Celestyn III: Różnice pomiędzy wersjami

Z e-ncyklopedia
(dr)
(dr)
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
==Celestyn III (ok. 1105-1198), papież==
==Celestyn III (ok. 1105-1198), papież==


Właściwie Giacinto Boboni-Orsini. Urodził się ok. 1105 roku, pochodził z arystokratycznej rodziny Bobonich. W latach 1079-1142 studiował w Paryżu pod kierunkiem Abelarda. W 1144 roku został mianowany kardynałem przez papieża Celestyna II. Data wyboru na stolicę Piotrową nie jest dokładnie znana, natomiast święcenia kapłańskie otrzymał 13 kwietnia 1191 w przeddzień Wielkanocy, kiedy to został konsekrowany na papieża. Jest on 175 papieżem, następcą [[Klemens III|Klemensa III]]. Urząd papieski przyjął niechętnie, z oporami w wieku ok. 85 lat. Czas jego pontyfikatu naznaczony był trudnymi stosunkami z królem niemieckim Henrykiem VI (1191-1197), którego koronował na cesarza (15 IV 1191). Władca ten jak się okazało był bardzo bezwzględny w stosunku do swych przeciwników politycznych jak i kościelnych. Niszczył on swą konkurencję, np. poprzez rozkaz przybicia korony do głowy jednego z pretendentów do tronu. Ponadto wtrącał się on również w sprawy Kościoła, np. mianując biskupa Liege i dopuszczając do zamordowania prawowicie wybranego na ten urząd biskupa. Reakcje papieża Celestyna III na takie zachowania nie były jednoznaczne, nie podejmował on bezpośrednich działań przeciwko cesarzowi, lecz zachowywał postawę unikania stosunków z monarchą. Umocnił on centralną administrację Stolicy Apostolskiej, wprowadził on porządek w kwestie finansów Kościoła z pomocą kardynała Cencio Savelligo, który w 1192 roku przyczynił się do sporządzenia '' Liber censuum '' - oficjalnego dokumentu zawierającego rejestr wszystkich własności ziemskich Kościoła katolickiego dla Stolicy Apostolskiej, a także spis bezpośrednio jej podległych biskupstw i klasztorów. Celestyn III był zwolennikiem organizacji wyprawy krzyżowej. Zatwierdził następujące zakony: templariuszy, szpitalników - [[Joannici|joannitów]], a także niedawno założony Zakon Szpitala NMP Domu Niemieckiego w Jerozolimie (Krzyżacy). Na uroczystość [[Boże Narodzenie|Bożego Narodzenia]] w 1197 roku z powodu podeszłego wieku i choroby wyraził chęć abdykacji kardynałom pod warunkiem, że jego najbliższy współpracownik - kardynał Giovanni zostanie wybrany jego następcą. Propozycja ta jednak została odrzucona przez grono kardynałów, a papież w kilka tygodni później zakończył swój ziemski żywot.
Właściwie Giacinto Boboni-Orsini. Urodził się ok. 1105 roku, pochodził z arystokratycznej rodziny Bobonich. W latach 1138-1140 studiował w Paryżu pod kierunkiem Abelarda. W 1144 roku został mianowany kardynałem przez papieża Celestyna II. Data wyboru na stolicę Piotrową nie jest dokładnie znana, natomiast święcenia kapłańskie otrzymał 13 kwietnia 1191 w przeddzień Wielkanocy, kiedy to został konsekrowany na papieża. Jest on 175 papieżem, następcą [[Klemens III|Klemensa III]]. Urząd papieski przyjął niechętnie, z oporami w wieku ok. 85 lat. Czas jego pontyfikatu naznaczony był trudnymi stosunkami z królem niemieckim Henrykiem VI (1191-1197), którego koronował na cesarza (15 IV 1191). Władca ten jak się okazało był bardzo bezwzględny w stosunku do swych przeciwników politycznych jak i kościelnych. Niszczył on swą konkurencję, np. poprzez rozkaz przybicia korony do głowy jednego z pretendentów do tronu. Ponadto wtrącał się on również w sprawy Kościoła, np. mianując biskupa Liege i dopuszczając do zamordowania prawowicie wybranego na ten urząd biskupa. Reakcje papieża Celestyna III na takie zachowania nie były jednoznaczne, nie podejmował on bezpośrednich działań przeciwko cesarzowi, lecz zachowywał postawę unikania stosunków z monarchą. Umocnił on centralną administrację Stolicy Apostolskiej, wprowadził on porządek w kwestie finansów Kościoła z pomocą kardynała Cencio Savelligo, który w 1192 roku przyczynił się do sporządzenia '' Liber censuum '' - oficjalnego dokumentu zawierającego rejestr wszystkich własności ziemskich Kościoła katolickiego dla Stolicy Apostolskiej, a także spis bezpośrednio jej podległych biskupstw i klasztorów. Celestyn III był zwolennikiem organizacji wyprawy krzyżowej. Zatwierdził następujące zakony: templariuszy, szpitalników - [[Joannici|joannitów]], a także niedawno założony Zakon Szpitala NMP Domu Niemieckiego w Jerozolimie (Krzyżacy). Na uroczystość [[Boże Narodzenie|Bożego Narodzenia]] w 1197 roku z powodu podeszłego wieku i choroby wyraził chęć abdykacji kardynałom pod warunkiem, że jego najbliższy współpracownik - kardynał Giovanni zostanie wybrany jego następcą. Propozycja ta jednak została odrzucona przez grono kardynałów, a papież w kilka tygodni później zakończył swój ziemski żywot.
==Bibliografia==
==Bibliografia==
J.N.D. Kelly, Encyklopedia papieży, s. 257-259; J. Śrutwa, Celestyn III, [w:] Encyklopedia katolicka, t. II, Lublin 1971, kol. 1391; J. Umiński, Historia Kościoła, t. I, Opole 1959, s. 393; R. Fischer-Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 63.
J.N.D. Kelly, Encyklopedia papieży, s. 257-259; J. Śrutwa, Celestyn III, [w:] Encyklopedia katolicka, t. II, Lublin 1971, kol. 1391; J. Umiński, Historia Kościoła, t. I, Opole 1959, s. 393; R. Fischer-Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 63.
Linia 7: Linia 7:
{{Noty biograficzne}}
{{Noty biograficzne}}
[[Kategoria:Papieże - C|Celestyn III]]
[[Kategoria:Papieże - C|Celestyn III]]
[[Kategoria:Biografie - C]]
[[Kategoria:Biografie - C|Celestyn III]]

