Bukowski Alojzy

Bukowski Alojzy SJ (1873-1941), patrolog

Urodził się 29 sierpnia 1873 w Okolu k. Koszalina. Teologię studiował w Seminarium Duchownym w Pelplinie. Święcenia kapłańskie przyjął 25 marca 1897. Studia kontynuował na Uniwersytecie w Münster, gdzie w 1902 roku uzyskał doktorat z filozofii, a w 1905 roku na Gregorianum w Rzymie doktorat z teologii. Do jezuitów wstąpił 29 kwietnia 1899 w Starej Wsi. Przez kilkanaście lat był wykładowcą dogmatyki i apologetyki (1905-1919) w Seminarium Duchownym w Widnawie.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości przeniósł się do Warszawy, gdzie współtworzył Wydział Teologiczny Uniwersytetu Warszawskiego. Był dwukrotnie dziekanem wydziału teologicznego: 1924-1925 i 1928-1929. Specjalizował się w patrystyce. Pierwszą pracą z patrystyki była Die Bedeutung der altchristlichen Arkandisziplin opublikowana w 1906 roku w „Weidenauer Studien” („Studia Widnawskie”). Szczególnie był zainteresowany zagadnieniem reinkarnacji w świetle nauki Ojców Kościoła. Wydał ponad 30 rozpraw teologicznych. Brał czynny udział w zjazdach naukowych oraz w redakcji Collectanea Theologica. Zmarł 7 lipca 1941 w Czersku k. Warszawy.

Bibliografia

Encyklopedia wiedzy o jezuitach na ziemiach Polski i Litwy 1564-1995, opr. L. Grzebień, Kraków 1996, s. 76; S. Łucarz, Wkład jezuitów polskich w studia nad Ojcami Kościoła, [w:] Vox Patrum, t. 36-37.