Celestyn IV: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
Linia 1: Linia 1:
==Celestyn IV (ur. data nieznana-1241), papież==
==Celestyn IV (ur. data nieznana-1241), papież==
Goffredo da Castiglione urodził się w Mediolanie. Jego wuj Ubert Crivelle, który był arcybiskupem Mediolanu, mianował młodego Goffreda swoim kanclerzem. Gdy kardynał Crivelle został wybrany w Rzymie na papieża (przybrał imię Urbana III) w 1185 roku, przyszły papież zarządzał z nominacji swojego wuja kościołem lokalnym w Mediolanie. Dwa lata później w 1187 roku wstąpił do Opactwa oo. Cystersów w Hautecombe w Saubaudii. W roku 1227 [[Grzegorz IX|papież Grzegorz IX]] mianował go kardynałem, a dwa lata później, w 1229 roku przewodniczył synodowi w Lodi, jako legat papieski. Goffredo da Castiglione był jednym z uczestników rozmów z cesarzem Fryderykiem II, które na Monte Casino prowadziła z cesarzem Stolica Apostolska w sprawie wyprawy krzyżowej. Gdy kardynał da Castiglione pełnił funkcję kardynała-biskupa tytularnego Sabiny, zmarł papież Grzegorz IX. Wybór kolejnego biskupa Rzymu, był inny niż wszystkie znane dotychczas: z racji początkowych problemów z wyborem papieża, z inicjatywy Fryderyka II kardynałów zamknięto w pałacu Septymiusza Sewera na Palatynie, którego ruiny zachowały się do dziś i znajdują się na południowym krańcu Circus Maximus w Rzymie. Zamknięcie kardynałów elektorów, których liczba wtedy wynosiła dziesięciu (dwóch potencjalnych kandydatów Fryderyk II na czas wyborów umieścił w więzieniu), miało przyśpieszyć wybór Głowy Kościoła. W czasie konklawe jeden z kardynałów – Roberto Somercote - zmarł. Po niespełna dwóch miesiącach '' sede vacante '' 25 października 1241 zebrani w Rzymie kardynałowie wybrali na kolejnego następcę [[Św. Piotr Apostoł|Świętego Piotra]], osłabionego chorobą i wiekiem Goffreda da Castiglione, który przybrał imię Celestyna IV. Jego pontyfikat był niezwykle krótki – trwał zaledwie siedemnaście dni. Zmarł 10 listopada 1241 w Rzymie.
Goffredo da Castiglione urodził się w Mediolanie. Jego wuj Ubert Crivelle, który był arcybiskupem Mediolanu, mianował młodego Goffreda swoim kanclerzem. Gdy kardynał Crivelle został wybrany w Rzymie na papieża (przybrał imię Urbana III) w 1185 roku, przyszły papież zarządzał z nominacji swojego wuja Kościołem lokalnym w Mediolanie. Dwa lata później w 1187 roku wstąpił do opactwa oo. cystersów w Hautecombe w Saubaudii. W roku 1227 [[Grzegorz IX|papież Grzegorz IX]] mianował go kardynałem, a dwa lata później, w 1229 roku przewodniczył synodowi w Lodi, jako legat papieski. Goffredo da Castiglione był jednym z uczestników rozmów z cesarzem Fryderykiem II, które na Monte Casino prowadziła z cesarzem Stolica Apostolska w sprawie wyprawy krzyżowej. Gdy kardynał da Castiglione pełnił funkcję kardynała-biskupa tytularnego Sabiny, zmarł papież Grzegorz IX. Wybór kolejnego biskupa Rzymu, był inny niż wszystkie znane dotychczas: z racji początkowych problemów z wyborem papieża, z inicjatywy Fryderyka II kardynałów zamknięto w pałacu Septymiusza Sewera na Palatynie, którego ruiny zachowały się do dziś i znajdują się na południowym krańcu Circus Maximus w Rzymie. Zamknięcie kardynałów elektorów, których liczba wtedy wynosiła dziesięciu (dwóch potencjalnych kandydatów Fryderyk II na czas wyborów umieścił w więzieniu), miało przyśpieszyć wybór Głowy Kościoła. W czasie konklawe jeden z kardynałów – Roberto Somercote - zmarł. Po niespełna dwóch miesiącach '' sede vacante '' 25 października 1241 zebrani w Rzymie kardynałowie wybrali na kolejnego następcę [[Św. Piotr Apostoł|Świętego Piotra]], osłabionego chorobą i wiekiem Goffreda da Castiglione, który przybrał imię Celestyna IV. Jego pontyfikat był niezwykle krótki – trwał zaledwie siedemnaście dni. Zmarł 10 listopada 1241 w Rzymie.
==Bibliografia==
==Bibliografia==
K. Lutyński, Celestyn IV, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 2, Lublin 1976, kol. 1391; M. Banaszak, Historia Kościoła katolickiego, t. 2: Średniowiecze, Warszawa 1989, s. 191; F. Seppelt, K. Loffler, Dzieje Papieży. Od początków Kościoła do czasów dzisiejszych, Poznań 1936, s. 256; R. Fischer-Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 67; W.H. Carroll, Historia chrześcijaństwa, t. 3: Złota epoka chrześcijaństwa, Wrocław 2009, s. 239-240.
K. Lutyński, Celestyn IV, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 2, Lublin 1976, kol. 1391; M. Banaszak, Historia Kościoła katolickiego, t. 2: Średniowiecze, Warszawa 1989, s. 191; F. Seppelt, K. Loffler, Dzieje Papieży. Od początków Kościoła do czasów dzisiejszych, Poznań 1936, s. 256; R. Fischer-Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 67; W.H. Carroll, Historia chrześcijaństwa, t. 3: Złota epoka chrześcijaństwa, Wrocław 2009, s. 239-240.