Aktualna wersja na dzień 11:57, 18 wrz 2021

Celestyn III (ok. 1105-1198), papież

Właściwie Giacinto Boboni-Orsini. Urodził się ok. 1105 roku, pochodził z arystokratycznej rodziny Bobonich. W latach 1138-1140 studiował w Paryżu pod kierunkiem Abelarda. W 1144 roku został mianowany kardynałem przez papieża Celestyna II. Data wyboru na stolicę Piotrową nie jest dokładnie znana, natomiast święcenia kapłańskie otrzymał 13 kwietnia 1191 w przeddzień Wielkanocy, kiedy to został konsekrowany na papieża. Jest on 175 papieżem, następcą Klemensa III. Urząd papieski przyjął niechętnie, z oporami w wieku ok. 85 lat. Czas jego pontyfikatu naznaczony był trudnymi stosunkami z królem niemieckim Henrykiem VI (1191-1197), którego koronował na cesarza (15 IV 1191). Władca ten jak się okazało był bardzo bezwzględny w stosunku do swych przeciwników politycznych jak i kościelnych. Niszczył on swą konkurencję, np. poprzez rozkaz przybicia korony do głowy jednego z pretendentów do tronu. Ponadto wtrącał się on również w sprawy Kościoła, np. mianując biskupa Liege i dopuszczając do zamordowania prawowicie wybranego na ten urząd biskupa. Reakcje papieża Celestyna III na takie zachowania nie były jednoznaczne, nie podejmował on bezpośrednich działań przeciwko cesarzowi, lecz zachowywał postawę unikania stosunków z monarchą. Umocnił on centralną administrację Stolicy Apostolskiej, wprowadził on porządek w kwestie finansów Kościoła z pomocą kardynała Cencio Savelligo, który w 1192 roku przyczynił się do sporządzenia Liber censuum - oficjalnego dokumentu zawierającego rejestr wszystkich własności ziemskich Kościoła katolickiego dla Stolicy Apostolskiej, a także spis bezpośrednio jej podległych biskupstw i klasztorów. Celestyn III był zwolennikiem organizacji wyprawy krzyżowej. Zatwierdził następujące zakony: templariuszy, szpitalników - joannitów, a także niedawno założony Zakon Szpitala NMP Domu Niemieckiego w Jerozolimie (Krzyżacy). Na uroczystość Bożego Narodzenia w 1197 roku z powodu podeszłego wieku i choroby wyraził chęć abdykacji kardynałom pod warunkiem, że jego najbliższy współpracownik - kardynał Giovanni zostanie wybrany jego następcą. Propozycja ta jednak została odrzucona przez grono kardynałów, a papież w kilka tygodni później zakończył swój ziemski żywot.

Bibliografia

J.N.D. Kelly, Encyklopedia papieży, s. 257-259; J. Śrutwa, Celestyn III, [w:] Encyklopedia katolicka, t. II, Lublin 1971, kol. 1391; J. Umiński, Historia Kościoła, t. I, Opole 1959, s. 393; R. Fischer-Wollpert, Leksykon papieży, Kraków 2000, s. 63.