 6 września 1948. Pierwszą profesję złożył 5 lipca 1953 w Ząbkowicach Śląskich, a wieczystą 5 lipca 1957 w Kościelisku (Zakopanem). Studia filozoficzno-teologiczne w latach 1953-1959 odbywał w Ołtarzewie. Święcenia kapłańskie z rąk biskupa Zygmunta Choromańskiego przyjął 11 czerwca 1959 w Ołtarzewie. Po święceniach ze względu na wątłe zdrowie, dla nabrania sił, został skierowany na placówkę w Kościelisku (Zakopanem), gdzie przebywał przez 15 lat.

W grudniu 1974 roku podjął pracę duszpasterską wśród Polaków przebywających w Niemieckiej Republice Demokratycznej. Mieszkał wtedy w Leinefelde obejmując nadto placówki w Sondershausen, Bleicherode, Bischofferode, Menterode i Sollstedt. Został również kapelanem polskich sióstr pracujących w szpitalu w Küllstedt k. Leinefelde. We wrześniu 1981 roku został mianowany kapelanem urszulanek Unii Rzymskiej w Bardzie Śląskim. W styczniu 1984 roku - w charakterze duszpasterza - przeniesiono go do Ząbkowic Śląskich, gdzie przebywał aż do śmierci. Zmarł 20 lipca 1999. Został pochowany w kwaterze pallotyńskiej w Ząbkowicach Śląskich.

Bibliografia

S. Tylus, Leksykon polskich pallotynów 1915-2012, Ząbki-Poznań 2013, s. 101-102; biogram opublikowany przez ks. S. Tylusa SAC: [1].