Wersja z 12:21, 21 sty 2019

Celestyn IV (ur. data nieznana-1241), papież

Goffredo da Castiglione urodził się w Mediolanie. Jego wuj Ubert Crivelle, który był arcybiskupem Mediolanu, mianował młodego Goffreda swoim kanclerzem. Gdy kardynał Crivelle został wybrany w Rzymie na papieża (przybrał imię Urbana III) w 1185 roku, przyszły papież zarządzał z nominacji swojego wuja Kościołem lokalnym w Mediolanie. Dwa lata później w 1187 roku wstąpił do opactwa oo. cystersów w Hautecombe w Saubaudii. W roku 1227 papież Grzegorz IX mianował go kardynałem, a dwa lata później, w 1229 roku przewodniczył synodowi w Lodi, jako legat papieski. Goffredo da Castiglione był jednym z uczestników rozmów z cesarzem Fryderykiem II, które na Monte Casino prowadziła z cesarzem Stolica Apostolska w sprawie wyprawy krzyżowej. Gdy kardynał da Castiglione pełnił funkcję kardynała-biskupa tytularnego Sabiny, zmarł papież Grzegorz IX. Wybór kolejnego biskupa Rzymu, był inny niż wszystkie znane dotychczas: z racji początkowych problemów z wyborem papieża, z inicjatywy Fryderyka II kardynałów zamknięto w pałacu Septymiusza Sewera na Palatynie, którego ruiny zachowały się do dziś i znajdują się na południowym krańcu Circus Maximus w Rzymie. Zamknięcie kardynałów elektorów, których liczba wtedy wynosiła dziesięciu (dwóch potencjalnych kandydatów Fryderyk II na czas wyborów umieścił w więzieniu), miało przyśpieszyć wybór Głowy Kościoła. W czasie konklawe jeden z kardynałów – Roberto Somercote - zmarł. Po niespełna dwóch miesiącach sede vacante 25 października 1241 zebrani w Rzymie kardynałowie wybrali na kolejnego następcę Świętego Piotra, osłabionego chorobą i wiekiem Goffreda da Castiglione, który przybrał imię Celestyna IV. Jego pontyfikat był niezwykle krótki – trwał zaledwie siedemnaście dni. Zmarł 10 listopada 1241 w Rzymie.

Bibliografia

K. Lutyński, Celestyn IV, [w:] Encyklopedia katolicka, t. 2, Lublin 1976, kol. 1391; M. Banaszak, Historia Kościoła katolickiego, t. 2: Średniowiecze, Warszawa 1989, s. 191; F. Seppelt, K. Loffler, Dzieje Papieży. Od początków Kościoła do czasów dzisiejszych, Poznań 1936, s. 256; R. Fischer-Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 67; W.H. Carroll, Historia chrześcijaństwa, t. 3: Złota epoka chrześcijaństwa, Wrocław 2009, s. 239-240.